«Μπορείς να πουλήσεις πουλερικά στην Κίνα χωρίς να πουλήσεις και την ψυχή σου;» Το (ρητορικό και πουπουλένιο πλην βαρύ) ερώτημα τίθεται με πρωτοσέλιδο σχόλιο από τη γαλλική συντηρητική εφημερίδα Le Figaro με αφορμή τον συνωστισμό δυτικοευρωπαίων πολιτικών αξιωματούχων στη Σαγκάη για τη διεθνή έκθεσή της.

Ως γνωστόν στο κινεζικό λιμάνι πήγαν ο γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος Κυριάκος Μητσοτάκης, ο ΥΠΕΞ της Ιταλίας Λουίτζι ντι Μάιο, κ.ά. Οι πολιτικοί των οικονομικά ισχυρών χωρών της ΕΕ στόχευσαν στην αύξηση των εξαγωγών των κρατών τους, ο ημέτερος στην άντληση κινεζικών επενδύσεων – και ακριβώς για αυτόν τον λόγο υπογράμμιζε συνεχώς την «έξοδο της χώρας μας από τη δεκαετή κρίση».

Οι επισημάνσεις του γαλλικού φύλλου όσον αφορά το είδος και την ποιότητα του κινεζικού πολιτεύματος δίνουν από μόνες τους την απάντηση στο ερώτημά του με τα «κοτόπουλα» και την «ψυχή»: όχι, λέει τελικά, δεν μπορείς να πουλήσεις στους Κινέζους.

Γιατί, παρακαλώ; – δικαιούται να απορήσει ο οιοσδήποτε. Μήπως απαγορεύεται το εμπόριο; Μήπως τα πουλερικά (και το δολάριο ως κυρίαρχο συναλλαγματικό νόμισμα) απέκτησαν προσφάτως ψυχή;

Το εμπόριο είναι εμπόριο βέβαια, και το κέρδος είναι πάντα κέρδος (η αυθεντική «ψυχή» του καπιταλισμού), ωστόσο η Figaro ισχυρίζεται ότι «κόκκινος αυτοκράτορας» -ο Σι Τζινπίνγκ, τον οποίο εμείς αναμένουμε με ανοικτές αγκάλες στην Αθήνα- συνιστά «αυταρχική και γενικευμένη πρόκληση προς τη Δύση», εφαρμόζοντας επιθετική πολιτική με τα πρότζεκτ του, του τύπου Belt & Road. Το πάρε-δώσε με την Κίνα, το όλο νταραβέρι των συναλλαγών, φρονεί η Figaro, θα δημιουργήσει μία δυσμενή για την Ευρώπη σχέση. Και επισημαίνει τις αδυναμίες της ευρωπαϊκής πλευράς.

Η ΕΕ δεν έχει τα κότσια για έναν εμπορικό πόλεμο με την Κίνα, σαν αυτόν που εξαπέλυσε ο Τραμπ. Επομένως ο Μακρόν για λογαριασμό της Γαλλίας (αλλά το ίδιο ισχύει και για τους Γερμανούς και για τους Ιταλούς) προτιμά να μιλά για «εποικοδομητικό διάλογο», για κάποια σχέση win-win, σχέση αμοιβαίου οφέλους, μετρώντας την επιτυχία με εξαγωγές βοδινού και χοιρινού κρέατος και πουλερικών. «Οταν πρόκειται για επιχειρήσεις, ποιος ασχολείται με τα πολιτικά δικαιώματα στο Χονγκ Κονγκ και με τη βίαιη καταπίεση που υφίστανται οι Ουιγούροι;» (Οι Ουιγούροι, για τους οποίους κόπτεται η Figaro, είναι μουσουλμανική μειονότητα της Κίνας.)

Το άρθρο πάντως ομολογεί ότι στη σημερινή εποχή είναι αδύνατον να αγνοηθεί η Κίνα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News