Η νίκη της Αν Ινταλγκό στις εκλογές για τον Δήμο του Παρισιού τον Μάρτιο δεν ήταν καθόλου προδιαγεγραμμένη με δεδομένο τον «συνωστισμό» αντιπάλων κατά τον πρώτο γύρο των εκλογών.

Αλλά προτού κληθούν ξανά στις κάλπες οι δημότες της πρωτεύουσας της Γαλλίας για τον δεύτερο γύρο, η κυβέρνηση αποφάσισε να πάρει μέτρα κατά της διασποράς του κορονοϊού και να αναστείλει τις τοπικές εκλογές σε όλη τη χώρα. Υπομονή, λοιπόν, για τρεις μήνες μέχρι αυτή την Κυριακή.

Και όμως τώρα η δήμαρχος είναι στα πρόθυρα μιας νέας θητείας, γράφει το Politico. Μια πανδημία και ένα ερωτικό σκάνδαλο με «καυτά» SMS στο οποίο ενεπλάκη ο βασικός της αντίπαλος τη φέρνουν κοντά στη νίκη.

Γεννημένη το 1959 στην Ισπανία από γονείς που λίγο αργότερα διέφυγαν από τη δικτατορία του Φράνκο για τη Γαλλία, η Ινταλγκό και η αδελφή της μεγάλωσαν στη Λιόν. Σπούδασε Νομικά και άρχισε να εργάζεται σαν επιθεωρήτρια εργασίας ενώ ασχολήθηκε με την πολιτική.

Μετά την εκλογή της το 2014, τα ΜΜΕ την έβρισκαν μη χαρισματική. Η ώρα της ήταν το 2015, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις των τζιχαντιστών στο Παρίσι, όταν η μετρημένη αντίδρασή της κέρδισε τον έπαινο πολλών – και λίγο αργότερα και την Ολυμπιάδα του 2024 για την πόλη της.

Σήμερα διοικεί ένα μικρό κράτος: το δημαρχείο είναι μεγαλύτερο και από το προεδρικό μέγαρο, διαχειρίζεται προϋπολογισμό της τάξης των 7 δισ. ευρώ και έχει 55.000 υπαλλήλους. Από τον δημαρχιακό θώκο πέρασε μεταξύ άλλων και ο Ζακ Σιράκ – η ίδια αρνείται πάντως ότι έχει μεγαλύτερες φιλοδοξίες.

Στα έξι χρόνια της θητείας της η Ινταλγκό επέμεινε πολύ στην υλοποίηση περιβαλλοντικών πολιτικών που την έφεραν σε αντιπαράθεση με πολιτικούς αντιπάλους, αλλά και φίλους στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Της πιστώνονται πάντως η μετατροπή της όχθης του Σηκουάνα σε χώρο περιπάτου, οι ποδηλατόδρομοι και μια προσπάθεια να μειωθούν τα αυτοκίνητα στους δρόμους.

Αυτό το τελευταίο έργο είναι όμως το πιο αμφιλεγόμενο, γιατί έφερε μποτιλιαρίσματα και διαρκή οδικά έργα. Αυτό είναι το «ευχαριστώ» σε όσους έρχονταν στο Κέντρο για να δουλέψουν εν μέσω της πανδημίας, αναρωτιέται η αντίπαλός της  Ρασιντά Ντατί, πρώην υπουργός επί προεδρίας Σαρκοζί. Μια μάλλον ήπια κριτική, δεδομένου ότι οι σχέσεις των δύο γυναικών είναι καλές.

Οι αντίπαλοι την κατηγορούν ακόμη ότι είναι «σοσιαλίστρια της σαμπάνιας», πολιτικός που υπερασπίζεται θέσεις οι οποίες στην πραγματικότητα ευνοούν μόνο τις ελίτ που δεν κυκλοφορούν με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Τη λένε και «βασίλισσα Αννα» για την αγάπη της στα μεγάλα πρότζεκτ.

Η ίδια, εξηγεί το Politico, προσπαθεί να «πουλήσει» τον εαυτό της ως ηρωίδα μιας εργατικής τάξης, της τάξης που έχει εγκαταλείψει το κέντρο της πόλης για τα προάστια.

Η νίκη της δεν θα αφορά μόνο τον Δήμο του Παρισιού. Είναι μια από τις ελάχιστες πολιτικούς που αντιστάθηκαν στον «τυφώνα Μακρόν», ο οποίος επιθυμούσε διακαώς να κερδίσει το Παρίσι, το οποίο τον ψήφισε το 2017. Αλλά ο υποψήφιός του, ο Μπενζαμέν Γκριβό, αναγκάστηκε να αποσυρθεί λόγω ενός ροζ σκανδάλου.

Λίγο από τύχη και με πολλή επιμονή, ο δρόμος της Ινταλγκό προς μια νέα θητεία μοιάζει ανοιχτός.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News