Μπορεί η αντίδραση των κινεζικών Αρχών στην επιδημία του κορονοϊού να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για τις υπόλοιπες χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο και ειδικά για τους Ιταλούς, οι οποίοι τρέχουν τώρα πανικόβλητοι για να προλάβουν τα χειρότερα;

Τα πρώτα κρούσματα πνευμονίας άγνωστης αιτιολογίας στην πόλη Γουχάν της Κίνας καταγράφηκαν τις πρώτες ημέρες του περασμένου Δεκεμβρίου, κρούσματα τα οποία, κατά τις επόμενες εβδομάδες, αρχικά υποτιμήθηκαν, ενώ στη συνέχεια αποκρύφτηκαν. Την 23η Ιανουαρίου, ωστόσο, οι κινεζικές αρχές αποφάσισαν να προβούν σε ένα πρωτόγνωρο πείραμα κολοσσιαίων διαστάσεων, βάζοντας σχεδόν ολόκληρη τη χώρα σε καραντίνα και αναστέλλοντας τις οικονομικές και κοινωνικές δραστηριότητες πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων.

Από την πρώτη μέρα που κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης η πόλη Γουχάν και η επαρχία Χουμπέι, έκλεισαν αμέσως αεροδρόμια, σιδηροδρομικοί σταθμοί τρένων υψηλής ταχύτητας, εργοστάσια, γραφεία και σχολεία, ενώ στην υπόλοιπη χώρα απαγορεύτηκαν οι εσωτερικές μετακινήσεις.

Αλλά στην Κίνα –επισημαίνει η Corriere della Sera– δεν υπήρξαν «επικλήσεις της λογικής και της υπευθυνότητας» των πολιτών, παρά μόνον αυστηρές και ξεκάθαρες «διαταγές» να παραμείνουν όλοι κλεισμένοι στα σπίτια τους μέχρι νεωτέρας. Και φυσικά κανένας δεν απολογήθηκε για τις όποιες παραλείψεις παρατηρήθηκαν και καθυστερήσεις σημειώθηκαν αρχικά ούτε και για την ακραία αυταρχική, σε ορισμένες περιπτώσεις, επιβολή των όποιων μέτρων, με στόχο τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορονοϊού.

Σήμερα στο Πεκίνο περισσότεροι από 800.000 άνθρωποι εξακολουθούν να βρίσκονται σε «εθελοντική» καραντίνα. Οποιος εισέρχεται στην κινεζική πρωτεύουσα υποχρεούται να ενημερώσει τις αρμόδιες αρχές (μέσω της συμπλήρωσης ενός εντύπου) από πού κατάγεται, από πού προέρχεται και πού κατοικεί ή πρόκειται να διαμείνει. Πρέπει επίσης να παραμείνει στο σπίτι του ή στο όποιο προσωρινό κατάλυμά του για διάστημα 14 ημερών. Και αυτό το μέτρο στο Πεκίνο ισχύει ανεξαιρέτως για όλους, Κινέζους και αλλοδαπούς.

Οσον αφορά την κατάσταση στη Γουχάν, την πόλη του κορονοϊού, οι κάτοικοί της παραμένουν έγκλειστοι στα σπίτια τους για περισσότερο από έναν μήνα. Οι εκατομμύρια άνθρωποι που βρίσκονται ακόμα σε καραντίνα προμηθεύονται τρόφιμα μέσω του Διαδικτύου, ενώ οι τοπικές αρχές εφαρμόζουν ένα πρότυπο σύστημα διανομής και παράδοσης των παραγγελιών τους στις εισόδους κατοικημένων περιοχών, ούτως ώστε να περιοριστούν στο ελάχιστο οι ανθρώπινες επαφές. Σήμερα, τον ίδιο δρόμο αναγκάζονται να ακολουθήσουν –έχοντας κυριευτεί από τον πανικό και εν μέσω αντιπαραθέσεων και ασυνεπειών– και οι Ιταλοί, γνωρίζοντας, ωστόσο, πως το «κινεζικό μοντέλο» ενδέχεται τελικά να είναι αποτελεσματικό.

