Το καλοκαίρι του 2012 ο Ρόμπερτ ντε Νίρο και ο Τζον Τραβόλτα με την σύζυγό του Κέλι Πρέστον πέρασαν από τη Σκιάθο και τη Σκόπελο με το σκάφος της Μαριάννας Λάτση. Γοητευμένοι από τα νερά του νησιού και από τις σκοπελίτικες λιχουδιές έκαναν μια στάση για φαγητό στην ταβέρνα της Κυρατσώς στη Σκόπελο. Σεμνοί και ταπεινοί, δεν δυσανασχέτησαν καθόλου όταν τα παιδιά του μαγαζιού τους περικύκλωσαν.

Με χαμόγελα και αγκαλιές φωτογραφήθηκαν μαζί τους και οι εικόνες τους έμειναν για να μας θυμίζουν το πέρασμα των σταρ από το νησί. Εχει ενδιαφέρον να τις παρατηρήσει κανείς, ειδικά τον Τραβόλτα. Χαμογελούσε μεν όταν φωτογραφήθηκε για τα σουβενίρ, η θλίψη όμως ήταν ολοφάνερη στο πρόσωπό του σε όλες τις άλλες στιγμές. Καθόλου παράξενο, όμως, αφού μόλις πριν από τρία χρόνια είχε χάσει τον 16χρονο γιο του Τζετ.

Με μια αστραφτερή καριέρα, που περιλαμβάνει μια Χρυσή Σφαίρα και δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ, και μια περιουσία που εκτιμήθηκε πέρυσι στα 165 εκατ. ευρώ, ο χολιγουντιανός σταρ κατάφερε σύντομα να αποκτήσει φήμη και πλούτο, αλλά τι να το κάνεις; Τίποτα από αυτά δεν θα μπορούσε να φέρει πίσω τα αγαπημένα του πρόσωπα ή να μαλακώσει τον πόνο του. Γιατί μπορεί μεν η φήμη και ο πλούτος να έχουν την ικανότητα να λειαίνουν πολλές από τις άγριες πλευρές της ζωής, ελάχιστα όμως προστατεύουν από την απώλεια και τη θλίψη.

Τη Δευτέρα, o Τζον Τραβόλτα ανακοίνωσε άλλη μια απώλεια: το θάνατο της 57χρονης συζύγου του, ηθοποιού Κέλι Πρέστον, η οποία έχασε τη μάχη με τον καρκίνο του μαστού μετά από προσπάθειες δύο ετών. Η διάγνωση είχε γίνει το 2018 μετά την κυκλοφορία της γκαγκστερικής ταινίας «Gotti», στην οποία συμπρωταγωνιστούσε το ζευγάρι, και κρατήθηκε απόλυτα μυστική. Μόλις πρόσφατα, μάλιστα, την Ημέρα του Πατέρα, η Πρέστον ανέβασε στο Instagram μια οικογενειακή φωτογραφία όλο χαμόγελα, δίνοντας την εντύπωση ότι όλα ήταν καλά στον κόσμο του Χόλιγουντ.

Ωστόσο πριν καλά-καλά περάσει ένας μήνας ο Τζον Τραβόλτα ανακοίνωσε την απώλειά της: «Με πολύ βαριά καρδιά σας ενημερώνω ότι η όμορφη σύζυγός μου Κέλι έχασε την διετή μάχη με τον καρκίνο του μαστού», έγραψε στο Instgram ο δημοφιλής ηθοποιός.

«Έδωσε έναν θαρραλέο αγώνα με την αγάπη και την υποστήριξη πολλών. Η οικογένειά μου και εγώ θα είμαστε για πάντα ευγνώμονες στους γιατρούς και τις νοσοκόμες στο Κέντρο Καρκίνου MD Anderson, σε όλα τα ιατρικά κέντρα που βοήθησαν καθώς και στους πολλούς φίλους και αγαπημένους της που ήταν στο πλευρό της.«

«Θα θυμόμαστε την αγάπη και τη ζωή της Κέλι. Θα χρειαστώ λίγο χρόνο με τα παιδιά μου που έχασαν την μητέρα τους, οπότε συγχωρέστε με εκ των προτέρων αν δεν ακούσετε για εμάς για κάποιο διάστημα. Να ξέρετε ότι θα αισθάνομαι την αγάπη σας στις εβδομάδες και στους μήνες μπροστά μας. Με όλη την αγάπη μου. T.T»

O «γάμος δεν συμβαίνει έτσι απλά από μόνος του», είχε δηλώσει η Κέλι Πρέστον το 2018 όταν προωθούσε το «Gotti» στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών, σχολιάζοντας τη μεγάλη διάρκεια του γάμου της με τον Τζον Τραβόλτα. «Πρέπει να δημιουργείτε αγάπη συνεχώς», είχε πει, όπως άλλωστε έκανε και η ίδια σε όλη της τη ζωή, «μια ζωή γεμάτη με παραλλαγές της απώλειας», όπως έγραψε λίγο πριν από το θάνατό της.

