Οταν άνοιξε η υπόθεση Παπαγγελόπουλου, ο Αλέξης Τσίπρας ανέβηκε στο βήμα της Βουλής, άνοιξε τα χέρια, προέταξε τα στήθη και είπε ότι είναι εκεί, έτοιμος να δεχθεί τη δίωξη. Δεν χρειάστηκε. Δεν υπήρχε και λόγος. Ακόμα και αν όλη η υπόθεση Παπαγγελόπουλου ήταν μία φωτεινή πινακίδα που έδειχνε προς το πρωθυπουργικό γραφείο, δεν υπήρχαν στοιχεία και αποδείξεις για να τεκμηριωθεί μομφή προς τον Αλέξη Τσίπρα. Αλλωστε σε τέτοιες περιπτώσεις, τα πάντα κλείνουν με το δεξί χέρι να κατευθύνεται προς το στήθος και την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης.

Σε γενικές γραμμές ο Αλέξης Τσίπρας συμπεριφέρθηκε γενναιόδωρα και συντροφικά προς τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Τον στήριξε, όχι βέβαια με νύχια και δόντια. Κάποιοι είπαν ότι δεν θα μπορούσε να κάνει και αλλιώς, ενδεχομένως ο Παπαγγελόπουλος να κρατάει «φωτογραφίες» με σκιές στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού. Ας δεχθούμε όμως ότι ο Τσίπρας στέκεται στο πλευρό του πρώην υπουργού του γνωρίζοντας ότι η μομφή και η απαξία θα απλωθούν ως λεκές στο σώμα της παράταξης του και στο legacy (που θα έλεγε και ο Παππάς) της διακυβέρνησής του.

Την πρώτη φορά που ο επιχειρηματίας Μιωνής αναφέρθηκε σε στοιχεία που παραπέμπουν στη λειτουργία παραδικαστικού κυκλώματος ή, καλύτερα, εγκληματικής οργάνωσης, στο εσωτερικό της προηγούμενης κυβέρνησης, ο Αλέξης Τσίπρας δεν έκανε κανένα σχόλιο. Και πολύ καλά έπραξε. Οι αναφορές Μιωνή απαξιώθηκαν διά κύκλων και ανακοινώσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε ήταν ο λόγος του επιχειρηματία εναντίον του λόγου Παπαγγελόπουλου.

Τώρα τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά. Ακούμε το alter ego του κ. Τσίπρα να μιλάει για «μαγαζιά», για «ατζέντες» να αναφέρεται σε «πολλά λεφτά». Δεν νομίζετε ότι πρέπει να ακούσουμε και τον κ. Τσίπρα, τι λέει για όλα αυτά; Μίλησε. Αλλά τι είπε; Τίποτα. Μαφιόζικες μέθοδοι, προϊόντα υποκλοπών που παρουσιάζονται παραποιημένα και σκοπό έχουν να πλήξουν το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, το οποίο παραμένει ισχυρό στη συνείδηση του λαού και μοναδική καταφυγή μπροστά στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα. Εντάξει, αλλά και πάλι η ταμπακιέρα μένει χωρίς κουβέντα. Εδώ ακούγεται ο πιο στενός του άνθρωπος να αναφέρεται σε δουλειές μαγαζιών και να ζητάει τη σύζυγο του πολιτικού του αντιπάλου στο πιάτο. Δεν γίνεται να το αφήσει ασχολίαστο ο κ. Τσίπρας.

Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να προσεγγίζονται με την μπάλα στην κερκίδα, μόνο μέσω κύκλων και κραυγών από την κομματική εφημερίδα. Δεν πρόκειται για μία μομφή που δεν φτάνει στο θεσμικό και πολιτικό του ύψος. Τον αγγίζει ευθέως, έστω και διά αντανακλάσεως, στο πρόσωπο του πιο στενού συνεργάτη του. Οφείλει, λοιπόν, να μιλήσει. Αν και τελικά, όσο σιωπά, λέει περισσότερα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News