Γιατί το πρωί της Τρίτης 10 Μαρτίου, η κινεζική Εθνική Επιτροπή Υγείας ανακοίνωσε πως κατά τις προηγούμενες 24 ώρες καταγράφηκαν μόλις 19 νέα κρούσματα και 17 θάνατοι. Και το γεγονός πως όλοι όσοι προσβλήθηκαν από τον νέο κορονοϊό (εκτός από δύο που μολύνθηκαν στο εξωτερικό) είναι πολίτες της Γουχάν, σημαίνει ότι επί τρεις συναπτές ημέρες δεν καταγράφηκε κανένα νέο κρούσμα εκτός των ορίων της αρχικής εστίας διάδοσής του κορονοϊού, σύμφωνα, τουλάχιστον, με τις επίσημες κυβερνητικές πηγές.

Τα κινεζικά ΜΜΕ ξεκίνησαν να δημοσιεύουν φωτογραφίες και να μεταδίδουν βίντεο από τα κέντρα υποδοχής και νοσηλείας ασθενών που είχαν στηθεί μέσα σε ελάχιστες ημέρες και πλέον εγκαταλείπονται σιγά σιγά.

Η Γουχάν και αμέσως μετά και η Χουμπέι τέθηκαν σε καραντίνα την 23η Ιανουαρίου και επί εβδομάδες καταγράφονταν καθημερινά δεκάδες θάνατοι και χιλιάδες νέα κρούσματα. Πλέον, όμως, όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Τουλάχιστον αυτό ευελπιστούν οι Κινέζοι και μαζί τους ολόκληρος ο πλανήτης. Και σίγουρα τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί η πρώτη επίσκεψη του κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ στη Γουχάν.

Μετά τις έντονες επικρίσεις που δέχτηκε αρχικά από την παγκόσμια κοινότητα, η κινεζική ηγεσία έσπευσε να εκμεταλλευτεί –επισημαίνουν οι New York Times– τη θεαματική και ελπιδοφόρα μείωση των κρουσμάτων και των θανάτων, επιδιώκοντας να αναδείξει την Κίνα ως πρωτοπόρα στην αντιμετώπιση της επιδημίας.

Αυτό σίγουρα δεν αλλάζει το γεγονός ότι εκατοντάδες εκατομμύρια Κινέζοι ζουν ακόμα σε συνθήκες καραντίνας και υπόκεινται σε αυστηρές απαγορεύσεις, ούτε το ότι τα μεγάλα εργοστάσια  υπολειτουργούν, ενώ εκατομμύρια μικρές επιχειρήσεις βρίσκονται αντιμέτωπες με την απόλυτη αβεβαιότητα όσον αφορά το μέλλον τους, αν όχι με την καταστροφή.

Το οικονομικό κόστος της επιδημίας θα είναι αναμφίβολα τεράστιο, ενώ ήδη η οργή των πολιτών ξεχειλίζει. Ο αποστασιοποιημένος, ωστόσο, καθ’ όλη σχεδόν τη διάρκεια της έξαρσης της επιδημίας του κορονοϊού, κινέζος πρόεδρος επιστρέφει στο προσκήνιο ως ο άνθρωπος που έσωσε την πατρίδα του από την υγειονομική καταστροφή και τώρα επιθυμεί να συνδράμει και τον υπόλοιπο κόσμο που καλείται να αποφανθεί, και μάλιστα άμεσα, εάν όντως το «κινεζικό μοντέλο» αντιμετώπισης του κορονοϊού έχει αρχίσει να λειτουργεί μετά τις αρχικές και εξαιρετικά σοβαρές παραλείψεις και αστοχίες.

Για να περιορίσει την περαιτέρω εξάπλωση του κορονοϊού, το Πεκίνο αναγκάστηκε να καταστείλει ολόκληρη τη χώρα. Δεσμεύτηκε, ωστόσο, ότι η κινεζική οικονομία δεν θα αφήσει την τελευταία της πνοή στο κρεβάτι του ασθενούς, υποσχόμενη ξεκάθαρα ότι θα βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να καλύψει το κόστος, όχι μόνον της κρίσης αλλά και της ανάκαμψης.

Κάτι ανάλογο πρέπει να συμβεί και στην Ευρώπη, πρέπει άμεσα, δηλαδή, και η ΕΕ και η Κεντρική Τράπεζά της να επισημάνουν στις αγορές πως τόσο η Ιταλία όσο και όποια άλλη χώρα της Ενωσης πληγεί ασύμμετρα από την κρίση θα έχει την αμέριστη στήριξη που θα χρειαστεί, δίχως δεύτερες σκέψεις και αναχρονιστικούς δημοσιονομικούς περιορισμούς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News