Νίκησε τον Μεντβέντεφ, τον «κακό του δαίμονα», από τον οποίο είχε χάσει πέντε φορές σε ισάριθμες συναντήσεις τους. Νίκησε τον Ζβέρεφ, τον περσινό θριαμβευτή του τουρνουά. Νίκησε τον «βασιλιά» Φέντερερ (για δεύτερη φορά μέσα στο 2019). Σιγά μην του γλίτωνε ο Ντόμινικ Τιμ! O 25χρονος αυστριακός τενίστας, Νο 5 στον Κόσμο, παραδόθηκε στην ορμή και την τερατώδη ψυχραιμία του Στέφανου Τσιτσιπά, που ολοκλήρωσε την πιο ευτυχισμένη εβδομάδα του στα κορτ, κατακτώντας το τρόπαιο του ATP Finals. Σαν να λέμε, το Παγκόσμιο Κύπελλο του τένις.

Από όλους τους άθλους της νεαρής του καριέρας, αυτός είναι ο μεγαλύτερος (μέχρι τον επόμενο). Στο Λονδίνο είχε συγκεντρωθεί η crème de la crème του αθλήματος, και ο Στέφανος -ο «Βενιαμίν» της παρέας των οκτώ κορυφαίων της χρονιάς- θα μπορούσε να αρκεστεί στη χαρά της συμμετοχής.

Ηταν, από μόνη της, ένα τεράστιο επίτευγμα. Αλλά, όχι. Ο έλληνας πρωταθλητής δεν είναι, πια, ένα χάραμα στον ορίζοντα του παγκόσμιου τένις, αλλά ένας ήλιος που, ήδη, έχει ανατείλει. Πλέον, δεν υπάρχει αντίπαλος που θα τον «τρομάξει».

Στις έξι προηγούμενες αναμετρήσεις τους ο Τιμ των 16 τίτλων (ο Στέφανος μετρούσε τρεις) είχε βγει νικητής τέσσερις φορές. Σε σκληρή επιφάνεια (όπως αυτή του Λονδίνου) το σκορ ήταν 3-1 υπέρ του Αυστριακού. Αλλά, ήρθε η ώρα να διαπιστώσει -κι αυτός- την πρόοδο που έχει κάνει ο «Tsitsifast» τους τελευταίους μήνες.

Ηττήθηκε με 2-1 σετ σε ένα… θρίλερ περίπου δύο ωρών και 45 λεπτών. Ο Στέφανος έχασε με 6-7(6) το πρώτο (συναρπαστικό) σετ, που κράτησε μια ώρα και επτά λεπτά, όμως στη συνέχεια «μίλησε» η πνευματική του δύναμη. Λίγοι μπορούν να «γυρίσουν» παιχνίδια, όπως αυτός. Παίζοντας ακόμη πιο επιθετικά, ισοφάρισε σε 1-1 (6-2) και, στη συνέχεια, πήρε το τρίτο -κρίσιμο- σετ με 7-6(4) στο τάι μπρέικ.

Η τύχη επιφύλαξε στον Τιμ το θλιβερό προνόμιο, να είναι ο πρώτος παίκτης του Top-10 που ο Στέφανος νίκησε σε τελικό. Δεν θα αργούσε να συμβεί. Μέχρι χθες ο Τσιτσιπάς είχε ένα διόλου ευκαταφρόνητο ρεκόρ 8-8 απέναντι σε παίκτες της πρώτης δεκάδας. Είχε κερδίσει τον Φέντερερ στη Μελβούρνη και -χθες- στο Λονδίνο, τον Ζβέρεφ στη Μαδρίτη, το Πεκίνο και το Λονδίνο, τον Τζόκοβιτς στη Σανγκάη, τον Ναδάλ στη Μαδρίτη και τον Μεντβέντεφ -προ ημερών- στο Λονδίνο. Ιδίως από τα τέλη Σεπτεμβρίου κι έπειτα, βρίσκεται σε καταπληκτική φόρμα. Επαιξε σε πέντε τουρνουά, έφτασε στον τελικό σε δύο από αυτά (στο Πεκίνο και, τώρα, στο Λονδίνο), στον ημιτελικό σε άλλα δύο (στη Σαγκάη και τη Βασιλεία), ενώ στο Παρίσι σταμάτησε στον προημιτελικό. Σε ολόκληρο το 2019 μετράει 54 νίκες (και και 24 ήττες).

Η σεζόν, που ολοκληρώθηκε σήμερα στο απλό των ανδρών, ήταν ονειρεμένη για τον κορυφαίο έλληνα τενίστα όλων των εποχών. Νίκησε τον Φέντερερ (δύο φορές σε τέσσερις συναντήσεις τους) και προκρίθηκε στον ημιτελικό του Αυστραλιανού Οπεν. Εγινε ο νεαρότερος τενίστας που κέρδισε τον Ναδάλ στο χώμα, και μάλιστα στη χώρα του (στο Masters της Μαδρίτης). Κατέκτησε τον τίτλο στα τουρνουά του Εστορίλ και της Μασσαλίας, αλλά και στο Laver Cup (παρέα με τον Ναδάλ και τον Φέντερερ). Νίκησε για πρώτη φορά το Νο 1 της παγκόσμιας κατάταξης (τον Τζόκοβιτς, στη Σαγκάη). Και σήμερα, κατέκτησε το ATP Finals: το πιο σημαντικό τρόπαιο στο τένις μετά τα τέσσερα Major, δηλαδή το Ρολάν Γκαρός, το Ουΐμπλεντον, το US Open και το Αυστραλιανό Οπεν.

Πέρυσι τέτοιον καιρό είχε θέσει τέσσερις συγκεκριμένους στόχους για την επόμενη χρονιά: να φτάσει σε ημιτελικό Γκραν Σλαμ (έφτασε), να μπει στο Top-10 της παγκόσμιας κατάταξης (μπήκε), να προκριθεί στο ATP Finals (προκρίθηκε), και να κερδίσει έναν Master τίτλο. Να, που ήρθε κι αυτός. Μιλάμε για 100% επιτυχία, παρά την… υπαρξιακή κρίση που τον ταλαιπώρησε το περασμένο καλοκαίρι. Μέσα στο 2019 έγινε και κατά (περίπου) έξι εκατομμύρια δολάρια πλουσιότερος – μόνον από χρηματικά έπαθλα. Αλλά η αγάπη που εισέπραξε παντού, όπου εμφανίστηκε για να αγωνιστεί, ήταν το μεγαλύτερό του κέρδος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News