Δεν έχει καμία αξία να είσαι πολιτικός και να μην ξέρεις τον λαό σου: διότι κάποια κακή στιγμή, στα δύσκολα, αυτή η άγνοιά σου θα σε δαγκώσει σαν φίδι. Ενώ άμα γνωρίζεις με ποιον έχεις να κάνεις, η γνώση σου θα σε δικαιώσει. Ο λαός σου ο ίδιος θα σπεύσει να σε διευκολύνει, θα σου δώσει λύσεις, μία χείρα βοηθείας τέλος πάντων, λεφτά από το υστέρημά του. (Ετσι και ξέρεις τον λαό σου, αυτός ο… φιλότιμος θα σου αποδείξει την αγάπη του, ακόμη και αν το δίκιο σου έχει προ πολλού στερέψει – αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία.)

Ε, αυτή η διαχρονική αλήθεια είναι κτήμα τού –έξυπνου καταπώς δείχνουν τα πράγματα– προέδρου του Μεξικού Αντρές Μανουέλ Λόπεζ Ομπραντόρ και του λύνει τα χέρια. Ο πρόεδρος έλαβε σοβαρά υπ’ όψιν του την κλίση των Μεξικανών στον τζόγο και διενεργεί λοταρία με λογικό κόστος συμμετοχής (500 πέσος, περίπου 25 δολάρια), ώστε να ξεφορτωθεί ένα προεδρικό αεροσκάφος που αγοράστηκε κάποτε αντί 218 εκατ. δολαρίων και του έχει κάτσει στο στομάχι.

Ο Ομπραντόρ δεν είναι πλεονέκτης: θέλει να εισπράξει «μόλις» 125 εκατ. δολάρια και να συμμαζέψει τη ζημιά από τα έξοδα συντήρησης του Boeing 787-8, τα οποία τρέχουν και πνίγουν τα κρατικά ταμεία. Στην κληρωτίδα θα μπουν έξι εκατομμύρια λαχνοί. Η μεγάλη ημέρα είναι η 5η Μαΐου.

Πρόκειται για αεροπλάνο που δεν το θέλει κανένας και το οποίο τον τελευταίο καιρό βρισκόταν παροπλισμένο σε ένα υπόστεγο κάπου στην Καλιφόρνια. Οι προσπάθειες πώλησής του απέβησαν άκαρπες και πλέον ο μοναδικός τρόπος για να ανοίξει τα σκουριασμένα φτερά του και να πετάξει μακριά από τις κρατικές δαπάνες είναι η λοταρία. Η λαχειοφόρος δεν θα περιλαμβάνει άλλα τυχερά, μπουκάλια με τεκίλα, κουτιά με πούρα, με λουκούμια, με κάλτσες, κ.λπ. Μόνο το Boeing. Σκέτο. Λαχνός για μερακλήδες.

Το εν λόγω αεροσκάφος υπήρξε διφορούμενο σύμβολο του κυβερνητικού παρελθόντος στο Μεξικό, μιας χώρας με ωραίο λαό και πλήθος προβλημάτων, τα οποία ξεκινούν από τα καρτέλ ναρκωτικών και φθάνουν μέχρι την κρατική διαφθορά. Το είχε αγοράσει ο πρώην πρόεδρος Φελίπε Καλντερόν και είχε χρησιμοποιηθεί και από τον διάδοχό του Ενρίκε Πένια Νιέτο.

Οταν έφυγε από το εργοστάσιο της αμερικανικής εταιρείας κατασκευής του είχε χωρητικότητα 242 επιβατών, αλλά οι δύο πρώην πρόεδροι τροποποίησαν τους εσωτερικούς χώρους ώστε να επιβαίνουν μόνο 80 άτομα. Διότι εντός του αεροσκάφους έπρεπε να δημιουργηθούν και να λειτουργήσουν: εστιατόριο, προεδρική σουίτα, αίθουσα εργασίας. Στα επιπρόσθετα πλεονεκτήματά του, το πιο εξελιγμένο σύστημα ηλεκτρονικών αντιμέτρων στον κόσμο, γράφει η ιταλική Repubblica.

Το πακέτο της προσφοράς του Ομπραντόρ στον μεξικανικό λαό είναι τυλιγμένο με χρυσόχαρτο: «Επιστρέφω στους Μεξικανούς ό,τι έχουν πληρώσει από τις τσέπες τους». Βέβαια, δεν αρκεί μόνο η (βασισμένη στη γνώση, πάντα) σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτικού και λαού. Χρειάζεται και τύχη, αλλιώς ο πολίτης-τζογαδόρος θα μοιρολογήσει τουλάχιστον 500 πέσος. Και αυτοί που δεν θα κερδίσουν; Α, αυτοί «θα αισθανθούν ότι συνέβαλαν σε έναν καλό σκοπό»…

Οσο για τον νικητή, τον υπερτυχερό σαν να λέμε, μεγαλεία! Θα έχει το δικαίωμα να σταθμεύσει το πρώην προεδρικό αεροπλάνο του κάπου στη χώρα, να πάρει τη σιέστα του κάτω από το φτερό του και να περιμένει τον αγοραστή. Μόνο τον αγοραστή. Διότι αν αποφασίσει να πάει κάνα ταξιδάκι ο ίδιος, θα του στοιχίσει ο κούκος αηδόνι: την απαραίτητη επένδυση εκκίνησης, ύψους 1,5 εκατ. δολαρίων, ακολουθούν δαπάνες συντήρησης ύψους 5.000 δολαρίων καθ’ εκάστην…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News