Η ανακοίνωση για την έκδοση, τελικά, του «Apropos of Nothing» έφτασε στα δημοσιογραφικά γραφεία χωρίς φανφάρες, τα αποκαλυπτικά αποσπάσματα όμως από την αυτοβιογραφία του Γούντι Αλεν προκάλεσαν, αμέσως, πυρετό.

Δύο εβδομάδες από την ακύρωση της κυκλοφορίας του βιβλίου στην οποία οδηγήθηκε ο όμιλος Hachette μετά από τις διαμαρτυρίες εργαζομένων του οίκου και οπαδών του κινήματος #metoo, ο Arcade Publishing, ένας ανεξάρτητος εκδοτικός οίκος με έδρα την Νέα Υόρκη, ανέλαβε την έκδοση του βιβλίου του Γούντι Αλεν.

«Το βιβλίο είναι ένας ειλικρινής και ολοκληρωμένος προσωπικός απολογισμός του Γούντι Αλεν για τη ζωή του, που περνάει από την παιδική του ηλικία στο Μπρούκλιν στην αναγνωρισμένη καριέρα του στον κινηματογράφο, το θέατρο, την τηλεόραση, τις εκδόσεις και την standup comedy, καθώς και στην διερεύνηση των σχέσεων του με την οικογένειά του και τους φίλους του», αναφέρει το λιτό δελτίο τύπου, με το οποίο ο νεοϋρκέζικος εκδοτικός οίκος ανακοίνωσε τη έκδοση.

Σύμφωνα με το Associated Press, το οποίο πρώτο δημοσίευσε την ανακοίνωση του Arcade, οι οικονομικές λεπτομέρειες για το 400 σελίδων βιβλίο δεν αποκαλύφθηκαν.

Η αυτοβιογραφία του διάσημου 84χρονου σκηνοθέτη ξεκινάει με νοσταλγικές αναφορές στα παιδικά του χρόνια στη Νέα Υόρκη και τις ρομαντικές σχέσεις του με ηθοποιούς του Χόλιγουντ (μεταξύ άλλων και με τη μούσα του Νταϊάν Κίτον), για να «σκοτεινιάσει» στη συνέχεια αμυνόμενος καθώς αναφέρεται στη σχέση του με τη Μία Φάροου. Αρνείται τις κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση της Ντίλαν Φάροου -είναι η 34χρονη υιοθετημένη κόρη τους- όταν ήταν παιδί, και τις χαρακτηρίζει «κατασκεύασμα». Στην ουσία ήταν η εκδίκηση της Φάροου για τη σχέση του με τη Σουν Γι.

Ο Αλεν, εξάλλου, ποτέ δεν καταδικάστηκε, μετά από δύο διαφορετικές έρευνες, παρόλα αυτά όμως, στο πνεύμα του #metoo, μερικοί καλλιτέχνες δήλωσαν ότι δεν πρόκειται να συνεργαστούν ξανά μαζί του.

«Ο ένας μετά τον άλλο, άνδρες και γυναίκες ηθοποιοί αρνήθηκαν να συνεργαστούν μαζί μου. Είμαι σίγουρος ότι μερικοί, πιστεύουν ειλικρινά πως ήμουν αρπακτικό. (Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να είναι τόσο σίγουροι). Σαφώς, ορισμένοι ηθοποιοί πίστεψαν ότι κάνουν κάτι καλό απορρίπτοντας προσφορές να εμφανιστούν στην ταινία μου», γράφει, «Η κίνησή τους ίσως είχε νόημα αν πράγματι ήμουν ένοχος για κάτι, αλλά αφού δεν ήμουν, καταδιώκουν έναν αθώο άνθρωπο βοηθώντας να επιβεβαιωθεί η εμφυτευμένη ανάμνηση της Ντίλαν. Αθελά τους διευκολύνουν τον μηχανισμό της Μία»

Η Μία, ο Ρόναν και η Ντίλαν Φάροου δεν απάντησαν στους Los Angeles Times όταν η εφημερίδα τούς ζήτησε αμέσως μετά την αναγγελία της έκδοσης να σχολιάσουν όσα αποκαλύπτει ο Γούντι Αλεν στα απομνημονεύματά του.

Η Ζανέτ Σίβερ, εκδότρια του Arcade, με δήλωσή της στο AP αναφέρει: «Σε αυτή την παράξενη εποχή, όταν η αλήθεια πολύ συχνά απορρίπτεται ως ”fake news”, εμείς ως εκδότες προτιμούμε να δίνουμε φωνή σε έναν σεβαστό καλλιτέχνη αντί να υποκύψουμε σε αυτούς, που είναι αποφασισμένοι να του επιβάλλουν τη σιωπή».

