Xωρίς βασικά του στελέχη (Γιόχανσον, Ινσούα, Δώνης, Ζαχίντ…), που βιάστηκαν να αποχωρήσουν. Χωρίς τους ταλαντούχους νεαρούς Αποστολάκη και Βαγιαννίδη, που, επίσης, έχουν φύγει. Χωρίς τους τραυματίες, Πούγγουρα, Νάγκι και Αγιούμπ. Χωρίς βαθμολογικό κίνητρο, και με προπονητή που… η ημερομηνία λήξης του πλησιάζει, ο Παναθηναϊκός αντιστάθηκε στον πρωταθλητή Ολυμπιακό, των δύο (σχεδόν) ισάξιων ενδεκάδων. Οχι μόνο τον κράτησε στο 0-0, αλλά και ήταν καλύτερος, παρότι οι «ερυθρόλευκοι» έχασαν τη μεγαλύτερη ευκαιρία του αγώνα (πέναλτι Βαλμπουενά, που απέκρουσε ο Διούδης).

Είναι φυσιολογικό, ο Ολυμπιακός να εμφανίζεται κουρασμένος και να κάνει οικονομία δυνάμεων. Εδωσε το πρώτο του επίσημο παιχνίδι της σεζόν στις 23 Ιουλίου του 2019 (με τη Βικτόρια Πίλζεν για τα προκριματικά του Champions League), και τώρα διανύουμε τον Ιούλιο του 2020. Συνεχίζει σε όλες τις διοργανώσεις, κι έχει μπροστά του δύο «καυτά» ματς: τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας και τον επαναληπτικό με τη Γουλβς, όπου θα διεκδικήσει την πρόκρισή στους «8» του Europa League. Βαρύ φορτίο. Αλλά, ο κυριότερος λόγος για την κυριακάτικη ισοπαλία στο ΟΑΚΑ ήταν η αποφασιστικότητα του Παναθηναϊκού να παλέψει για την αξιοπρέπειά του, αγνοώντας την τεράστια διαφορά δυναμικότητας που τούτη την εποχή τον χωρίζει από τον ιστορικό του αντίπαλο.

Είναι εντυπωσιακό, το ότι μια ομάδα που βρίσκεται… υπό κατεδάφιση, για να χτιστεί στη θέση της μια νέα, εξακολουθεί να αγωνίζεται με όλες της τις δυνάμεις, λες και στο τέλος του δρόμου την περιμένει κάποια επιβράβευση. Στα πλέι-οφ ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε μόνο στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Σε πέντε από τα έξι παιχνίδια του, μέχρι στιγμής, έχει δεχθεί μόλις ένα γκολ (1-1 με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ). Αυτή η άρνησή του να παραδοθεί, είναι -ξεκάθαρα- έργο Δώνη. Ο σεβασμός του προπονητή προς τον σύλλογο κάνει την απρέπεια του Γιάννη Αλαφούζου, που τον απέλυσε μέσω του οδηγού του, να φαίνεται ακόμη πιο ασυγχώρητη.

Ο,τι κατόρθωσε ο Δώνης -να εμπνεύσει ποδοσφαιριστές με τους οποίους σε λίγες μέρες δεν θα συνεργάζεται- ο Αμπέλ Φερέιρα, που (υποτίθεται πως) συνεχίζει στον ΠΑΟΚ, ούτε, καν, το πλησίασε. Οχι μόνο στα πλέι-οφ, αλλά εδώ και πολλούς μήνες. Ο επιθετικός, θεαματικός, μαχητικός ΠΑΟΚ, που πέρυσι κατέκτησε το «νταμπλ», άρχισε να… εξαφανίζεται λίγους μήνες αφότου τον ανέλαβε ο Πορτογάλος. Πρώτα έχασε το αήττητο σερί του. Υστερα, τη συνέπειά του στο σκοράρισμα. Στη συνέχεια, το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Και τώρα, μετά τα αποτελέσματα του Σαββατοκύριακου (ΟΦΗ – ΠΑΟΚ 2-2 και Αρης – ΑΕΚ 1-4), κινδυνεύει να χάσει και τη δεύτερη θέση, που βγάζει στα προκριματικά του Champions League. Από μια ομάδα, την ΑΕΚ, που τον περασμένο Δεκέμβριο φάνταζε πολύ κατώτερή του, αλλά σήμερα τον έχει προσπεράσει.

Πλέον, μόνο στην επιστροφή -από το CAS- των επτά βαθμών που του αφαιρέθηκαν μπορεί να ελπίζει ο «Δικέφαλος του Βορρά». Διότι οι επιδόσεις του στα γήπεδα γίνονται όλο και πιο απογοητευτικές. Αλλά, όποια κατάληξη κι αν έχει αυτή η μάχη, στο τέλος της σεζόν ο Ιβάν Σαββίδης θα πρέπει να πάρει μια πολύ δύσκολη απόφαση: αν θα δώσει στον Φερέιρα και δεύτερη ευκαιρία, ή όχι. Στη δεύτερη περίπτωση, ο Πάμπλο Γκαρσία, που για χρόνια υπήρξε η «σημαία» της ομάδας και σήμερα προπονεί με επιτυχία τους Νέους του συλλόγου, είναι ο πιθανότερος αντικαταστάτης του. Ο ίδιος έχει δηλώσει έτοιμος (στην «Αθλητική Κυριακή» της ΕΡΤ), οι οπαδοί τον λατρεύουν, γιατί όχι; Αλλωστε, λόγω του Financial Fair Play ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να στραφεί στα νεαρά ταλέντα του, που είναι «παιδιά του Γκαρσία». Οπως ο Τζόλης και ο Μιχαηλίδης.

