Τις προάλλες είχα τα γενέθλιά μου. Χάλια, σας λέω, χάλια ένιωθα μετρώντας τα χρόνια, ευτυχώς ο απολογισμός με έκανε να νιώσω καλύτερα. Κακά τα ψέματα, όταν φτάνεις  στο ορόσημο των 65 τα πράγματα δυσκολεύουν.

Κέρασα, λοιπόν, τους (διαδικτυακούς) φίλους μου, αντί για σοκολατάκια, ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια, το Gracias a la vida (que me ha dado tanto), και κλείστηκα στο γραφείο μου. Δεν θα γιόρταζα φέτος, θα εγκαινίαζα μια νέα εποχή χωρίς γιορτές και πανηγύρια.

Αμ δε. Το βραδάκι πέρασε αιφνιδιαστικά και με πήρε από το γραφείο πολυαγαπημένη  φίλη: «Πάμε κάπου οι δυο μας να τα πούμε, το έχω ανάγκη», μου είπε, και όταν λέει κάτι τέτοιο η Τζίνη, ακολουθείς χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Φτάσαμε στο Παλιό Φάληρο, σε μια γειτονιά γεμάτη εταιρείες, παρκάραμε κοντά στο διαστημικό κτίριο της ναυτιλιακής Tsakos Shipping, που δεν είχα ξαναδεί και πολύ το θαύμασα, και προχωρήσαμε λίγο παρακάτω μέχρι το νούμερο 27 της οδού Πεντέλης, όπου με περίμενε έκπληξη πολλαπλή:

Εδώ λοιπόν βρίσκεται το Fig*, ένα ολοκαίνουργιο καφέ αξιώσεων (ζήτημα είναι αν έχει ζωή 2-3 εβδομάδων) τόσο καινούργιο που δεν έχει ακόμη ετοιμαστεί η ταμπέλα του. Λειτουργεί από το πρωί στις 9 μέχρι τις 7 το βράδυ (με ωράριο γραφείου προς το παρόν, αφού βασικά εξυπηρετεί τους πέριξ). Αλλά εκείνη την ημέρα έμεινε μέχρι αργά ανοικτό.

Ηταν κλεισμένο για πάρτη μας, δηλαδή για το surprise party, που μου είχαν ετοιμάσει αγαπημένοι φίλοι, ξέρετε, αυτοί με τους οποίους μοιράζεσαι το ψητό της Κυριακής και τις οικογενειακές γιορτές, οι καταδικοί σου άνθρωποι.

Γέμισε το τραπέζι λουλούδια, και ανάμεσα σε σύννεφα από τούλια και ορχιδέες, κάναμε birthday brunch. Ναι-ναι, καλά διαβάσατε, και ήταν τέλεια!

Φυσικά στο τέλος ήρθε και το γλυκό με το κεράκι, μου τραγούδησαν happy birthday και όλα καλά. Και επειδή δεν έχω γευτεί καλύτερο brownie, έφυγα με τη συνταγή, μου έδωσαν και δυο κομμάτια για την επαύριο, που τα τρώω μπουκιά μπουκιά και δεν μπορώ να αποφασίσω πώς μ’ αρέσει περισσότερο: ζεστό, χλιαρό ή κρύο…

Δοκιμάστε να το συνοδεύσετε με το υπέροχο λικέρ δίκταμο Finest Roots και θα με θυμηθείτε, θα μου στείλετε και ευχές, είμαι σίγουρη…

Δείτε ολόκληρο το κείμενο και τη συνταγή εδώ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News