Ο Ενιο Μορικόνε δεν ήθελε σε καμία περίπτωση ο θάνατός του να αναστατώσει και να ταράξει ούτε την οικογένειά του, ούτε τους φίλους και τους γνωστούς του, ούτε τους υπόλοιπους εκατομμύρια Ιταλούς και ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο που είχε καταφέρει να σαγηνεύσει και να συγκινήσει με τις εκατοντάδες εξαιρετικές δημιουργίες του.
Επιθυμία του ήταν να εγκαταλείψει τα εγκόσμια αθόρυβα. Και τελικά συνέβη ακριβώς αυτό. Ο περίφημος και καταξιωμένος ιταλός συνθέτης έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο τα ξημερώματα της περασμένης Δευτέρας, φέροντας στις πλάτες του περισσότερα από ενενήντα χρόνια ζωής. Κατέληξε σε ιατρικό κέντρο της Ρώμης λόγω μετεγχειρητικών επιπλοκών. Είχε εισαχθεί πριν έναν μήνα περίπου με κάταγμα στο μοιραίο οστό και υποβλήθηκε σε εγχείρηση για την ανάταξή του.
Δεν έμελλε, ωστόσο, να επιστρέψει στο σπίτι του και δεν αποκλείεται να το φοβόταν ή να το διαισθανόταν αυτό ο γηραιός Μορικόνε, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη πως είχε φροντίσει να γράψει τον επικήδειό του, για να κοινοποιήσει ο ίδιος τον θάνατό του και να αποχαιρετήσει τους ανθρώπους που αγάπησε περισσότερο κατά τη διάρκεια της ζωής του.
«Εγώ ο Ενιο Μορικόνε είμαι νεκρός. Το ανακοινώνω έτσι σε όλους τους φίλους που βρίσκονταν πάντα δίπλα μου αυτά τα χρόνια και σε εκείνους που ήταν λίγο πιο μακριά τους οποίους αποχαιρετώ με μεγάλη τρυφερότητα. Είναι αδύνατο να τους κατονομάσω όλους […] Υπάρχει μόνον ένας λόγος που με ωθεί να σας χαιρετήσω με αυτόν τον τρόπο και να έχω μια ιδιωτική κηδεία: δεν θέλω να ενοχλήσω», εξήγησε ο Μορικόνε λίγες ώρες μετά τον θάνατό του, μέσω επιστολής του την οποία διάβασε στην είσοδο της κλινικής όπου νοσηλευόταν και απεβίωσε ο δικηγόρος και έμπιστος φίλος του Τζόρτζιο Ασούμα.
Στο σύντομο γράμμα του ο Μορικόνε, πέρα από τις φίλες και τους φίλους του, αποχαιρετά επίσης τις τρεις αδελφές του και τις οικογένειές τους, τoυς τρεις γιους του και τη θυγατέρα του, τη νύφη του και τα τέσσερα εγγόνια του. «Ελπίζω να αντιλαμβάνονται πόσο πολύ τους αγάπησα», σημείωνε.
Ομως το πιο «σπαρακτικό αντίο» θέλησε να το προσφέρει στη σύζυγό του Μαρία.
«Προς Εσένα ανανεώνω την εξαιρετική αγάπη που μας κράτησε μαζί και που θλίβομαι που την εγκαταλείπω, σε Εσένα το πιο σπαρακτικό αντίο», ανέφερε λιτά.
Με την Μαρία Τραβία «γνωριστήκαμε το 1950. Γεννήθηκε στη Σικελία αλλά ήρθε στη Ρώμη σε ηλικία τριών ετών. Ηταν φίλη της αδελφής μου. Σε εμένα άρεσε αμέσως πάρα πολύ. Αλλά εγώ σε εκείνη άρεσα λιγότερο», είχε αποκαλύψει ο ίδιος κατά το παρελθόν.
«Μετά η Μαρία είχε ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο του πατέρα της. Αφαιρέθηκε μια στιγμή και τράκαρε. Την κάλυψαν με γύψο από τον λαιμό έως τη μέση, όπως έκαναν εκείνη την περίοδο. Υπέφερε πολύ. Εγώ παρέμεινα κοντά της. Και έτσι, μέρα με τη μέρα, την έκανα να με ερωτευτεί. Γιατί στον έρωτα και την αγάπη όπως και στην τέχνη η σταθερότητα είναι το παν. Δεν γνωρίζω εάν υπάρχει ο κεραυνοβόλος έρωτας ή η υπερφυσική διαίσθηση. Ξέρω ότι υπάρχουν η επιμονή, η συνέπεια, η σοβαρότητα, η διάρκεια. Και, φυσικά, η αφοσίωση. Αρραβωνιαστήκαμε και παντρευτήκαμε τον Οκτώβριο του 1956» και παρέμειναν μαζί έως την περασμένη Κυριακή που τους χώρισε τελικά ο θάνατος.
Η κηδεία του Ενιο Μορικόνε πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας στη Ρώμη υπό τις νότες της μουσικής που είχε συνθέσει ο αποθανών για την ταινία «The Mission» το Ρολάν Ζοφέ. Πέρα από τους συγγενείς του το παρών έδωσε και ο καρδιακός του φίλος Τζουζέπε Τορνατόρε.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News