Ο Ερντογάν δεν απευθύνεται, φυσικά, στην Ελλάδα, μετατρέποντας την Αγία Σοφία σε τζαμί. Απευθύνεται πρωτίστως προς τους συμπατριώτες του, αλλά και δευτερευόντως προς το μουσουλμανικό κόσμο, ως επικεφαλής μίας ηγέτιδας δύναμης. Ταυτόχρονα, όμως, απευθύνεται προς τη χριστιανική Δύση, υπενθυμίζοντας ότι η Τουρκία είναι με το ένα πόδι στον δρόμο του Ισλάμ.
Ασφαλώς η απόφαση εκπορεύεται και από την αναμέτρηση του με τον Κεμάλ Ατατούρκ στον στίβο της τουρκικής ιστορίας. Ο Κεμάλ έκανε την Αγία Σοφία μουσείο, σηματοδοτώντας την εκκοσμίκευση της Τουρκίας. Σήμερα ο Ερντογάν μας υπενθυμίζει ότι όχι μόνο έχει τα χέρια του στο τιμόνι, αλλά μπορεί να το στρίψει και προς άλλη κατεύθυνση.
Δεν είναι, λοιπόν, μία πολιτική απόφαση. Είναι κυρίως προσωπική και αποτυπώνει το θυμικό του Ερντογάν, ίσως και, όσο και αν ακούγεται υπερβολικό, την παραφροσύνη του. Ο άνθρωπος έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια τις παραινέσεις των ΗΠΑ, τη δυσφορία της Ρωσίας, την ανησυχία των Ηνωμένων Εθνών και την ενόχληση των Ευρωπαίων. Ενδεχομένως να ρισκάρει πολλά περισσότερα από αυτά που έχει να κερδίσει στο εσωτερικό της χώρας του. Όμως το στοίχημα του είναι προσωπικό, λες και το έχει βάλει απέναντι σε κάθε κάδρο με τον Κεμάλ που είναι καρφωμένο στους τοίχους της Τουρκίας.
Τι θα συμβεί από εδώ και πέρα; Και τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα;
Οι θερμοκέφαλοι έχουν ήδη ξεκινήσει να μιλούν για αντίποινα με «παρεμβάσεις» σε τουρκικά/μουσουλμανικά μνημεία, κάτι βέβαια που δεν πρέπει και δεν πρόκειται να συμβεί -η Ελλάδα είναι μία χώρα που σέβεται την πολιτιστική κληρονομιά. Επίσης στα social media έχουν εμφανιστεί «παραινέσεις» για αντίποινα, έχοντας στο επίκεντρο του σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη. Ανοησίες. Ούτως ή άλλως, ως προξενείο, είναι τουρκικό έδαφος. Εννοείται ότι η Ελλάδα θα διατηρήσει σκληρή στάση στο θέμα των μουφτήδων στη Θράκη (η Τουρκία πιέζει για την εκλογή τους από τη μειονότητα) και θα αναπτύξει πρωτοβουλίες για κυρώσεις από την Ευρώπη, φέρνοντας μάλλον σε αμήχανη στάση τη Γερμανία.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα.
Η απόφαση του Ερντογάν θα πυροδοτήσει έξαρση του εθνικισμού και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, δημιουργώντας σπινθήρες έντασης σε ένα εύφλεκτο περιβάλλον. Είναι απολύτως βέβαιο ότι οι θερμοκέφαλοι και των δύο πλευρών θα πιάσουν τα σπρέι, θα κάψουν σημαίες και θα βγάλουν βρυχηθμούς. Αποκλειστικός υπεύθυνος για όλα αυτά θα είναι ο τούρκος πρόεδρος. Αλλά πλέον αυτός ο άνθρωπος δεν δίνει λογαριασμό πουθενά.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News