Η «πεντάρα» (5-1) από την Αϊντραχτ στην Φρανκφούρτη ήταν μια ντροπή που η περηφάνια της Μπάγερν δεν μπορούσε να αντέξει. Την προηγούμενη φορά που ο βαυαρικός σύλλογος είχε δεχτεί πέντε γκολ (από τη Βόλφσμπουργκ το 2009), την είχε πληρώσει ο Γιούργκεν Κλίνσμαν. Οχι αμέσως, αλλά στην επόμενη ήττα (0-1 από τη Σάλκε στο Μόναχο), δύο εβδομάδες αργότερα. Ο Κλίνσμαν, όμως, είναι… ο Κλίνσμαν: ένα όνομα, μια ιστορία. Ενώ ο Νίκο Κόβατς ήταν, εξαρχής, πολύ «λίγος» για προπονητής αυτού του τεράστιου brandname των γηπέδων. Αυτό πίστευε ο Καρλ-Χάινς Ρουμενίγκε, που στην Μπάγερν είναι… Τοτέμ, εκτός από γενικός διευθυντής.

Ο 48χρονος κροάτης τεχνικός παραιτήθηκε, στην ουσία, το ίδιο βράδυ του «μοιραίου» αγώνα (το περασμένο Σάββατο), όταν διαπίστωσε ότι είχε «χάσει» -οριστικά- τα αποδυτήρια. Στη συνάντησή του με τον Ρουμενίγκε, τον Χένες (πρόεδρος) και τον Σαλιχάμιτζιτς (τεχνικός διευθυντής), στο αθλητικό κέντρο της Μπάγερν, ήταν παρόντες και οι παίκτες. Ο Κόβατς διάβασε στα μάτια τους την αδιαφορία, την περιφρόνηση προς το πρόσωπό του. Οπως περιέγραψε η Bild, έδειξε ως υπεύθυνους για τη συντριβή τέσσερις από αυτούς (Γκνάμπρι, Κομάν, Αλκάνταρα, Μπόατενγκ), και δεν έκανε την παραμικρή προσπάθεια να πείσει την «τριανδρία» να του δώσει άλλη μια ευκαιρία.

Οκτώ ήττες σε 65 αγώνες ήταν αρκετές για να τον στείλουν στην ανεργία. Δεν τον έσωσαν, ούτε το περσινό «νταμπλ», ούτε εκείνο το απίθανο 7-2 στην έδρα της Τότεναμ, προ μερικών εβδομάδων, που είχε συγκλονίσει τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Το #KovacOut είχε κατακλύσει το Twitter. Ούτε οι οπαδοί τον εμπιστεύονταν, στην πλειονότητά τους. Αφιλόξενος τόπος για προπονητές, το Μόναχο. Στη μετά Μάγκατ εποχή, δηλαδή από το 2007 μέχρι σήμερα, μόλις τρεις συμπλήρωσαν περισσότερα από 50 παιχνίδια στον πάγκο της Μπάγερν: ο Πεπ Γκουαρντιόλα (102), ο Γιουπ Χάινκες (68) και ο Λουίς φαν Χάαλ (63).

Στο «Βυζάντιο» της Μπάγερν, όπου κάνουν κουμάντο οι παλιές δόξες του συλλόγου, παίζοντας ένα διαρκές παιχνίδι εξουσίας, η αποστολή του Κόβατς δεν ήταν εύκολη. Τον στήριζαν ο Χένες, ο οποίος δεν πολυ-ασχολείται γιατί μέσα στον Νοέμβριο θα αποχωρήσει από την προεδρία, και ο Σαλιχάμιτζιτς, που ακόμη δεν έχει ισχυρό λόγο στις αποφάσεις. Ο Ρουμενίγκε, ο πιο δυνατός κρίκος της διοικητικής αλυσίδας, δεν «τον πήγαινε» από την πρώτη στιγμή. Δεν του άφηνε πρωτοβουλίες στις μεταγραφές, και φρόντιζε να δείχνει σε όλους πως είναι «αναλώσιμος». Ακόμη κι έπειτα από θριάμβους, εμφανιζόταν σε τηλεοπτικές εκπομπές και απαριθμούσε τα λάθη του! Οι ποδοσφαιριστές δεν δίσταζαν να έρθουν σε ρήξη με τον προπονητή, που η ίδια η διοίκηση απαξίωνε.

