Στις 18 του ερχομένου Μαρτίου λήγει η προθεσμία για την εκδήλωση ενδιαφέροντος για ένα από τα πιο σημαντικά, λόγω και ιδιαίτερης συμμετοχής της European Bank for Reconstruction and Development (EBRD), έργα ΣΔΙΤ αυτής της περιόδου.

Το ΣΔΙΤ  (με αναθέτουσα αρχή το Ιδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών (ΙΙΒΕΑΑ), επικεφαλής του οποίου είναι ο πρώην πρωθυπουργός, ακαδημαϊκός, καθηγητής Λουκάς Παπαδήμος) αφορά τον σχεδιασμό, την κατασκευή, τη χρηματοδότηση, τη συντήρηση, τη λειτουργία και την προμήθεια εξοπλισμού για την ανέγερση κτιρίου παροχής υπηρεσιών εξατομικευμένης ιατρικής. Χωρίς να ξεφύγουμε σε τεχνικές λεπτομέρειες, θα χρειαστεί να σημειώσουμε ότι οργανικό μέρος του ΣΔΙΤ είναι και η ανακατασκευή του Λομβερδείου κτιρίου, που βρίσκεται στο Γενικό Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος «Η Σωτηρία», προκειμένου να φιλοξενηθεί μια μονάδα κλινικών μελετών, συνολικού εμβαδού 555 τ.μ. Βεβαίως, το κύριο project αφορά το νέο state-of-the-art κτιριακό συγκρότημα υψηλών τεχνικών προδιαγραφών, συνολικού ενδεικτικού εμβαδού 23.000 τ.μ.

Αυτό που πάντα με εντυπωσιάζει στα έργα ΣΔΙΤ είναι οι καθορισμένες χρονικές προθεσμίες που θα χρειασθεί να ακολουθήσει ο ανάδοχος.  Για παράδειγμα, ο ανάδοχος σε ένα project συνολικής χρονικής περιόδου 27 ετών έχει προθεσμία 2 ετών να παραδώσει με το κλειδί στο χέρι τα κατασκευαστικά έργα δηλαδή τα κτίρια, ενώ τα 25 επόμενα έτη θα είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση, λειτουργία και συντήρηση.

Με άλλα λόγια, καθαρές κουβέντες και καθαρές δουλειές. Αυτό είναι το βασικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των ΣΔΙΤ.

Το νοσοκομείο στη Χαλκίδα

Διαβάζοντας για το ΣΔΙΤ του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών μου ήρθε στη μνήμη η περιπέτεια ενός δημόσιου νοσοκομείου, 70 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα – ένα νοσοκομείο με λεφτά των Ελλήνων αλλά και των άλλων ευρωπαίων πολιτών/φορολογουμένων που σκόνταψε πάνω σε έναν… δρόμο μόλις 350 μέτρων που όλως τυχαίως συναντήθηκε με ένα αρχαιολογικό σκάμμα!

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το νέο -πραγματικά υπερσύγχρονο- Γενικό Νοσοκομείο Χαλκίδας παρουσιάζει εκ των πραγμάτων ένα παράδοξο. Είναι έτοιμο (όλα βρίσκονται στη θέση τους εδώ και περίπου δύο χρόνια) αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει και να υποδεχθεί ασθενείς. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει πρόσβαση. Με άλλα λόγια, ο δρόμος δεν φτάνει στην πόρτα του…

Το αντικείμενο του έργου ήταν η μελέτη, κατασκευή του νέου Γενικού Νοσοκομείου Χαλκίδας, με τον απαραίτητο ξενοδοχειακό και ιατρικό εξοπλισμό. Το έργο υλοποιείται σε δύο φάσεις αντίστοιχες των προγραμματικών περιόδων 2007-2013 και 2014-2020. Σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία των αρχών, το έργο βρίσκεται ούτε λίγο ούτε πολύ στο 80 % και υπολείπονται εργασίες που αντιστοιχούν στο υπόλοιπο 20%. Τι είναι αυτές; Πρόκειται για τα λεγόμενα συνοδά έργα, δηλαδή οδοποιία και αποχέτευση ομβρίων και ακαθάρτων, συνδέσεις με δίκτυα, κ.λπ.

Το πιο ενδιαφέρον είναι το έργο της οδοποιίας το οποίο αφορά την κατασκευή μιας συνδετήριας οδού από το κεντρικό οδικό άξονα Χαλκίδας – Ψαχνών προς το κτιριακό συγκρότημα του Νοσοκομείου, με τα εξής χαρακτηριστικά: μήκος οδού 315 μέτρα και πλάτος οδού 18 μέτρα (συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής πεζοδρομίων 2+2 μέτρα εκατέρωθεν).

Αλλά, ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία. Στην πορεία διάνοιξης του βρέθηκαν «σημαντικές αρχαιότητες» (όπως διάβασα κάπου στο Διαδίκτυο) με αποτέλεσμα να κινητοποιηθεί η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ευβοίας και να επιληφθεί της όλης καταστάσεως το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Με το δίκιο τους καθώς οι «σημαντικές αρχαιότητες» ξαναθύμισαν την αρχαία πόλη της ξακουστής Αρέθουσας.

Δεν ήταν όμως μόνο τα «αρχαία» στον δρόμο προς το νοσοκομείο αλλά και προβληματάκια που είχαν υποτιμηθεί από τους αρμοδίους και κυρίως τη δημοτική αρχή που θέλησε να αναλάβει τα συνοδά έργα προκειμένου να έχει μερτικό στην κορδέλα των εγκαινίων. Ενα από αυτά τα προβληματάκια αφορά την επάρκεια υδροδότησης του νέου νοσοκομείου. Η ανεπάρκεια ανακαλύφθηκε δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωση των κτιριακών εγκαταστάσεων, με τα υπερσύγχρονα μηχανήματα να παραμένουν σε αχρησία, ανατινάζοντας συμβόλαια και ρήτρες.

Το παράδειγμα του νέου Νοσοκομείου Χαλκίδας είναι μια πολύ καλή αφορμή για να ξεδιπλώσει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας τη δική της πρόταση για τα ΣΔΙΤ, βάζοντας οριστικό τέλος στην κοροϊδία των τοπικών εργολαβικών συμφερόντων και των (πολιτικών) προστατών τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News