Το Παρίσι αποτελεί το όνειρο εκατομμυρίων τουριστών από όλον τον κόσμο αλλά και αγαπημένο προορισμό των πολιτών ολόκληρης της Γαλλίας που επιθυμούν να ζήσουν μερικές ημέρες στη μαγευτική πρωτεύουσά τους. Είναι επίσης ο τόπος κατοικίας ευπόρων που απολαμβάνουν τη ζωή τους και όλα όσα έχει να τους προσφέρει αυτή η εξαιρετική, από κάθε άποψη, ευρωπαϊκή μητρόπολη.

Ωστόσο η Πόλη του Φωτός συνεχίζει να χάνει κατοίκους. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της γαλλικής στατιστικής αρχής την πενταετία 2012 – 2017 περισσότεροι από 53.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη τους. Και κάθε χρόνο αναχωρούν πλέον 11.000 άνθρωποι περισσότεροι από όσους καταφθάνουν, ενώ έως το 2012 συνέβαινε το αντίθετο. Σήμερα η πρωτεύουσα της Γαλλίας έχει δύο εκατομμύρια 187 χιλιάδες και 526 κατοίκους ενώ το 2012 ο πληθυσμός της ήταν δύο εκατομμύρια 240 χιλιάδες και 621 άτομα. (Ο συνολικός αριθμός κατοίκων του διαμερίσματος Ιλ ντε Φρανς όπου βρίσκονται ο Δήμος Παρισίων και οι δήμοι των παρισινών προαστίων, κωμοπόλεων και χωριών υπερβαίνει τα 15 εκατομμύρια.)

Σε καμία περίπτωση η μείωση του πληθυσμού των Παριζιάνων δεν σημαίνει ότι η γαλλική πρωτεύουσα απώλεσε τη γοητεία της ή ότι δεν προσφέρει εξαιρετικές επαγγελματικές ευκαιρίες, ειδικά για τους εργαζομένους με υψηλά προσόντα και τις νεοφυείς επιχειρήσεις, οι οποίες κατάφεραν να καλύψουν το κενό που δημιουργήθηκε από την παρακμή των μεγάλων βιομηχανικών μονάδων του περασμένου αιώνα. Πάρα πολλοί, όμως, από εκείνους που βρίσκουν μια θέση εργασίας στο Παρίσι επιλέγουν να ζήσουν σε κάποιον από τους όμορους δήμους, οι πληθυσμοί των οποίων παρουσιάζουν αυξητικές τάσεις.

10.000 ευρώ το τετραγωνικό

Η γαλλική πρωτεύουσα πληρώνει «την επιτυχία της», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Λουίτζι Ιπόλιτο, ανταποκριτής της «Corriere della Sera» στο Παρίσι, σημειώνοντας πως έχει καταστεί παράλογα πανάκριβη με τους νέους και τις οικογένειες να αδυνατούν να αντεπεξέλθουν σε μια αγορά ακινήτων στην οποία η μέση τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο ξεπέρασε το περασμένο καλοκαίρι τις 10.000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο. Ενόψει των δημοτικών εκλογών του ερχόμενου Μαρτίου τόσο η απερχόμενη δήμαρχος Αν Ινταλγκό όσο και οι διεκδικητές της θέσης της Μπενζαμέν Γκριβό και Σεντρίκ Βιλανί υπόσχονται πως θα κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να καταστήσουν εκ νέου προσιτό το Παρίσι στους απλούς ανθρώπους, επιρρίπτοντας την ευθύνη για το υψηλό κόστος διαβίωσης στους συνήθεις υπόπτους – τον τουρισμό και το Airbnb.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ζακ Μπουτό, του οικολόγου δημάρχου του 2ου διαμερίσματος του Παρισιού, όλοι όσοι νοικιάζουν τα σπίτια τους σε τουρίστες αποκομίζουν διπλάσια έσοδα σε σχέση με όσους επιλέγουν να τα εκμισθώσουν για τουλάχιστον έναν χρόνο. Αναπόφευκτα, οπότε, ο αριθμός των διαθέσιμων προς ενοικίαση κατοικιών μειώνεται διαρκώς ενώ συγχρόνως αυξάνονται οι τιμές των ενοικίων. «Η πρόκληση για την επόμενη δημοτική αρχή θα είναι να αναδείξει ξανά τα κεντρικά διαμερίσματα της πόλης ως τόπους κατοικίας», εξήγησε ο κ. Μπουτό, μιλώντας στην «Parisien». Γιατί στο κεντρικό Παρίσι κάποια σχολεία έχουν ήδη κλείσει λόγω έλλειψης μαθητών, όπως έχουν κλείσει και αρκετά καταστήματα τροφίμων –«στο νησί του Σηκουάνα Σεν Λουί έχουν κυριολεκτικά εξαφανιστεί», σημειώνει ο ιταλός δημοσιογράφος– ενώ συγχρόνως αυξάνονται τα καφέ και τα πολυτελή εστιατόρια.

Πολίτες, ωστόσο, δεν χάνει μόνον το Παρίσι αλλά και μια άλλη από τις πιο σημαντικές και συναρπαστικές και ακριβές μητροπόλεις στον κόσμο, η Νέα Υόρκη, ο πληθυσμός της οποίας μειώθηκε κατά 39.500 άτομα το 2017 και κατά 37.700 άτομα πέρυσι. Αντιθέτως αυξάνεται ο πληθυσμός του Λονδίνου λόγω της άφιξης όχι Βρετανών, αλλά πάσης φύσεως μεταναστών από ολόκληρο τον πλανήτη.

Το Παρίσι, όμως, δεν το εγκαταλείπουν μόνον όλοι όσοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο υψηλότατο κόστος διαβίωσης αλλά και αρκετοί που επιθυμούν να αλλάξουν ριζικά, προς το χαλαρότερο, τρόπο ζωής. Δεν είναι τυχαίο πως ο ιστότοπος «Paris, je te quitte» (Παρίσι, σε εγκαταλείπω) κάνει χρυσές δουλειές, οργανώνοντας για τους κουρασμένους με την εξαιρετική επιτυχία της πόλης τους Παριζιάνους μια καινούργια ζωή στο Μονπελιέ, στη Λιμόζ, στο Στρασβούργο ή στη Ρεν. Και οι πιο τολμηροί, επιλέγουν να αλλάξουν όχι μόνον τόπο κατοικίας και ζωή αλλά και ήπειρο, μη διστάζοντας να μεταναστεύουν στη Βόρεια Αμερική, στο Μόντρεαλ του Κεμπέκ, στον Καναδά, μια από τις μεγαλύτερες γαλλόφωνες πόλεις στον κόσμο εκτός Γαλλίας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News