Ο Γιάννης Μιχαηλίδης βρέθηκε, το Σαββατοκύριακο, στο επίκεντρο της ποδοσφαιροκουβέντας, καθώς σκόραρε (στην Κρήτη) ένα φοβερό γκολ με απευθείας εκτέλεση φάουλ. Λίγοι γνωρίζουν πως, προτού γίνει στόπερ, μέχρι τα 16 του, ήταν ένα εξαιρετικό «δεκάρι», με καταπληκτικό αριστερό πόδι. Γεννημένος το 2000, ήρθε στον ΠΑΟΚ από τα Γιαννιτσά πριν από τέσσερα χρόνια. Εκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα τον περασμένο Ιανουάριο, στο Κύπελλο. Ενα μήνα πριν κλείσει τα 20. Μετά την καραντίνα, ο Φερέιρα του έδωσε χρόνο συμμετοχής στα πλέι-οφ. Κι εκείνος τον δικαιώνει. Εκτός από πολλά υποσχόμενος παίκτης, είναι και ΠΑΟΚάρα. Δεν δίστασε να παραδεχθεί, πως ζει ένα όνειρο: «Αυτούς που πλήρωνα εισιτήριο για να δω, τώρα τους έχω συμπαίκτες μου…».

Στο εξωτερικό τα ταλέντα ωριμάζουν ακόμη νωρίτερα. Τελευταίο παράδειγμα ο Μέισον Γκρίνγουντ, γεννημένος τον Οκτώβριο του 2001, που το μεσημέρι του Σαββάτου πέτυχε δύο εντυπωσιακά γκολ στο 5-2 της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επί της Μπόρνμουθ, στο «Ολντ Τράφορντ». Η ευκολία με την οποία σκοράρει αυτό το παιδί, εξέπληξε ακόμη και τον προπονητή του, τον Σόλσκιερ, που έχουν δει πολλά τα μάτια του: «Αν όχι ο καλύτερος, είναι από τους καλύτερους στα τελειώματα που έχω συναντήσει… Είτε παίζει στον κήπο του είτε στο γήπεδο, είτε στο προπονητικό κέντρο είτε με 75.000 θεατές στις εξέδρες, ξέρει ακριβώς τι να κάνει όταν του δοθεί η ευκαιρία».

Ο Γκρίνγουντ συμπλήρωσε οκτώ γκολ στην Premier League, έχοντας μόλις επτά παρουσίες στην αρχική ενδεκάδα της Γιουνάιτεντ. Τόσα έχει πετύχει και ο Μπόμπι Φιρμίνο, ο φορ της πρωταθλήτριας Λίβερπουλ, αλλά σε πολύ περισσότερα ματς (32). Γενικώς, από τους «Κόκκινους Διάβολους» δεν λείπουν οι δεινοί σκόρερ. Ράσφορντ, Μαρσιάλ και Γκρίνγουντ έχουν πετύχει, μαζί, περισσότερα γκολ από όσα οι Μανέ, Σαλάχ και Φιρμίνο με τη Λίβερπουλ.

Η Γιουνάιτεντ έχει μια καλή αφετηρία για να χτίσει την ομάδα της επόμενης σεζόν. Αντιθέτως με τη συμπολίτισσά της, Μάντσεστερ Σίτι, που έχασε (και) από τη Σαουθάμπτον. Συμπλήρωσε εννέα ήττες στην εφετινή Premier League – όσες δεν έχει κάνει, ποτέ, στο παρελθόν ομάδα του Πεπ Γκουαρντιόλα. Ούτε η Μπαρτσελόνα, ούτε η Μπάγερν Μονάχου. Ακόμη και στην πρώτη του σεζόν στην Αγγλία, που ο καταλανός τεχνικός προσπαθούσε να μάθει πρόσωπα και πράγματα ενός «νέου κόσμου», η Σίτι είχε ολοκληρώσει το πρωτάθλημα με έξι ήττες.

Ο Τζιανλουΐτζι Μπουφόν, ο εμβληματικός τερματοφύλακας της Γιουβέντους, κατέρριψε ακόμη ένα προσωπικό ρεκόρ στη μυθική του καριέρα: στο παιχνίδι με την Τορίνο (4-1), το απόγευμα του Σαββάτου, συμπλήρωσε 648 εμφανίσεις στη Serie A κι έγινε ο ποδοσφαιριστής με τις περισσότερες συμμετοχές στα χρονικά του ιταλικού πρωταθλήματος, ξεπερνώντας τον Πάολο Μαλντίνι.

Εχοντας μπροστά του (τουλάχιστον) μια σεζόν ακόμη, είναι λογικό να στοχεύει τώρα σε μια πρόκληση απ’ αυτές που εξιτάρουν τον παθιασμένο Ιταλό: να ξεπεράσει την κορυφαία επίδοση ανέπαφης εστίας για τον 21ο αιώνα. Για να τα καταφέρει, θα πρέπει να συμπληρώσει 20 ματς χωρίς να δεχτεί γκολ. Με 19 «clean sheets» θα ισοφαρίσει τον ισπανό γκολκίπερ, Ικερ Κασίγιας, που σήμερα κατέχει την πρώτη θέση της σχετικής λίστας. Ο Μπουφόν έχει, ήδη, προσπεράσει τους Τσεχ, Ρέινα, Νόιερ και Ακινφέεφ, που συμπληρώνουν την κορυφαία εξάδα.