Κανείς δεν έχει ρεαλιστικές προσδοκίες στην Ευρώπη ότι η Σύνοδος Κορυφής αυτό το πρωί αυτής της Παρασκευής θα καταλήξει σε μια συμφωνία αναφορικά με το πακέτο των 750 δισεκατομμυρίων ευρώ ή αλλιώς το Ταμείο Ανάκαμψης. Οσοι ασχολούνται με τα ευρωπαϊκά γνωρίζουν: καμία Σύνοδος που απαιτεί διαβουλεύσεις μεταξύ των ηγετών σε μικρότερες ομάδες ή και τετ-α-τετ δεν γίνεται με τηλεδιάσκεψη. Απαιτείται φυσική παρουσία, αν είναι να βγει άκρη. Χώρια, δε, που καμία τηλεδιάσκεψη δεν θα οριζόταν στις 11:00 το πρωί μιας Παρασκευής, αν ήταν να παραχθεί αποτέλεσμα. Ακόμα και οι Ευρωπαίοι, μετά από μερικούς εξαντλητικούς μήνες, θέλουν να κάνουν ένα ήρεμο Σαββατοκύριακο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει ότι δεν έχει να περιμένει πολλά από αυτήν την τηλεδιάσκεψη. Βεβαίως, στην τηλεδιάσκεψη του ΕΛΚ που έλαβε χώρα το απόγευμα της Τετάρτης, ο μπαρουτοκαπνισμένος ως προς τις διαπραγματεύσεις επικεφαλής της ΚΟ Μάνφρεντ Βέμπερ διεμήνυσε ότι «το κοινοβούλιο είναι έτοιμο», καλώντας τους ηγέτες να αναλάβουν δράση και με τη σειρά τους να υπερκεράσουν τα εμπόδια που υπάρχουν.

Κάπου εδώ αρχίζει το μπλέξιμο. Οι περίφημοι «Φειδωλοί», τους οποίους έμαθε η Ευρώπη από τις διεργασίες για τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, έχουν ρεύμα. Δεν είναι πλέον μόνο η Ολλανδία, η Δανία, η Αυστρία και η Σουηδία. Άντε και η Φινλανδία που πάει πακέτο με τη Σουηδία σε αρκετές διαπραγματεύσεις. Όπως έχει ξαναγράψει το Protagon, πρωταγωνιστικό ρόλο στο «μπλοκ» των διαφωνούντων παίζει εσχάτως η Ουγγαρία, ενώ από κοντά είναι και η Τσεχία με την Πολωνία. Επίσης επιφυλάξεις εκφράζουν και χώρς της Βαλτικής, όπως η Λιθουανία. Προβληματισμούς λέγεται πως έχει ακόμα και το Βέλγιο. Το αμάλγαμα των διαφωνούντων, πάντως, είναι ένα ιδιότυπο κράμα των «Φειδωλών» με τους «Βίζεγκραντ». Και αυτό, φυσικά, τροφοδοτεί τον εσωτερικό διχασμό στην Ένωση.

Οπως είναι σαφές, λύση δεν θα υπάρξει, καθώς παίζονται πολλά: από την αναλογία των επιχορηγήσεων έναντι των δανείων, τα ποσά ανά χώρα έως την κατανομή ανά κατηγορία πόρων. Οι επιφυλακτικοί, grosso modo, δεν ενθουσιάζονται με τις γενναίες επιχορηγήσεις. Στον αντίποδα, Μέρκελ και Μακρόν, από κοινού με την Κομισιόν και τις χώρες του Νότου, πιέζουν για ένα γενναίο πακέτο χρηματοδότησης, με τους ελάχιστους δυνατούς όρους. Οι επιφυλάξεις είναι αρκετές. Για παράδειγμα, μνημονιακές πολιτικές από το παράθυρο, με μια σημαντική οικονομική κρίση να προοιωνίζεται, μπορεί να γεννήσει πολιτικά τέρατα, πάνω που οι μετριοπαθείς δυνάμεις σε αρκετές χώρες ξαναπήραν τα ηνία της εξουσίας.

Οσοι γνωρίζουν τι διαμείβεται στο παρασκήνιο δεν αμφιβάλλουν ότι θα υπάρξει κάποια συμφωνία. Το καλό σενάριο θα είναι να αξιοποιηθούν οι επόμενες τρεις περίπου εβδομάδες ως τη Σύνοδο στις 9-10 Ιουλίου. Αν όλα πάνε καλά και μια συμφωνία είναι ορατή, η Σύνοδος θα γίνει κατά πάσα πιθανότητα διά ζώσης. Υπάρχει, βεβαίως, και ένα προωθημένο σενάριο να μην έχει υπάρξει συμφωνία ως τότε, οπότε και εκείνη η Σύνοδος να γίνει με τηλεδιάσκεψη και μετά από περίπου 10 μέρες, γύρω στις 20 Ιουλίου, να γίνει μια νέα Σύνοδος. Ολα αυτά, βεβαίως, είναι σενάρια. Επιδίωξη του Ελιζέ και της Καγκελαρίας είναι το πακέτο να έχει κλείσει ως τις αρχές Ιουλίου, γιατί μετά αρχίζει ο μαραθώνιος της κωδικοποίησης και της έγκρισης από τα Κοινοβούλια, ώστε το Ταμείο να μπορεί να λειτουργήσει από την Πρωτοχρονιά του 2021.

Ηδη, δε, η καγκελάριος Μέρκελ επιδιώκει η Γερμανία να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαχείριση της επόμενης μέρας. Υπό αυτό το πρίσμα, εκτιμάται ότι και η Μέρκελ, αλλά και ο Μακρόν, θα παίξουν ρόλο τις επόμενες εβδομάδες για να καμφθούν οι ενστάσεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News