Ο Μπόρις Τζόνσον πέτυχε μια συντριπτική νίκη σε αυτές τις εκλογές στη Βρετανία. Πήρε το 43,6% των ψήφων, που του εξασφαλίζει 364 ή 365 (λείπει μία) από τις 650 έδρες στο Γουέστμινστερ. Οσο μη αρεστός κι αν είναι, ακόμα και σε εκείνους που τον ψήφισαν, δικαιούται να πανηγυρίζει. Το Συντηρητικό Κόμμα είχε από την Ανοιξη της Θάτσερ το 1987, να δει τέτοιες επιδόσεις (57,85%, 376 έδρες). Αλλωστε, και ο ίδιος παραδέχτηκε στις πρώτες του δηλώσεις ότι η νίκη ήρθε και με ψήφους πολλών ανθρώπων που δεν ψήφισαν ποτέ στη ζωή τους το Συντηρητικό Κόμμα. Και δεν αναφερόταν μόνο σε νέους ψηφοφόρους.

Το αντι-Κόρμπιν ρεύμα αποδείχτηκε απείρως ισχυρότερο από το αντι-Μπόρις, και ήταν αυτό που, σε πολύ μεγάλο βαθμό, καθόρισε το τελικό αποτέλεσμα.

Το σύνθημα του Τζόνσον «να τελειώνουμε επιτέλους με το Brexit», έπιασε τόπο, κι ας το ερμήνευσε ο καθένας όπως ήθελε –κάποιος από κούραση και βαριεστιμάρα, διότι παρατράβηξε η ιστορία από το δημοψήφισμα του 2016 έως τώρα, και κάποιος από βαθιά πίστη στην έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ αλλά και στην ανάγκη να γίνει σεβαστή η λαϊκή βούληση, όποια κι αν ήταν αυτή.

Ο Κόρμπιν, από την άλλη, έχασε παταγωδώς, όχι επειδή στις εκλογές κυριάρχησε το Brexit, όπως δικαιολογήθηκε, ούτε επειδή δεν άρεσε στον κόσμο το σοσιαλιστικό, κοινωνικό μανιφέστο του, όπως ο ίδιος το ονόμασε. Εχασε επειδή οι ψηφοφόροι, ακόμα και οι παραδοσιακοί του κόμματος εδώ και δεκαετίες, δεν μπορούσαν να πιστέψουν όλο αυτό το κομφετί των υποσχέσεων που μοίραζε αριστερά-δεξιά.

Για πρώτη φορά οι Εργατικοί δεν εκλέγουν αντιπροσώπους τους σε προπύργια του βορρά και της κεντρικής Αγγλίας. Ψήφισαν Τζόνσον επειδή με την απελπιστική ασάφεια του Κόρμπιν για το Brexit, είδαν ότι η χώρα τους θα σέρνεται εσαεί πίσω από αυτό το θέμα, και κανονική ζωή δεν θα επανέρθει.

«Το κόμμα των πλουσίων έθαψε το Εργατικό κάτω από τις ψήφους της εργατικής τάξης στα δικά της προπύργια», έγραψε στο έκτακτο editorial της το πρωί της Παρασκευής η Ζάνι Μίντον Μπέντοες, διευθύντρια του Economist.

Ο Τζόνσον, που είναι από πλούσιο πολιτικό τζάκι, αναγνωρίζει αυτήν την επιδότηση που έλαβε από τους Εργατικούς, και έσπευσε να δηλώσει ότι, εκτός από το κλείσιμο του Brexit, θα προχωρήσει άμεσα σε ριζικές αλλαγές σε ευρύ φάσμα κοινωνικής πολιτικής. Ομως, συμπλήρωσε, για να πετύχουμε αλλαγή, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς. Αυτή η δήλωση «παίζει» παντού. Σίγουρα θα δοκιμαστεί εδώ και η ικανότητά του να κάνει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Πρώτα στον ίδιο του τον απρόβλεπτο εαυτό.

Ακούγεται ωραίο το «πρέπει να αλλάξουμε εμείς πρώτα», δεν συνηθίζεται να λέγεται από τον νικητή την επομένη του θριάμβου του, αλλά μένει να αποδειχθεί στη πράξη. Ξεκινάει πάντως με πολλή φόρα ετούτη τη θητεία του, έχοντας πια και λαϊκό ISO, και ένα θερμό καλωσόρισμα πρωί-πρωί από τις αγορές και την ανεβασμένη λίρα.

Το μόνο αγκάθι που θα βρει γρήγορα στο δρόμο του, είναι η αύξηση της δύναμης στο Ουέστμινστερ του Εθνικού Κόμματος της Σκωτίας (SNP), η αρχηγός του οποίου, Νίκολα Στέρτζον, ερμηνεύει το συντριπτικό ποσοστό του κόμματός της στη Σκωτία ως εξουσιοδότηση για να προχωρήσει σε δεύτερο δημοψήφισμα για αποκοπή από το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι Σκωτσέζοι, στη μεγάλη πλειοψηφία τους την Πέμπτη, «είπαν» ότι δεν θέλουν να φύγουν από την ΕΕ επειδή έτσι αποφάσισε η υπόλοιπη Βρετανία.

Ο Τζόνσον περιμένει αυτό το αίτημα, αλλά έχει πει πως μόλις το λάβει γραπτώς, δεν θα ανοίξει κάν τον φάκελο και θα γράψει απ’ έξω «επιστρέφεται στον παραλήπτη».

Ο Κόρμπιν, ήδη ακούει γκρίνιες. Από παντού μέσα στο κόμμα, του αποδίδουν σοβαρές ευθύνες «για την καταστροφή», όπως ονομάζουν την ήττα, (υποστήριξη, πάντως, πριν και τώρα, είχε και έχει από τον δικό μας Γιάνη Βαρουφάκη του ΜέΡΑ25). Θα μείνει όμως, λέει, στο τιμόνι καθ’ όλη τη περίοδο της περισυλλογής έτσι την είπε. Ελπίζει να του δοθεί ο αέρας για να φτάσει ως το επόμενο συνέδριο του κόμματος, το καλοκαίρι του 2020, αλλά μάλλον θα του τον κόψουν αρκετά νωρίτερα. Υπάρχει πολύς θυμός, κι από παντού.

Ενδεικτικό: Λέγεται ανοικτά πια ότι εκτός όλων των άλλων, οι Εργατικοί έχασαν πολλές ψήφους από την ισχυρή εβραϊκή κοινότητα της Βρετανίας, μεγάλο κομμάτι της οποίας ήταν ανέκαθεν κοντύτερα στο κόμμα. Στο έγκυρο Radio 4 του BBC,εκπρόσωπος της κοινότητας είπε καθαρά ότι οι κατά καιρούς αντισημιτικές δηλώσεις και ενέργειες του Κόρμπιν, αλλά κυρίως «η μαλακή συγγνώμη» του για αυτές, έστειλαν πολλούς παραδοσιακούς Εργατικούς στην αγκαλιά του Μπόρις.

Που από σήμερα φαίνεται είναι πως είναι απροσδόκητα μεγάλη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News