Σε ό,τι αφορά την προέλευση της πανδημίας, όπως μας είπαν, ενδέχεται ο κορονοϊός να γεννήθηκε στις λεγόμενες «υγρές αγορές» της Κίνας, εκεί όπου τα ζώα, κατοικίδια και μη, ήμερα και άγρια, της πόλης και του λόγγου, του σπηλαίου και του βάλτου, σφαγμένα και υποψήφια για σφαγή, όλα μαζί και ανάκατα περιμένουν τη μοίρα τους, τον μερακλή που θα τα ψωνίσει για να τα καταβροχθίσει.

Εκεί, λέει το Πεκίνο, πάθαμε τη ζημιά, και όχι στο εργαστήριο της πόλης Γουχάν. Οχι, όχι, ο κορονοϊός δεν ήταν κάποιο εργαστηριακό πείραμα που στράβωσε (στην καλύτερη περίπτωση) και έτσι αρρώστησε όλη τη Γη. «Υγρή αγορά» ήταν η αιτία του κακού.

Ομως, έπειτα από τόσο πολύ και τόσο θανατηφόρο κακό –το οποίο συνεχίζεται, να μην το ξεχνάμε– τι συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί από το γεγονός ότι εξακολουθούν να λειτουργούν τέτοιες «υγρές αγορές» στην κινεζική επικράτεια; Να, σαν την αγορά της πόλης Γιουλίν, στη φτωχή πλην αυτόνομη περιοχή Γκουανξί, ας πούμε.

Εκεί, όπως μας πληροφορεί η Corriere della Sera, γίνεται το εποχικό ετήσιο «φεστιβάλ» σφαγής, πώλησης και κατανάλωσης σκύλων. Οι πελάτες συρρέουν κατά κύματα και διαλέγουν είτε ένα σφαγμένο σκυλί είτε ένα ζωντανό κουτάβι το οποίο οι αρμόδιοι θα σφάξουν μπροστά στα μάτια τους. Υστερα οι πελάτες πληρώνουν τον σφάχτη και ζαλώνονται το σκυλίσιο κρέας μέχρι το σπίτι, όπου καίει η θράκα.

Και εφέτος το φεστιβάλ στην «υγρή αγορά» της Γιουλίν ξεκίνησε στην ώρα του, για να τιμηθεί το Θερινό Ηλιοστάσιο, και οι δουλειές πάνε πρίμα με το καλημέρα: «Χιλιάδες είναι τα σκυλιά που έχουν σκοτώσει και έχουν πουλήσει οι έμποροι από τις 22 Ιουνίου» γράφει η ιταλική εφημερίδα.

Το παραδοσιακό κατά τα λοιπά φεστιβάλ του Νότου της Κίνας, που διαρκεί μία ολόκληρη εβδομάδα, είναι δημοφιλές και έχει ξεσηκώσει τους λάτρεις της κυνοφαγίας από τις καρέκλες τους σε όλη τη χώρα, αλλά ταυτόχρονα και τις διαμαρτυρίες διαφόρων φιλοζωικών οργανώσεων οι οποίες ευελπιστούν ότι το εφετινό θα είναι και το τελευταίο. Για να δούμε…

Η κατανάλωση κρέατος σκύλου εξακολουθεί να είναι διαδεδομένη στην Ασία, όχι μόνο στην Κίνα. Η επιδημία του κορονοϊού, με πρώτο θύμα της την κινεζική μεγαλούπολη Γουχάν, έφερε αυτές τις ασιατικές διατροφικές συνήθειες στο επίκεντρο της συζήτησης, λόγω των κινδύνων μετάδοσης ιού από ζώο στον άνθρωπο.

Αμέσως μετά το ξέσπασμα της λοίμωξης, οι κινεζικές αρχές ανακοίνωσαν ότι σταμάτησαν για πάντα τη διακίνηση αγρίων ειδών με σκοπό την κατανάλωσή τους. Ο σκύλος, βέβαια, δεν περιλαμβάνεται στα άγρια ζώα. Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι σε μία άλλη κινεζική πόλη, τη Σενζέν, απαγορεύτηκε τον περασμένο Απρίλιο η πώληση και κατανάλωση σκυλίσιου και γατίσιου κρέατος.

Οι Κινέζοι των πόλεων δεν συνηθίζουν να τρώνε σκύλους ή γάτες, μας πληροφορεί και η Repubblica, κάτι που όμως δεν ισχύει για τους κατοίκους της κινεζικής υπαίθρου. Στα χωριά το κρέας του σκύλου ήταν και είναι πολύτιμο, αφού η εκτροφή και αναπαραγωγή σκύλων με σκοπό την κατανάλωση του κρέατός τους είναι στοιχείο της τοπικής οικονομίας. Από το σκυλίσιο κρέας οι κινέζοι χωριάτες προσπορίζονται και γουάν και ζωική πρωτεΐνη. Για αυτούς, πράγματι, «το σκυλί είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News