Μπορεί η Κεντροαριστερά να κέρδισε, τελικά, τις περιφερειακές εκλογές στην Εμίλια- Ρομάνια, την ιστορική καρδιά της σοσιαλιστικής και βιομηχανικής Ιταλίας, αλλά το γεγονός ότι αυτή τη νίκη θεωρείται έκπληξη, αναδεικνύει τον βαθμό της επίδρασης που ασκούν ο Ματέο Σαλβίνι και η Λέγκα σε ολόκληρη τη χώρα. Η έγκυρη γαλλική Le Monde δεν εθελοτυφλεί και προειδοποιεί μέσω κεντρικού άρθρου της πως «η Εμίλια-Ρομάνια δεν είναι η Ιταλία».

Αναμφίβολα οι αρχισυντάκτες της γαλλικής εφημερίδας χάρηκαν ιδιαίτερα με την επικράτηση του Στέφανο Μπονατσίνι του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος, ο οποίος κέρδισε την περιφέρεια με ποσοστό 51,4%, ενώ η Λουτσία Μποργκοντζόνι, η υποψήφια της Λέγκας, κατέλαβε τη δεύτερη θέση με 43,6%. Η Le Monde εκφράζει εδώ και πολύ καιρό και με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο την απέχθειά της για τον εθνικιστή και ακροδεξιό Σαλβίνι ενώ η προσοχή με την οποία κάλυψε την εκλογική αναμέτρηση της περασμένης Κυριακής επιβεβαιώνεται και από τα εύσημα που έσπευσε να δώσει στις περίφημες, πλέον, «Σαρδέλες».

Κυρίως γιατί έφεραν «νέα πνοή στην ιταλική δημοκρατία που τόσο πολύ είχε ανάγκη». Και το έκαναν μέσω ενός «απλού μηνύματος» το οποίο δεν ήταν «ούτε κομματικό αλλά ούτε απολιτικό» καθώς «αυτή η μικρή ομάδα τριαντάρηδων» επιδίωξε την «απώθηση της ρητορικής του μίσους» και την «επιστροφή στις πηγές του αντιφασισμού». «Στην Ιταλία του σήμερα αλλά και αλλού, αυτή η επίκληση του πολιτισμού που κατέληξε, παραδόξως, να είναι ανατρεπτική, είναι ευεργετική».

Πέρα, όμως, από τις Σαρδέλες, καίριο ρόλο στην επικράτηση του κεντροαριστερού υποψηφίου διαδραμάτισε σίγουρα και το γεγονός πως στην Εμίλια – Ρομάνια η οικονομική ανάπτυξη παραμένει ισχυρή ενώ η ανεργία δεν ξεπερνά το 5%. Συγχρόνως στην περιφέρεια των 4,4 εκατομμυρίων κατοίκων υψηλός παραμένει επίσης ο αριθμός των επενδύσεων, δημόσιων και ιδιωτικών, ενώ οι υποδομές είναι λειτουργικές και οι υπηρεσίες υγείας αποτελεσματικές.

Το βιοτικό επίπεδο στην Εμίλια-Ρομάνια, το οποίο συγκρίνεται με το βιοτικό επίπεδο της Βόρειας Ευρώπης, είναι δύο φορές ανώτερο από το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της Καλαβρίας, όπου η ανεργία πλήττει το ¼ του ενεργού πληθυσμού, όπου κυριαρχεί η ανομία και η εγκληματικότητα λόγω της κρατικής αδιαφορίας, όπου η σαλβινική Ακροδεξιά θριάμβευσε την Κυριακή με περισσότερες από 25 μονάδες διαφορά. «Πώς μπορούμε να ελπίζουμε πως οι ίδιες συνταγές θα αποδώσουν και εκεί;», διερωτάται ανήσυχη η Le Monde.

Είναι αναντίρρητο πως η επικράτηση του Στέφανο Μπονατσίνι αποτελεί μια σημαντική νίκη για το σύνολο των προοδευτικών δυνάμεων της Ιταλίας. Το γεγονός, ωστόσο, ότι ο Σαλβίνι δεν κατάφερε να αλώσει την Εμίλια- Ρομάνια, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως η Κεντροαριστερά μπορεί να κερδίσει και την υπόλοιπη Ιταλία.

Από το 1945 και μετά η Αριστερά δεν έχασε καμιά εκλογική αναμέτρηση στην πλούσια περιφέρεια της Βόρειας Ιταλίας ενώ αυτήν τη φορά επικράτησε «χάρη στην εξαφάνιση του (αντισυστημικού) Κινήματος 5 Αστέρων, μια εξαφάνιση που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην επιτυχία του Ματέο Σαλβίνι, γύρω από τον οποίο περιστρέφεται ο πολιτικός διάλογος στην Ιταλία», υπογραμμίζουν οι Γάλλοι και υποστηρίζουν πως «η επιστροφή του δίπολου Αριστερά – Δεξιά καθ’ εαυτήν δεν είναι κάτι το αρνητικό» καθώς σηματοδοτεί τη ρήξη με την «απολιτική ρητορική» που επικράτησε την τελευταία εικοσιπενταετία.

Υπάρχει, ωστόσο, ένα σημαντικό πρόβλημα και έγκειται στο ότι «η επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα είναι ανάμεσα σε μια αποπροσανατολισμένη και δίχως σχέδιο Αριστερά και μια εθνικιστική και εξτρεμιστική Δεξιά, η οποία κερδίζει έδαφος εδώ και πολλούς μήνες».

«Ας ελπίσουμε πως στο μέλλον η Ιταλία θα μοιάζει λίγο περισσότερο με την Εμίλια- Ρομάνια», δήλωσε μετά την επικράτησή του ο κεντροαριστερός υποψήφιος, αποσιωπώντας, ωστόσο, το γεγονός πως την Κυριακή περισσότεροι από τέσσερις στους δέκα ψηφοφόρους της «κόκκινης» περιφέρειάς του στήριξαν με την ψήφο τους είτε τη Λέγκα του Σαλβίνι (32%) είτε το μεταφασιστικό κόμμα «Αδελφοί της Ιταλίας» (10%).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News