Κάποιοι αστειεύτηκαν ότι εντάξει, δεν είναι μεν χριστουγεννιάτικα αλλά είναι σαν τα φώτα που έχουμε το καλοκαίρι για να καίγονται τα κουνούπια· και να δεις που με έναν τρόπο ταιριάζουν επειδή μέχρι πρόσφατα, λόγω ζέστης, η Αθήνα είχε πολλά κουνούπια.

Αλλοι διαμαρτυρήθηκαν χωρίς διάθεση για αστεϊσμούς: δεν είναι αυτός εορταστικός στολισμός στον πιο κεντρικό και πιο όμορφο δρόμο της Αθήνας, τη Βασιλίσσης Σοφίας· είναι περισσότερο σκηνικό δυστοπικής ταινίας επιστημονικής φαντασίας.

Αλλοι διαμαρτυρήθηκαν για αυτούς που όλο διαμαρτύρονται: μα καλά πρέπει να τσακωθείτε και για τον στολισμό, δεν μπορείτε να χαρείτε τα Χριστούγεννα;

Αλλοι πάλι, το βρήκαν και εντυπωσιακό και παράλληλα μίνιμαλ, ένα κλείσιμο του ματιού της Αθήνας στο μέλλον, αν και τους έλειψε η εξήγηση του concept.

Ολοι έχουν ένα δίκιο:

–Και το κλινικό χρώμα στα φώτα, όπως λειτούργησαν τις πρώτες βραδιές, ξενίζει, ειδικά σε μια πόλη που φιλοδοξεί να γίνει μια υπέροχη γιγάντια γιορτή.

–Και δεν θυμίζουν τα Χριστούγεννα που αγαπήσαμε –αν και κάποια φορά θα πρέπει να συζητήσουμε σοβαρά ποια Χριστούγεννα ακριβώς αγαπήσαμε στην Αθήνα, μια πόλη που τις γιορτές τις περνούσε είτε γκρίζα και μίζερα, είτε με δέντρα με σκουπίδια και ρόδες στο Σύνταγμα που δεν δούλευαν ποτέ.

–Και δεν υπήρξε έγκαιρη εξήγηση για το project, ίσως να υποτιμήθηκε και πόσο viral μπορεί να γίνει μια εικόνα στο θερμοκήπιο εντάσεων που λέγεται ελληνικό Facebook.

– Και είναι τελικά κωμικοτραγικό να πέφτει ξύλο στο Facebook για τα φώτα σε έναν δρόμο της Αθήνας.

Ολη αυτή η προβληματική εκπέμπει βέβαια και ένα αισιόδοξο μήνυμα. Η χώρα όντως έχει επιστρέψει πια στην κανονικότητα. Τσακωνόμαστε μεν –διότι τι είναι ο Ελληνας χωρίς τον καβγά;– αλλά το κάνουμε για ζητήματα γούστου, για τον φωτισμό των γιορτών, λογικά δεν αργεί και η ημέρα που διχαστούμε σε ένα ψηφιακό δημοψήφισμα μεταξύ οπαδών του κουραμπιέ και φίλων του μελομακάρονου.

Πέρυσι τέτοια εποχή τσακωνόμασταν για τον Κοτζιά και τον Καμμένο, τον Ζάεφ και τον «Ακενοτούνμπο» του Αδωνι, τώρα για την φωτιστική εγκατάσταση του Ιδρύματος Ωνάση, που στο πλαίσιο του προγράμματος adoptathens του νέου δημάρχου Κώστα Μπακογιάννη, ανέλαβε τον στολισμό της Βασιλίσσης Σοφίας.

Η ειρωνεία είναι ότι όλη η φασαρία προκλήθηκε τελικά λόγω βιασύνης –πόσο ελληνικό και αυτό. Οπως εξήγησαν από το Ιδρυμα Ωνάση, το έργο βρίσκεται σε εξέλιξη και δεν βλέπουμε το τελικό αποτέλεσμα. Η εγκατάσταση είναι ένα work in progress και τα φώτα έπρεπε να λειτουργήσουν κάποιες βραδιές προκειμένου να «συντονιστούν».

Οφείλουμε να εμπιστευτούμε τον καλλιτέχνη, εν προκειμένω τον φημισμένο Γιώργο Τέλλο που έχει κάνει πολλές και σημαντικές δουλειές σε φωτισμούς δημόσιων χώρων. Οπως δεν μπορείς να κρίνεις έναν πίνακα ζωγραφικής από τα προσχέδια του ζωφγράφου, έτσι δεν μπορείς να κρίνεις το συγκεκριμένο έργο –τέχνης ή όχι θα αποδειχτεί– από τα δοκιμαστικά του.

Ας περιμένουμε, λοιπόν, λίγο καιρό, τουλάχιστον ως την επίσημη φωταγώγηση της Αθήνας στις 10 Δεκεμβρίου. Οχι τίποτε άλλο, για να μπορούμε τότε να τσακωθούμε με την ψυχή μας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News