Αναφερόμενος στη Μία Φάροου, ο Γούντι Αλεν ανακαλεί ευτυχισμένες στιγμές με μια «πολύ, πολύ όμορφη ηθοποιό» και γράφει ότι η σχέση τους, που άρχισε γύρω στο 1980, κράτησε πάνω από μια δεκαετία, για να ψυχρανθεί στη συνέχεια.

Εκείνη την εποχή ο Αλεν είχε ήδη δύο γάμους, το ίδιο και η Φάροου, η οποία είχε επίσης επτά παιδιά, τρία από τα οποία ήταν υιοθετημένα (και σήμερα συνολικά 11 από τα οποία τέσσερα βιολογικά).

Αναφερόμενη στην αυτοβιογραφία, που σίγουρα θα προκαλέσει πάταγο μόλις δημοσιευτεί, η Daily Mail γράφει ότι ο σκηνοθέτης αγνόησε μια σειρά από «προειδοποιητικά μηνύματα», τυφλωμένος από την ομορφιά της Μία Φάροου.

«Δεν ήταν απαιτητική, ήταν πιο ενημερωμένη από εμένα, πιο καλλιεργημένη, με την απαραίτητη λαγνεία, γοήτευε τους φίλους μου και, το κυριότερο, ζούσε ακριβώς στην άλλη πλευρά του Σέντραλ Παρκ, πράγμα που μείωνε σημαντικά της μετακινήσεις με το αυτοκίνητο», λέει, και παρακάτω αναρωτιέται «αναδρομικά», αν θα έπρεπε να είχε λάβει υπόψη του τα προειδοποιητικά μηνύματα που είχε: «Υποθέτω, αλλά όταν βγαίνεις με μια ονειρεμένη γυναίκα όπως εκείνη, ακόμα κι αν βλέπεις το σήμα κινδύνου, κοιτάζεις προς την αντίθετη κατεύθυνση».

Μερικές εβδομάδες από τη στιγμή που άρχισαν να βγαίνουν και ενώ έτρωγαν σε ένα κινέζικο εστιατόριο, η Μία Φάροου του είπε ότι ήθελε να αποκτήσει ένα παιδί μαζί του και ότι θα έπρεπε να παντρευτούν. Ο Αλεν «φρίκαρε» και αρνήθηκε.

«Η ταχύτητα με την οποία έγινε η πρότασή της, και η ευερέθιστη αντίδρασή της, επειδή δεν ήμουν αμέσως έτοιμος για κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να μου δείξει ότι είχα να κάνω με ένα πιο περίπλοκο άτομο και όχι ακριβώς με μια εύθραυστη, όμορφη σούπερ-μαμά», γράφει.

Η πρώτη προειδοποίηση τού ήρθε από την Ντόρι Πρεβέν, που όταν έμαθε τη σχέση του με τη Μία τον ενημέρωσε για τον τρόπο με τον οποίο είχε ξελογιάσει τον πρώην σύζυγο της Αντρέ Πρεβέν.

Πολλά χρόνια μετά τον χωρισμό τους, η Ντόρι, η οποία έγραψε το τραγούδι «Beware of Young Girls» αναφερόμενη στην προδοσία της Φάροου, τον ενημέρωσε και για το «Daddy in the attic», ένα τραγούδι που έγραψε όταν η Φάροου τον κατηγόρησε ότι κακοποίησε την κόρη της Ντίλαν.

«Μου είπε ότι ήταν σίγουρη πως αυτό έδωσε στη Μία την ιδέα να τον κατηγορήσει ψευδώς με τόπο κακομεταχείρισης τη σοφίτα», γράφει ο Αλεν για τον ισχυρισμούς της Ντίλαν και της Μία που έχουν υποστηρίξει ότι είναι ειλικρινείς.

Ο σκηνοθέτης ισχυρίζεται ακόμη ότι η οικογένεια της Μία συμπεριφερόταν «εξαιρετικά άσχημα» και ότι «κάθε Φάροου ήταν γεμάτος με καταραμένα ελαττώματα».

Γράφει: «Μου προκαλούσε έκπληξη το πώς μπορούσε να μεγαλώνει ακροπατώντας σε ένα ναρκοπέδιο τρέλας και να βγει γοητευτική, παραγωγική, αγαπητή και αλώβητη. Αλλά δεν έμεινε αλώβητη και θα έπρεπε να επαγρυπνώ περισσότερο».

Και την κατηγορεί ως «διαταραγμένη και πιθανόν κακοποιημένη».

