Μία ταινία εποχής με φόντο τον Β΄ΠΠ διεκόπη καθώς άρχισαν και στο Παρίσι να ισχύουν οι περιορισμοί της κυκλοφορίας εξαιτίας του κορονοϊού.

Δεν θα είχε μεγάλο ή και κανένα ενδιαφέρον η είδηση, αν στις προσόψεις-σκηνικά ορισμένων ακινήτων στη γειτονιά της Μονμάρτρης, όπου γίνονταν τα γυρίσματα, δεν απέμεναν αυτά τα παρατημένα σκηνικά για να κρατούν το ρολόι παγωμένο στον χρόνο, σε μία ατιμωτική και δύσκολη εποχή που οι Γάλλοι πολύ θα ήθελαν να ξεχάσουν.

Ο βιαστικός διαβάτης ίσως να μην προσέξει καλά αυτά τα σπαράγματα αφισών και συνθημάτων στους τοίχους, αλλά όντως υπάρχουν εκεί κολλημένα τα αντικομμουνιστικά (αντισοβιετικά) πόστερ των ναζιστών, η διαταγή τους για την απαγόρευση της κυκλοφορίας στο Παρίσι γραμμένη στη γερμανική γλώσσα, οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης του Βισί, όλα τους δίπλα σε παλιομοδίτικες βιτρίνες καταστημάτων που με τέτοιες προσόψεις και στιλ, σκηνικά και αυτά, έπαψαν να υπάρχουν στο Παρίσι εδώ και πολλές δεκαετίες.

Βλέπετε, η ταινία έχει για θέμα της τη ζωή κάποιου εβραίου κοσμηματοπώλη μέσα στο υπό γερμανική κατοχή Παρίσι. Ετσι, κοντά στη μνημειώδη (για τα θύματα της Κομμούνας) Σακρ Κερ που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου, δύο ανηφορικοί δρόμοι προβάλλουν τη ζωή του παρελθόντος (του 1941) μέσα στο 2020.

Το φιλμ βασίζεται στο βραβευμένο έργο «Αντίο, κύριε Χάφμαν» και σύμφωνα με την ιστοσελίδα IMDb που ειδικεύεται στις παραγωγές κινηματογράφου και τηλεόρασης, υπό κανονικές συνθήκες θα έφθανε στις αίθουσες τον Ιανουάριο του 2021. Ομως οι συνθήκες δεν είναι κανονικές.

Τη σκηνοθεσία του φιλμ έχει αναλάβει ο σκηνοθέτης Φρεντ Καβαγιέ, ενώ πρωταγωνιστούν γνωστοί γάλλοι ηθοποιοί όπως ο Ντανιέλ Οτέιγ και ο Σιλ Λελούς, αλλά και η Σαρά Ζιροντό. Το στόρι αφορά την αντίδραση του εβραίου κοσμηματοπώλη της γειτονιάς κατά τη γερμανική κατοχή. Τα γυρίσματα, βέβαια, τα σταμάτησε η πανδημία. Ενας Γάλλος, από τους κατοίκους της περιοχής, με ιστορικές και πολιτικές ευαισθησίες ως φαίνεται, είπε ότι «τα συνεργεία πρέπει να αφαιρέσουν τις αφίσες που ζητούν απογραφή των εβραίων».

Πάντως προς το παρόν υπάρχουν όλα τα χιτλερικά συνθήματα πάνω στα σκηνικά, κάτι εξαιρετικά σφοδρό στο μάτι, που αν συνδυαστεί με τους άδειους δρόμους, πράγματι, σε μεταφέρει στο 1942.

Το Παρίσι είχε καταληφθεί από τη γερμανική Βέρμαχτ και από τα ναζιστικά Βάφεν Ες Ες από τις 14 Ιουνίου 1940 έως τις 24 Αυγούστου 1944. Το γαλλικό κράτος-μαριονέτα στα χέρια των Γερμανών, με έδρα το Βισί και σε μία τραγική εποχή για τη Γαλλία, το διαχειρίστηκε ένας ήρωας του Α’ΠΠ, ο γάλλος σταρτάρχης Φιλίπ Πετέν. Το ενδιαφέρον, τελικά, θέμα των κινηματογραφικών σκηνικών που λειτουργούν και ως χρονομηχανή πρόβαλε με ρεπορτάζ του και ο βρετανικός Guardian.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News