– Είστε αληθινός, κύριε πρόεδρε;

– Ντα.

Ετσι ξερή –μια «ροπαλιά»– ήταν η απάντηση του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν όταν στα αυτιά του έφθασε επιθετικά ωμή η… θαρραλέα δημοσιογραφική ερώτηση.

Δεν γνωρίζουμε αν από την τραχιά κατάφαση του Πούτιν ο ρεπόρτερ σκιάχτηκε κάπως –αλήθεια, ποιος… ατρόμητος συνάδελφος μπορεί να τον κατηγορήσει για λιποψυχία–, ωστόσο όλος ο κόσμος έμαθε κάτι από τη στιχομυθία τους: όταν τα πράγματα στη Ρωσία είχαν σφίξει από πλευράς ισλαμικής τρομοκρατίας, στην αρχή της προεδρικής καριέρας τού πρώην καγκεμπίτη, του είχαν γίνει εισηγήσεις να «κατασκευαστεί» ένας σωσίας του για κάθε ενδεχόμενο.

Ναι, θα τον χρησιμοποιούσε η Ρωσία σαν δόλωμα για τρομοκρατικές σφαίρες και βόμβες. Σαν μαγνήτη της ισλαμικής βίας, με σκοπό να τη γλιτώσει ο πραγματικός πρόεδρος της Ρωσίας. Ωστόσο ο Πούτιν απέρριψε αυτές τις εξτρεμιστικές ιδέες. Ασφαλώς δεν ταίριαζαν με το ταμπεραμέντο του. Διάολε, είχε υπάρξει κοτζάμ καγκεμπίτης…

– Νιέτ! Ποτέ δεν χρησιμοποίησα σωσία.

Ερωτηθείς αν «οι άνθρωποι του προέδρου» τού είχαν προτείνει τη λύση του σωσία με σκοπό να εμφανίζεται εκείνος σε δημόσιες εμφανίσεις επί επικινδύνων εδαφών, ο Πούτιν συγκατάνευσε λέγοντας ότι αυτή ήταν η ιδέα τους, το εν λόγω άτομο να ταξιδεύει και να εμφανίζεται πότε εδώ και πότε εκεί υποδυόμενος τον Βλαντίμιρ Πούτιν.

Ολα τα παραπάνω αφορούν τα πρώτα έτη μετά το 2000, όταν η Ρωσική Ομοσπονδία αντιμετώπισε τις επιθέσεις τής τσετσένικης ισλαμιστικής τρομοκρατίας.

Οι λονδρέζικοι Times, επί τη ευκαιρία, κάνουν μία αναδρομή στις θρυλούμενες περιπτώσεις των ανθρώπων που, για λόγους ασφαλείας, έπαιξαν τον ρόλο του ηγέτη τους. Γράφει για τον ψευδο-Στάλιν, κάποιον Ρασίντ, «που έμαθε να μιμείται τον σοβιετικό δικτάτορα καθοδηγούμενος από έναν ηθοποιό ο οποίος ήδη είχε παίξει τον ρόλο του Στάλιν σε προπαγανδιστικά φιλμ».

Το βρετανικό φύλλο θυμίζει και τις καταγγελίες ρώσου βουλευτή (κομμουνιστή) ότι και ο προκάτοχος του Πούτιν, ο αείμνηστος οινόφλυξ Μπόρις Γιέλτσιν, «είχε αντικατασταθεί» από έναν άνθρωπο που, για να παίξει σωστά τον ρόλο του, είχε υποστεί μερικά χειρουργεία. Εκείνος ο βουλευτής υποστήριζε πως η ανάλυση 1.500 φωτογραφιών έδειχνε ότι η εμφάνιση του Γιέλτσιν είχε αλλάξει μετά τις προεδρικές εκλογές του 1996.

Η φημολογία για τον σωσία του Γιέλτσιν είχε οργιάσει όταν ο πραγματικός πρόεδρος είχε εξαφανιστεί από το προσκήνιο εξαιτίας μίας σημαντικής επέμβασης στην καρδιά (βλέπετε, οι ρωσικές βότκες συνοδεύονται από ακόμη πιο ρωσικά πιροσκί).

Κλείνοντας το κείμενό τους με τρόπο που αμφισβητεί την αρχική διαβεβαίωση του Βλαντίμιρ Πούτιν ότι αυτός και μόνο αυτός ήταν, είναι και θα είναι ο Πούτιν, οι Times γράφουν ότι «οι Ρώσοι έχουν υποθέσει κατά το παρελθόν» ότι ο πρόεδρός τους «χρησιμοποίησε αντίγραφά του σε συναντήσεις του με απλούς ανθρώπους». Οι Βρετανοί συνοδεύουν τα προαναφερθέντα με «κουτσομπολιά ότι ο Πούτιν έχει βελτιώσει την εμφάνισή του με  πλαστική χειρουργική και με Botox».

Για λόγους οι οποίοι αφορούν αποκλειστικώς το κύρος του παραδοσιακού λονδρέζικου φύλλου, η ακροτελεύτια φράση του ρεπορτάζ είναι η εξής: «Δεν υπάρχει καμία απόδειξη».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News