Το 2013, ο αδελφός της σταρ, Τζον Σαρλ Βιλιέ-Φάροου, καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης για σεξουαλική κακοποίηση αγοριών, αναφέρει το Page Six. Ο Άλεν γράφει ότι είχε ακουστά από «νωρίς» τη φήμη  ότι οι αδελφοί της Μία ήταν «επιθετικοί» προς τις αδελφές Φάροου και ότι «ο αδελφός της Φάροου, ο οποίος είναι στη φυλακή για κακοποίηση παιδιών, είχε πει ότι τον είχε κακοποιήσει ο πατέρας του».

Αποκαλύπτει ακόμα ότι αυτό που κράτησε το ζευγάρι ενωμένο για 13 χρόνια ήταν «μια πολύ βολική και ευχάριστη ρύθμιση» σύμφωνα με την οποία ζούσαν σε ξεχωριστά διαμερίσματα στο Μανχάταν και εκείνος την επισκεπτόταν στο δικό της ή πήγαινε στο σπίτι της στο Κονέκτικατ τα Σαββατοκύριακα.

Ο Άλεν ισχυρίζεται επίσης ότι δεν έδωσε σημασία στην «αφύσικη εγγύτητα» της Μία με τον Φλέτσερ Πρεβέν, έναν από τους γιους της. Περιγράφει πώς ο Φλέτσερ ήταν ο αγαπημένος της και ότι τον έφερνε στα ραντεβού τους, αφήνοντας το αγόρι να κοιμάται κάτω από το τραπέζι όταν αργούσαν. Και έκανε τα πάντα «για να ελέγξει τον εαυτό της, για να αποκρύπτει πράγματα, να λειτουργεί, να γοητεύει», και το κατάφερνε «με μεγάλη επιδεξιότητα».

Πολύ αργότερα, γράφει ο Άλεν, έμαθε για την κακοποιητική συμπεριφορά της Μία στα παιδιά της -έδερνε για παράδειγμα την Σουν Γι-, και την σκληρή συμπεριφορά της σε άλλους, που θεωρούσε αυλή της.

«Κάποτε πήγε στο Τέξας με την Σουν Γι για να υιοθετήσει ένα βρέφος Μεξικανών, αλλά μετά από λίγες μέρες στο διαμέρισμά της στη Νέα Υόρκη, το έστειλε πίσω για λόγους που γνωρίζει μόνο η ίδια», γράφει κι λίγο παρακάτω αναφέρει: «Θυμάμαι επίσης ότι υιοθέτησε ένα αγοράκι με spina bifida (είναι η σπάνια γενετική ανωμαλία δισχιδής ράχη) που έζησε αρκετές εβδομάδες στο διαμέρισμα αλλά ο γιος της, Φλέτσερ, τον έβρισκε ενοχλητικό, οπότε τον έστειλε πίσω. Δεν έχω ιδέα εάν υπήρξαν και άλλα παιδιά που υιοθέτησε και τα επέστρεψε, όπως είπα, ζούσα στην άλλη πλευρά του πάρκου».

Ακόμη πιο καταδικαστικός, ο Άλεν ισχυρίζεται ότι της άρεσε «η φήμη της αγίας, και ο δημόσιος θαυμασμός, αλλά δεν της άρεσε να μεγαλώνει τα παιδιά και δεν τα φρόντιζε πραγματικά».

Ο Αλεν ισχυρίζεται ότι όταν η Μία είπε ότι ήθελε ένα μωρό μαζί του, ήταν «εντελώς αδιάφορος για την όλη επιχείρηση», αλλά ερωτεύτηκε την Ντίλαν όταν γεννήθηκε.

Μετά από αυτό, η σχέση «έγινε απειλητική» και τελικά η Μία τον «χτύπησε βρώμικα».

Του είπε ότι ποτέ δεν θα μπορούσε να κοιμηθεί ξανά στο σπίτι της, του ζήτησε να της επιστρέψει το κλειδί του διαμερίσματός της και τον προειδοποίησε ότι «δεν έπρεπε να πηγαίνει πολύ κοντά στο μωρό».

Ο Αλεν γράφει ότι όταν η Μία ανακοίνωσε πως ήταν έγκυος στον Ρόναν, -το βαφτιστικό όνομα του οποίου ήταν Σάτσελ-  του προκάλεσε κάτι παραπάνω από έκπληξη: «Υπέθεσα φυσικά ότι ήταν από μένα … και παρά τη δική της υπόθεσή ότι ο Σάτσελ ήταν παιδί του Φρανκ Σινάτρα, νομίζω ότι είναι δικό μου, αν και ποτέ δεν θα το μάθει κανείς πραγματικά».

