Εναν απολογισμό της πορείας του Ποταμιού έκανε ο Σταύρος Θεοδωράκης στο Twitter, ανήμερα της μεγάλης συνάντησης των αντιπροσώπων του κόμματος, που συνεδρίασε για να εγκρίνει την αναστολή της λειτουργίας του.

Παράλληλα το Ποτάμι θα ζητήσει τη διακοπή της χρηματοδότησης του κόμματος, η οποία σε αντίθετη περίπτωση θα εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι τις ερχόμενες ευρωεκλογές. Ο κ. Θεοδωράκης επανέλαβε την πρωτοφανή κίνηση του Ποταμιού να παραχωρήσει τα 500.000 ευρώ αυτής της χρηματοδότησης στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών για υποτροφίες σε νέους επιστήμονες.

Ο επικεφαλής του Ποταμιού έκανε λόγο για έναν «άθλο» που ενδεχομένως να μην άλλαξε την Ελλάδα, αλλά «άλλαξε τη ζωή πολλών ανθρώπων»:

«Είπαμε πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα. Συγκρουστήκαμε με κάθε κόκκο συντηρητισμού και λαϊκισμού και παρουσιάσαμε μια διαφορετική πρόταση για την χώρα. Προφανώς υπήρχαν και αδυναμίες. Δεν λέω ότι ήταν όλα σωστά και εφαρμόσιμα. Αλλά ήταν μια σύγχρονη πρόταση με γνώση της ευρωπαϊκής εμπειρίας και μάλιστα σε μια περίοδο που τα παραδοσιακά κόμματα αναμασούσαν γενικότητες, παρωχημένα τσιτάτα και ευχολόγια».

Ο ίδιος αναφέρθηκε και στο κρίσιμο καλοκαίρι του 2015 και τον ρόλο που έπαιξε το Ποτάμι:

«Το καλοκαίρι του ’15 ρυμουλκήσαμε όλους τους μεγάλους παίκτες του πολιτικού συστήματος στον συμβιβασμό. Ξεπεράσαμε έστω για λίγο το μαράζι της διχαστικής δημοκρατίας, όπως έχει ορίσει την δημοκρατία μας ο Αλιβιζάτος. Και αυτό είναι για μας υπερηφάνεια και όχι ντροπή».

Ο κ. Θεοδωράκης αναφέρθηκε επίσης στο «σοκ» της αποτυχίας στις Ευρωεκλογές:

«Η αποτυχία μας να εκλέξουμε ευρωβουλευτή ήταν ένα σοκ. Η πλατεία άρχισε να αδειάζει. Είχαμε δύο λύσεις: να κάνουμε ψηφοδέλτια με θείους και ξαδέλφες ή να πούμε «δεν κατεβαίνουμε»! Επιλέξαμε το αληθινό! Γιατί αν υπάρχει ένα νήμα που συνδέει την ιστορία μας, είναι η αλήθεια!

Τι κάνει λοιπόν ένα κόμμα που ηττάται; Συνήθως σφυρίζει αδιάφορα. Κερδίζει χρόνο και ψάχνει ευκαιρίες αποκατάστασης. Και να ξαφνικά…η εξαίρεση! Κάποιοι που δεν φοβόμαστε να κοιτάξουμε την ήττα στα μάτια! Κάποιοι που τολμάμε να κοιτάξουμε το μέλλον στα μάτια!».

Αναλυτικά, η ανάρτηση του κ. Θεοδωράκη:

«Μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας; Να βγω εγώ, να βγεις εσύ, να βγούμε πολλοί, να γίνουμε ένα Ποτάμι που θα αλλάξει την Ελλάδα; Αυτά αναρωτιόμασταν τον Φεβρουάριο του 2014. Και το κάναμε! Δεν αλλάξαμε την Ελλάδα, αλλάξαμε όμως τη ζωή πολλών Ελλήνων.

To Ποτάμι βγήκε μέσα στην κρίση. Με τους πολίτες σε βέρτιγκο, την κοινωνία να ψάχνει ταχυδακτυλουργούς. Χωρίς φωνές & κολακίες, είπαμε πως ακριβώς έχουν τα πράγματα. Συγκρουστήκαμε με κάθε κόκο λαϊκισμού & συντηρητισμού και παρουσιάσαμε μια διαφορετική πρόταση για τη χώρα.

Είχαμε πυξίδα και σε όλες τις κρίσιμες μάχες που δόθηκαν, ήμασταν στη σωστή μεριά. Πολεμηθήκαμε άγρια όλα αυτά τα χρόνια, απειληθήκαμε, υβριστήκαμε, συκοφαντηθήκαμε. Από την πρώτη στιγμή μέχρι… προχθές. Δεν αφήσαμε όμως τις παρτιτούρες μας για να πιαστούμε στα χέρια.