Τα Χριστούγεννα του 2009, το ζευγάρι είχε βιώσει τον χειρότερο εφιάλτη που μπορεί να συμβεί σε έναν γονέα όταν ο 16χρονος γιος τους Τζετ, πέθανε ξαφνικά από ανακοπή όταν χτύπησε το κεφάλι του στην μπανιέρα μετά από μια επιληπτική κρίση κατά τη διάρκεια οικογενειακών διακοπών στις Μπαχάμες. Μετά τον θάνατό του το ζευγάρι αποκάλυψε ότι ο γιος τους είχε υποστεί επιληπτικές κρίσεις κατά την παιδική του ηλικία, και επίσης ότι είχε διαγνωστεί με αυτισμό.

Αυτό που όμως δεν είναι ευρέως γνωστό, γράφει η Telegraph, είναι ότι το 1976, στην αρχή της καριέρας του, ο τότε 23χρονος Τραβόλτα έχασε την πρώτη του αγάπη από την ίδια ασθένεια, η οποία χρόνια αργότερα θα του στερούσε και τη γυναίκα του. Στα γυρίσματα της τηλεοπτικής ταινίας «The Boy in the Plastic Bubble», ο Τραβόλτα ερωτεύτηκε σφοδρά τη βραβευμένη με Emmy ηθοποιό Νταϊάνα Χάιλαντ, η οποία ήταν 18 χρόνια μεγαλύτερή του και στην ταινία υποδυόταν την μητέρα του. «Ποτέ δεν έχω υπάρξει περισσότερο ερωτευμένος στη ζωή μου», είχε πει το 1977 σε συνέντευξή του στο περιοδικό People. «Ήμασταν σαν δύο μανιακοί που μιλούσαν συνέχεια στα γυρίσματα του “Bubble”. Μετά από ένα μήνα η σχέση μας έγινε ρομαντική».

Ωστόσο, λίγο αργότερα θα ακολουθούσε η τραγωδία. Την ίδια χρονιά, που ο ρόλος του Τόνι Μανέρο, του βασιλιά της ντίσκο με το λευκό κοστούμι στην ταινία «Πυρετός το Σαββατόβραδο» («Saturday Night Fever»), τον έκανε διάσημο διεθνώς και σύμβολο του σεξ,  και του χάρισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Οσκαρ (η δεύτερη ήρθε τo 1994 με το «Pulp Fiction» του Κουέντιν Ταραντίνο), η Χάιλαντ έδινε τη δική της άνιση μάχη με τον καρκίνο του μαστού. Ο γιος της Ζαχάρι, αποκάλυψε αργότερα ότι η μητέρα του πέθανε στην αγκαλιά του Τραβόλτα.

Εκείνο το τραύμα (που ήρθε πολύ νωρίς στην ενήλικη ζωή του), όπως είπε ο σταρ σε συνέντευξη του στην Telegraph το 2014 με αφορμή την απώλεια του γιου του Τζετ, τον βοήθησε να «ξεπεράσει τον θάνατο» και του κληροδότησε μια κάποια δύναμη. «Ο θάνατος με τρομάζει τώρα μάλλον λιγότερο από ό,τι τον μέσο άντρα», είπε, «επειδή τόσο κοντινοί μου άνθρωποι έχουν υποφέρει πριν από την ώρα τους, και απλά νιώθω ότι αν μπορούν να το κάνουν, το ίδιο μπορώ κι εγώ. Αισθάνομαι ότι είναι ασέβεια να τον φοβόμαστε όταν άλλοι μπόρεσαν να το κάνουν».

Εκείνη την εποχή το ζευγάρι είχε μια μικρότερη κόρη, την Έλα Μπλου, και τον επόμενο χρόνο, σε ηλικία 47 ετών η Πρέστον γέννησε έναν γιο, τον Μπέντζαμιν. Η αγωνία τη οικογένειας όμως δεν τέλειωσε με τον θάνατο του Τζετ, αφού ακολούθησε μια οδυνηρή δικαστική διαμάχη με έναν ντόπιο οδηγό ασθενοφόρου. Ο Ταρίνο Λάιτμπερν και η δικηγόρος του Πλέζαντ Μπριτζγουότερ προσπάθησαν να αποσπάσουν εκβιαστικά 25 εκατ. δολάρια από το ζευγάρι για να μην αποκαλύψουν ευαίσθητες λεπτομέρειες σχετικά με το θάνατο του Τζετ.

Οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες, ο Τραβόλτα κατέθεσε πώς προσπάθησε απεγνωσμένα να σώσει τη ζωή του γιου του και παρουσίασε αποδεικτικά στοιχεία στο δικαστήριο, αλλά αργότερα αποφάσισε να σταματήσει την υπόθεση, επικαλούμενος το βαρύ συναισθηματικό κόστος που είχε η συνέχιση της δίκης στην οικογένειά του.

Όπως είχε πει σε παλιότερη συνέντευξή του στην Telegraph, εκείνη την εποχή ήταν τόσο θλιμμένος που σκέφτηκε σοβαρά να εγκαταλείψει την ηθοποιία. Αντ ‘αυτού, συνέχισε, και το 2014, πρωταγωνίστησε στον «Παραχαράκτη» («The Forger»), ένα θρίλερ που απηχούσε τη δική του πρόσφατη εμπειρία: υποδύθηκε τον ρόλο ενός καταδικασμένου παραχαράκτη που κάνει συμφωνία με μια εγκληματική οργάνωση να αναλάβει μια επικίνδυνη αποστολή ώστε να αποφυλακιστεί νωρίτερα για να φροντίσει τον γιο του, που κινδυνεύει να πεθάνει από έναν όγκο στον εγκέφαλο.

Ο Τραβόλτα δήλωσε ακόμα ότι η Εκκλησία της Σαϊεντολογίας, της οποίας είναι μέλος, τον βοήθησε να ανακτήσει αυτό που περιγράφει ως φυσική του κατάσταση: «ένα ποτήρι μισογεμάτο άνθρωπος» και «αισιόδοξος από τη φύση».

Ο σκεπτικισμός και η κοσμική ηθική της δυτικής κοινωνίας έχουν κάνει τους ανθρώπους να γυρίσουν την πλάτη τους στη θρησκεία σε μεγάλο βαθμό, η αλήθεια όμως είναι ότι όταν πρόκειται για θλίψη και απώλεια, η πίστη σε μια ανώτερη δύναμη ή έναν υψηλότερο σκοπό εξακολουθεί να είναι βοηθητική. Κάποιοι βρίσκουν ανακούφιση στις βουδιστικές ιδέες της μετενσάρκωσης και άλλοι στην υπόσχεση του Χριστιανισμού για μετά θάνατον ζωή.

Ο Τραβόλτα, καταγόμενος από οικογένεια Καθολικών -ο πατέρας του ήταν Ιταλοαμερικανός και η μητέρα του Ιρλανδή-, όπως έχει δηλώσει, εξακολουθεί να πιστεύει ότι «η ψυχή ενός ατόμου ζει για πάντα». Ωστόσο από το 1975 είναι μέλος της αμφιλεγόμενης Εκκλησίας της Σαϊεντολογίας: «Δεν ξέρω τι θα είχα κάνει αν δεν είχα την υποστήριξη της Σαϊεντολογίας», έχει πει. «Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να το ξεπεράσω. Ήταν μαζί μου (άλλοι πιστοί) κάθε μέρα μετά το θάνατο του Τζετ. Ηταν μαζί μου ακόμα όταν έπρεπε να φύγω ταξίδι. Και για δύο χρόνια ήταν εκεί κάθε μέρα».  Δήλωσε, ακόμη, ότι η Σαϊεντολογία «παρέχει πραγματικά μια μέθοδο που σε βοηθά να χειριστείς ακραίες τραγωδίες».

Η αλήθεια είναι ότι τώρα ο συμπαθής ηθοποιός θα χρειαστεί όλα τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή του για να αντιμετωπίσει αυτήν την τρίτη μεγάλη απώλεια της ζωής του.

Η θλίψη δεν είναι κάτι που μπορεί να ξεπεραστεί απλά με τη δύναμη της θέλησης. Όπως  και ο καρκίνος -και ο Τραβόλτα το γνωρίζει πολύ καλά- δεν είναι κάτι που μπορεί να νικηθεί πάντα. Ίσως, όμως, γνωρίζει επίσης, και μάλιστα καλύτερα από άλλους, ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News