«Μπορεί να εξακολουθούσε να κοιμάται με τον Φρανκ, όπως υπαινίχτηκε, και μπορεί να είχε και άλλες σχέσεις, εξ όσων γνωρίζω. Όπως είπα, ζούσαμε χωριστά».

Μετά από τη γέννηση του Ρόναν, η σχέση τους «σκοτείνιασε» ακόμη περισσότερο αφού το μωρό «απαλλοτρίωσε» την κρεβατοκάμαρά της για να τον θηλάσει.

Ο Αλεν ισχυρίζεται ακόμη ότι η Μία Φάροου, κοιμόταν γυμνή με τον Ρόναν ακόμη και όταν εκείνος ήταν 11 χρονών: «Δεν ξέρω τι θα έλεγαν οι ανθρωπολόγοι γι ‘αυτό, αλλά μπορώ να φανταστώ αυτό που θα έλεγαν οι τύποι στην πισίνα», γράφει σαρκάζοντας.

Ο σκηνοθέτης έπεισε τη Φάροου να του επιτρέψει να υιοθετήσει νόμιμα την Ντίλαν και τον Μόζες επειδή ανησυχούσε ότι θα μπορούσε να χάσει τη δυνατότητα να βλέπει τα παιδιά εξαιτίας των συνεχώς μεταπτώσεων της διάθεσής της.

Η σχέση τους πέρασε σε μια φάση «ανήσυχης εκεχειρίας» μέχρι που έπεσαν στα χέρια της Μία μια σειρά από ερωτικές φωτογραφίες του Αλεν με την Σουν Γι Πρεβέν, αποκαλυπτικές για τη σχέση του με την υιοθετημένη κόρη της.

Όπως έχει ισχυριστεί  και πάλι στο παρελθόν, με τη Φάροου, όμως, ήταν ουσιαστικά χωρισμένοι από τη στιγμή που άρχισε να βγαίνει με την κατά 30 χρόνια νεότερή του Σουν Γι, στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Μετά από τις καταγγελίες της Μία, της Ντίλαν και βασικά του Ρόναν που έχει πρωτοστατήσει στο κίνημα #metoo με τις αποκαλύψεις του για τη συμπεριφορά του Γουάινσταϊν, που τον οδήγησαν τελικά στη φυλακή, ο Γούντι Αλεν είναι ανεπιθύμητος στις ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι τίποτα δεν έχει αποδειχθεί εις βάρος του.

Το πιο πρόσφατη έργο του «Μια βροχερή ημέρα στη Νέα Υόρκη» (2019) δεν προβλήθηκε στις ΗΠΑ και η Amazon διέκοψε τη συμφωνία τους για μια ταινία. Σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής Telegraph ο Αλεν γράφει στο βιβλίο του: «Δεν μπορώ να αρνηθώ ότι στις ποιητικές φαντασιώσεις μου παίζει να είμαι ένας καλλιτέχνης το έργο του οποίου δεν το βλέπουν στη δική του χώρα και αναγκάζεται, λόγω αδικίας, να έχει το κοινό του στο εξωτερικό».

Και συνεχίζει συγκρίνοντας τον εαυτό του με τον Χένρι Μίλερ, τον Ντ. Χ. Λόρενς και τον Τζέιμς Τζόις: «Βλέπω τον εαυτό μου να στέκεται ανάμεσά τους προκλητικά», γράφει και συμπληρώνει σαρκαστικά ότι το «κοινό σημείο» τους είναι η στιγμή που: «η σύζυγός μου με ξυπνάει και λέει, “ροχαλίζεις”»…

Για την ιστορία, το αριστούργημα του αμερικανού συγγραφέα Χένρι Μίλερ «Τροπικός του Καρκίνου» (κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο) απαγορεύτηκε στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1930 εξαιτίας των σκανδαλιστικών ερωτικών αναφορών. Ο «Εραστής της Λαίδης Τσάτερλι», του Ντ.Χ. Λόρενς (επίσης των εκδόσεων Μεταίμιο) εξάλλου στάθηκε αφορμή για μια δίκη στην Αγγλία τη δεκαετία του 1960, 30 χρόνια μετά την έκδοσή του, ενώ το έργο του Τζόις «Οδυσσέας» (εκδόσεις Κέδρος) μόλις τη δεκαετία του 1960, δηλαδή δεκαετίες μετά την έκδοσή του, επιτράπηκε στη γενέτειρά του την Ιρλανδία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News