Ξεδιπλώσαμε σχέδια – μικρά και μεγάλα – και δείξαμε ότι υπάρχει και μια άλλη πολιτική. Μια πολιτική που ΔΕΝ νοιάζεται μόνο για τις συντεχνίες, μια πολιτική που ΔΕΝ καθοδηγείται από συμφέροντα. Δεν παζαρέψαμε την ανεξαρτησία μας. Δεν δειλιάσαμε – δεν υποχωρήσαμε.

Και με κόστος μεγάλο ορίσαμε διαφορετικά το λάθος και το σωστό στην πολιτική επιμένοντας σε μια ποταμίσια πολιτική ηθική. Δεν ήμασταν το μικρό για τους διαφορετικούς. Ήμασταν το διαφορετικό για όλους.

To 2015 η πόρτα της Ευρώπης ανοιγόκλεινε. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητούσε λύσεις σε Ρωσία & Ιράν. ΝΔ & ΠΑΣΟΚ σκεφτόντουσαν μόνο την εκδίκηση. To Ποτάμι αντί να πετροβολάει, με περισσή ωριμότητα μίλησε για συνεννόηση και έβαλε -στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών- το πλαίσιο του συμβιβασμού.

Απαλλάξαμε τη χώρα από ένα πρόβλημα που της στερούσε αξιοπιστία & την παγίδευε στα βαλκανικά της όρια. Ψηφίσαμε τη Συμφωνία των Πρεσπών, που σήμερα η κυβέρνηση ζητά να εφαρμοστεί άμεσα. Προτιμήσαμε την κρίσιμη στιγμή να έχουμε λόγο χωρίς κόμμα, παρά κόμμα χωρίς λόγο.

Το πρώτο μας λάθος ήταν ότι δεν αντιδράσαμε στην συκοφαντική επίθεση του 2014. Δεν ακούσαμε τους ποιητές που έλεγαν «δεν θα ήταν ύαινες αν εμείς δεν ήμασταν αρνιά». Επιδείξαμε μεγαθυμία απέναντι στα κομματικά τρολ της Κουμουνδούρου και των ακροδεξιών συνεταίρων τους.

Λάθος ήταν ότι δώσαμε χώρο και ευκαιρίες σε περιφερόμενους άεργους της δημόσιας ζωής. Κάναμε δεκτά αιτήματα φιλίας ανθρώπων που τελικά έβλεπαν το Ποτάμι ως ευκαιρία αποκατάστασης. Και όταν τα κέντρα εξουσίας το αποφάσιζαν, έφευγε και ένας. Μια ατέλειωτη ιστορία προδοσίας.

Μεγάλο λάθος είναι ότι πίστεψα -πιεζόμενος & από την Κ.Ο.- ότι μπορούμε να φτιάξουμε ένα νέο Κίνημα συνεργαζόμενοι με παλιά συστήματα. Aπογοήτευσα πολλούς φίλους. Είχαμε όμως το θάρρος να το διορθώσουμε. Αρνηθήκαμε οφίτσια & καρέκλες και αποχωρήσαμε.

Γυρίσαμε στους αληθινούς συμμάχους μας: τους λογικούς ανθρώπους, τους δημιουργούς, τους νέους, τους αποκλεισμένους της πολιτικής, τις μειοψηφίες που κανείς δεν ήθελε να τους πιάσει το χέρι. Και κυρίως αυτούς που πιστεύουν σε μια Ελλάδα – κέντρο της Ευρώπης, όχι αποικία.

Η αποτυχία μας να εκλέξουμε ευρωβουλευτή ήταν ένα σοκ. Η πλατεία άρχισε να αδειάζει. Είχαμε δύο λύσεις: να κάνουμε ψηφοδέλτια με θείους και ξαδέλφες ή να πούμε «δεν κατεβαίνουμε»! Επιλέξαμε το αληθινό! Γιατί αν υπάρχει ένα νήμα που συνδέει την ιστορία μας, είναι η αλήθεια!

Τι κάνει λοιπόν ένα κόμμα που ηττάται; Συνήθως σφυρίζει αδιάφορα. Κερδίζει χρόνο και ψάχνει ευκαιρίες αποκατάστασης. Και να ξαφνικά…η εξαίρεση! Κάποιοι που δεν φοβόμαστε να κοιτάξουμε την ήττα στα μάτια! Κάποιοι που τολμάμε να κοιτάξουμε το μέλλον στα μάτια!

