Με μια τροποποίηση ενός άρθρου ενός παλαιότερου νόμου -άρθρο 19 του ν.3226/2004- βρέθηκε ο χώρος που θα φιλοξενήσει την Πολιτεία Καινοτομίας, ένα ζωντανό κύτταρο νέων ιδεών και εφαρμογών που θα συμβάλλει στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. «Το τμήμα του οικοδομικού τετραγώνου 63 του Δήμου Πειραιά, επί των οδών Αθηνών- Πειραιώς, Κατσουλάκου και πρώην Οικονομίδου και σήμερα Μουράτη (…), αποχαρακτηρίζεται από χώρος ανέγερσης “Δικαστικού Μεγάρου Πειραιώς”. Το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης, εκμετάλλευσης και κάρπωσης του ακινήτου (…), περιέρχεται αυτοδικαίως από το Ν.Π.Δ.Δ με την επωνυμία “Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων” (ΕΟΦ) στο Ελληνικό Δημόσιο, για χρονικό διάστημα σαράντα εννέα (49) ετών, και τελεί υπό την διαχείριση του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων».

Το πρώτο βήμα, λοιπόν, για την Πολιτεία Καινοτομίας στο δρόμο που συνδέει την Αθήνα με τον Πειραιά έγινε! Τα υπόλοιπα, αναγκαία και απαραίτητα, βήματα ακολουθούν… Μέχρι εδώ όλα καλά! Αλλά, η δημοσιογραφική περιέργεια οδηγεί τα βήματα μας μέχρι εκείνο το «τμήμα του οικοδομικού τετραγώνου 63 του Δήμου Πειραιά» και την αποκάλυψη της ταυτότητας του. Πρόκειται για ένα βιομηχανικό μνημείο της νεότερης Ελλάδας – το πάλαι ποτέ κραταιό βιομηχανικό συγκρότημα της «Χρωματουργείας Πειραιώς» (ΧΡΩΠΕΙ). Η επιλογή του σημείου έχει μια ξεχωριστή σημασία και έναν ιδιαίτερο συμβολισμό. Και αυτό γιατί από τα ερείπια μιας ελληνικής βιομηχανίας  – πρωτοεμφανίσθηκε το 1883, αρχικά ως μικρή ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία «Σπήλιος Α. Οικονομίδης και Σία» και ήταν το προσωπικό δημιουργικό και παραγωγικό στοίχημα δύο πρωτοπόρων για την εποχή τους χημικών, του Σπήλιου και του Λεόντιου Οικονομίδη-  θα προκύψει ένα συγκρότημα για την στήριξη και την ενίσχυση της καινοτομίας και των φορέων της (ερευνητικά κέντρα, πανεπιστημιακά ινστιτούτα, startups, καθιερωμένες ελληνικές και διεθνείς επιχειρήσεις κ.α). Το βιομηχανικό συγκρότημα που συνέδεσε την παρουσία και δράση του με την οικονομική ανάπτυξη του Πειραιά στον 20ο αιώνα έφτασε να παράγει από χρώματα μέχρι φάρμακα – το θρυλικό αναλγητικό Αλγκόν, που αποτελούσε για δεκαετίες την ελληνική απάντηση στην ασπιρίνη- για να οδηγηθεί στον περίφημο Οργανισμό Οικονομικής Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων(ΟΟΑΕ) στην δεκαετία του ΄80. Ο τελευταίος ιδιοκτήτης της «ΧΡΩΠΕΙ» ήταν ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος, γνωστός στους περισσότερους από τις εκπομπές του σε μικρά περιφερειακά και τοπικά κανάλια ως πρόεδρος του «Κόμματος Ελληνισμού».

Αλλά, από την βιομηχανική αρχαιολογία ας πάμε στο σήμερα και κυρίως στο αύριο με όχημα τον καινούργιο κόσμο της καινοτομίας.

Οι κινήσεις που έγιναν για να περάσει το ακίνητο της παλαιάς βιομηχανίας από τον ΕΟΦ στο Δημόσιο εντάσσονται στην πρωτοβουλία για τις Πολιτείες Καινοτομίας, από τις οποίες η μία στήνεται στο Λεκανοπέδιο Αττικής και η άλλη στην περιοχή της Θεσσαλονίκης.

Η πρωτοβουλία αυτή για τις δύο Πολιτείες ανήκει στον υφυπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Χρίστο Δήμα. Από ένα σχετικό θέμα που δημοσιεύθηκε στο protagon.gr διαβάζουμε: «(…) Ο σχεδιασμός αφορά την δημιουργία δύο “Innovation District”(Πολιτεία Καινοτομίας) σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη μέσω ΣΔΙΤ και με υποχρέωση των αναδόχων να θέσουν τα συγκροτήματα που θα παρέχουν ένα ευρύ πλέγμα υπηρεσιών και δικτύωσης εντός τριετίας. Με λίγα λόγια, το δημόσιο θα βάζει τη γη και ο ανάδοχος όλα τα υπόλοιπα συν την ευθύνη της διαχείρισης της λειτουργίας του. Ο ανάδοχος θα πληρώνεται από τις υπηρεσίες που θα προσφέρει στις επιχειρήσεις που θα έρθουν για να εγκατασταθούν σε αυτά τα συγκροτήματα. Μάλιστα, για τις μεγάλες επιχειρήσεις που θα επιλέξουν να φέρουν μέρος των ερευνητικών- αναπτυξιακών δραστηριοτήτων σε αυτά τα συγκροτήματα θα έχουν και φορολογικά- ασφαλιστικά κίνητρα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News