Τι κάνεις όταν είσαι ένας φιλότεχνος που αγαπά ισόποσα τη μοντέρνα τέχνη και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;

Κάνεις αυτό που έπραξε ο Ολιβιέ Ζαμ, εκδότης του περιοδικού τέχνης Purple Magazine.

Ο Ζαμ πήρε μια σημαντική πρωτοβουλία διοργανώνοντας την έκθεση «To Paint is To Love Again», η οποία είναι αφιερωμένη εξολοκλήρου σε καλλιτέχνες που ξεπήδησαν και αναδείχθηκαν από το δημοφιλές αυτό μέσο κοινωνικής δικτύωσης.

Η έκθεση άνοιξε πριν από μερικές ημέρες τις πύλες της στην γκαλερί του Νίνο Μάιερ στο Λος Αντζελες: γέμισε με πίνακες 45 κυρίως νέων (και μερικών παλιών) καλλιτεχνών με έντονη δραστηριότητα στο Instagram, το οποίο χρησιμοποιούν κατά κόρον για την προώθηση των έργων τους.

Μεταξύ των 45 ατόμων που εξέθεσαν τα έργα τους είναι οι Βανέσα Μπέεκροφτ, Ουρς Φίσερ, Μάικ Κούτσαρ, Πολ Μακάρθι, Ρέιμοντ Πέτιμπον, Τζιμ Σο, Ανταμ Αλέσι, Μόλι Μπάουντς, Λόρεν Κουίν, Αμάντα Ουόλ και Πίτερ Σάιρ.

Δίπλα τους ξεχωρίζει και ένα ελληνοπρεπέστατο όνομα: αυτό της Αριάνας Παπαδημητροπούλου (Ariana Papademetropoulos), μιας νεαρής Ελληνοαργεντίνας που έχει αποφοιτήσει από τα περίφημα California Institute of the Arts και Universität der Künste στο Βερολίνο.

Μάλιστα, η Παπαδημητροπούλου, που ζει και εργάζεται στο Λος Αντζελες, παρουσίασε πρόσφατα την έκθεση «Just like Arcadia» στην αθηναϊκή γκαλερί «The Breeder».

«Πλέον, λόγω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έχουμε πρόσβαση σε πολλούς καλλιτέχνες χωρίς να χρειάζεται να πάμε σε μια γκαλερί. Δεν χρειαζόμαστε τον κόσμο της τέχνης για να προωθήσουμε την τέχνη μας. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτή τη νέα κατάσταση, οι καλλιτέχνες εξακολουθούν να πρέπει να πουλήσουν τα έργα τους – απλώς, δεν χρειάζονται το γενικότερο κύκλωμα που έχει στηθεί γύρω από τον κόσμο της τέχνης για να δείξουν τη δουλειά τους.

»Για μένα, το Instagram είναι μια ανοιχτή γκαλερί. Τα τελευταία οκτώ χρόνια κατέληξα να ακολουθώ πολλούς καλλιτέχνες και ιδιαίτερα ζωγράφους που δεν κατάφερα να γνωρίσω ποτέ. Δεν έχω ιδέα ποιοι είναι, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζεται να γνωρίζω ποιοι είναι, πόσων χρόνων είναι, αν έχουν γκαλερί ή όχι. Μιλάμε πλέον για μια νέα κατάσταση για μένα και για τον κόσμο της τέχνης εν γένει, όπου ο καλλιτέχνης και η τέχνη του μπορούν, διαμέσου των social media, να αποσυνδεθούν εντελώς από το κύκλωμα της σύγχρονης τέχνης», σημειώνει ο ίδιος ο Ζαμ, μιλώντας στον ιστότοπο Office.

Οπως προσθέτει ο Ζαμ, στη γενικότερη προσέγγισή του απέναντι στην Τέχνη ακολουθεί το… πανκ ροκ.

«Πρέπει να δούμε τη ζωγραφική σήμερα σαν ένα ελεύθερο, αυθόρμητο μέσο, έξω από το κύκλωμα της τέχνης. Η ζωγραφική σημαίνει πολλά για μένα, επειδή συνδέεται επίσης με έναν βαθύτερο τρόπο απεικόνισης της καθημερινής ζωής», επισημαίνει ο εικαστικός, καταλήγοντας με νόημα:

«Η ζωγραφική σήμερα έρχεται σε απευθείας αντίθεση με αυτή τη συνεχή κατανάλωση της διαδικτυακής επικοινωνίας – είναι ένας τρόπος να μειώσουμε λίγο την ταχύτητα της διαρκούς ενασχόλησης μας με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Καταναλώνουμε εικόνες, αλλά με τη ζωγραφική έχουμε την ευκαιρία να αλληλεπιδράσουμε με έναν πίνακα. Είναι μια διαδραστική σχέση, τόσο με τη ζωγραφιά μπροστά σου, όσο και διανοητικά, με τον ζωγράφο που τη φιλοτέχνησε. Αυτό ακριβώς θέλω να εκφράσω: το πώς η ζωγραφική μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας και το πώς επικοινωνούμε μεταξύ μας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News