Με πολιτικό θάρρος και αίσθημα ιστορικής ευθύνης, το Πολιτικό Συμβούλιο και εγώ προσωπικά εισηγούμαστε στη Μεγάλη Συνάντηση των Αντιπροσώπων την αναστολή λειτουργίας του Κινήματος. Η συνέχιση της λειτουργίας του Ποταμιού, με τρόπο που να απαντάει στην ιστορία του, δεν είναι δυνατή!

Οπως έγραψε η @ALyberaki, «oι δυνατές σχέσεις δεν πρέπει να ξεθωριάζουν. Το δικό μας Ποτάμι ήταν μια έκρηξη επιθυμίας, χαρά ζωής και αίσθησης ατομικής ευθύνης. Να μην το αφήσουμε να στερέψει λίγο λίγο, αναμασώντας τα παλιά του μεγαλεία».

Παράλληλα ζητάμε από το υπουργείο Εσωτερικών, να σταματήσει η οποιαδήποτε χρηματοδότηση του Ποταμιού. Ο,τι λεφτά μας αναλογούν, ζητάμε να προστεθούν και αυτά στις 500.000€ που δώσαμε για υποτροφίες στο ΕΚΠΑ.

Κάποιοι προσπάθησαν να το αποσιωπήσουν αλλά όλη η Ελλάδα έμαθε τελικά ότι το μικρό Ποτάμι εξασφάλισε 500.000€ για υποτροφίες ανθρώπων που ήταν με το ένα πόδι στην Ελλάδα και το άλλο στο εξωτερικό. 25 νέοι επιστήμονες θα μείνουν εδώ. Μια μικρή συμβολή σε μια μεγάλη υπόθεση.

Υποτροφίες «Ποτάμι»; Οχι βέβαια! Υποτροφίες «Σταύρος Τσακυράκης»! Για τον δάσκαλο Τσακυράκη. Για τον επαναστάτη Τσακυράκη. Για τον φίλο μας, τον Σταύρο! Ολοι εμείς «οι Αντιεξουσιαστές του λόγου» που έλεγε και ο ίδιος, έχουμε μεγάλη υποχρέωση σε αυτόν τον μεγάλο διανοητή!

Κανείς από μας δεν θέλει να καταλήξει κομματικός γραφειοκράτης σε ένα “κόμμα σφραγίδα”. Αυτό μας οδήγησε να δώσουμε γρήγορα το ταμείο μας για υποτροφίες. Να μην περάσει από κανέναν η ιδέα ότι θα ζήσουμε, ότι θα ζήσω, με κομματικά λεφτά. Τα “κόμματα σφραγίδα” είναι απαραίτητα για τα παλιά κόμματα. Πολλοί θα ήθελαν να προσθέσουν στη συλλογή τους μια χάντρα Ποτάμι. Να μοιράσουν υποσχέσεις, θέσεις, για να πουν “να, ήρθε μαζί μας το Ποτάμι”. Το Ποτάμι όμως δεν θα μπει σε παζάρια. Το “πάμε κι όπου βγει” δεν μας αρμόζει.

Στις ανηφοριές της ζωής φτιάξαμε το Ποτάμι. Και δεν θα δειλιάσουμε να το επιχειρήσουμε ξανά! Με νέες απαντήσεις όμως, γιατί οι ιδέες δεν ζουν στην ναφθαλίνη.

Η Ελλάδα έχει ακόμη τους εφιάλτες της,για τους οποίους πρέπει να αγωνιστούμε.Αλλά και εμείς να μην είμαστε, θα είναι κάποιοι άλλοι. Γιατί το Ποτάμι απέδειξε ότι γίνεται! Ας δώσουμε σήμερα μια ώθηση στις αρχές και αξίες μας. Για τη νέα πρόταση που αργά ή γρήγορα θα εμφανιστεί ξανά!

Αναστέλλουμε σήμερα τη λειτουργία μας, παραμερίζουμε τον εγωισμό μας & στέλνουμε ένα μήνυμα στους 86.000 πολίτες που μας ψήφισαν στις ευρωεκλογές αλλά & στους 377.000 πολίτες που σκίρτησαν μαζί μας την άνοιξη του ’14. Τους ζητάμε να μην χάσουν αυτό που τους έκανε το Ποτάμι.

Οι ρηχές αντιπαραθέσεις, οι κοκορομαχίες, οι αφορισμοί, δεν είναι πολιτική. Ζητάμε από τους πολίτες που μας ψήφισαν, να βάζουν ψηλά τον πήχη για τους πολιτικούς. Τους ζητάμε να διεκδικούν ειλικρίνεια, ευθύτητα, αλήθεια, καθαρότητα! Ο σπόρος που ρίξαμε θα φυτρώσει ξανά».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News