Εκανε και ο ίδιος λάθη. Ισως το μεγαλύτερο, ήταν ότι προσπάθησε να επιβάλει τις ιδέες του με τρόπο απόλυτο και αυταρχικό. Επίσης, έλεγε πράγματα που ο εγωϊσμός των Βαυαρών δεν θα μπορούσε, ποτέ, να αποδεχτεί. Η «αντίστροφη μέτρηση» για τον Κροάτη άρχισε τον περασμένο Μάρτιο, όταν η Λίβερπουλ πέρασε σαν σίφουνας από το Μόναχο (1-3) και απέκλεισε την Μπάγερν από το Champions League. Περισσότερο κι από την ήττα, δεν του συγχωρέθηκε η δήλωση ότι «δεν μπορείς να τρέχεις με 200 χιλιόμετρα την ώρα στον αυτοκινητόδρομο, όταν έχεις τη δυνατότητα να πας με 100, και θα πρέπει να προσαρμοστείς».

Ο Ολυμπιακός θα συναντήσει αύριο (Τετάρτη) στο Μόναχο ένα πληγωμένο θηρίο. Μια ομάδα σε κρίση, αλλά με διάθεση να αποδείξει ότι το πρόβλημά της ήταν ο προπονητής της, από τον οποίο απαλλάχτηκε πλέον. Σε αυτό το ματς, για την 4η αγωνιστική των ομίλων του Champions League, θα καθοδηγήσει την Μπάγερν ο 54χρονος πρώην βοηθός του Κόβατς, Χανς-Ντίτερ Φλικ. Θα είναι η πρώτη φορά εδώ και 11 χρόνια, που θα καθίσει στον πάγκο ως head-coach. Η προηγούμενη ήταν το 2008, όταν εργαζόταν ως βοηθός του Γιόαχιμ Λεβ στην εθνική ομάδα της Γερμανίας. Στον προημιτελικό του Euro ο Λεβ ήταν τιμωρημένος, και ο Φλικ πήρε τη θέση του, οδηγώντας τη «Νάσιοναλμανσαφτ» στη νίκη επί της Πορτογαλίας.

Το αποτέλεσμα του αυριανού αγώνα, αλλά και του σαββατιάτικου ντέρμπι με την Ντόρτμουντ, θα κρίνει το αν ο «Χάνσι» θα συνεχίσει σε αυτό το πόστο έως το τέλος της σεζόν, ή αν ο επόμενος -32ος- προπονητής των Βαυαρών θα προσληφθεί άμεσα. Ποιος μπορεί να είναι; Ο Ρουμενίγκε θα ήθελε τον Ερικ τεν Χαγκ, του Αγιαξ. Ο Σαλιχάμιτζιτς, τον Ποτσετίνο. Αλλά, υπάρχουν κι άλλοι υποψήφιοι: ο Μαξ Αλέγκρι, ο Μαρκ φαν Μπόμελ, ο Τόμας Τούχελ, ακόμη και ο Ζοσέ Μουρίνιο, ή ο Αρσέν Βενγκέρ. Ο Κλοπ, στο όνομα του οποίου θα συμφωνούσαν όλοι, δεν έχει κανένα λόγο να αφήσει τη Λίβερπουλ.

Είναι μόλις η δεύτερη φορά εδώ και 25 χρόνια, που η Μπάγερν απολύει τον προπονητή της στη μέση της σεζόν. Το ίδιο είχε συμβεί με τον Αντσελότι το 2017. Και είναι μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις, που οι Βαυαροί δεν έχουν φροντίσει για τη διάδοχη κατάσταση. Αν δεν πρόκειται για μια… δημιουργική σύγχυση, ο Ολυμπιακός τους επισκέπτεται την πιο κατάλληλη στιγμή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News