Εισαγγελικές παραγγελίες για την εκκένωση των κτιρίων των καταλήψεων στα Εξάρχεια από τις αστυνομικές δυνάμεις υπάρχουν εδώ και χρόνια. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως δεν εφαρμόζονταν – τουλάχιστον όχι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. «Προφανώς δεν υπήρχε η βούληση» αναφέρουν στο Protagon υψηλόβαθμες πηγές του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, ρίχνοντας το βάρος των ευθυνών σε προηγούμενες ηγεσίες. «Η αστυνομία δεν μπαίνει σαν να κάνει έφοδο παρά μόνο σε συγκεκριμένους χώρους όπου υπάρχει παράνομη κατάληψη και απόφαση εισαγγελέα για την εκκένωσή του κτιρίου. Όλα θα γίνουν με βάση το νόμο», επισημαίνουν οι ίδιες πηγές.

Καταγγελίες και μηνύσεις από ιδιοκτήτες των κτιρίων των καταλήψεων που εκκενώθηκαν τη Δευτέρα, έπειτα από επιχείρηση της αστυνομίας, είχαν γίνει από το 2016 και μετά. Σε μία περίπτωση, ενώ υπήρχε εισαγγελική παραγγελία, αυτή δεν εφαρμοζόταν επί τρία χρόνια. Σε άλλη περίπτωση, η παραγγελία του εισαγγελέα είχε δοθεί πριν από εννέα μήνες. Και πάλι τα ίδια. «Από τα Εξάρχεια απουσίαζε ο νόμος και η τάξη, το δίκαιο και η ειρήνη», σημειώνουν πηγές του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. «Η αστυνομία εδώ και ένα μήνα έχει μπει στα Εξάρχεια και μαζεύει όπλα, κακοποιούς, εγκληματίες. Αυτό το οποίο γίνεται πλέον είναι, μέρα με τη μέρα, η περιοχή να καθαρίζει από τα εγκληματικά φαινόμενα που, μαζί με τις παράνομες καταλήψεις, αποτελούν πυρήνες ανομίας», καταλήγουν.

Σε δύο από τα κτίρια των Εξαρχείων βρέθηκαν 143 μετανάστες (ανάμεσά τους και 35 ανήλικοι) από τους οποίους η συντριπτική πλειοψηφία θα μεταβεί σε ανοικτές δομές φιλοξενίας, καθώς έχουν αιτηθεί άσυλο και αναμένουν την έκβαση των αιτημάτων τους. Τα κτίρια αυτά εντοπίζονται επί της οδού Σπύρου Τρικούπη. Το τρίτο κτίριο για το οποίο εφαρμόστηκε τη Δευτέρα η απόφαση εισαγγελέα για εκκένωσή του είναι επί της οδού Ασημάκη Φωτήλα, το οποίο είχαν καταλάβει το 2017 αναρχικοί οι οποίοι αυτοπεριγράφονταν ως ομάδα με «ελευθεριακές και αντιεξουσιαστικές αρχές». Στις χθεσινές αστυνομικές επιχειρήσεις το εν λόγω κτίριο που φιλοξενούσε τη -γνωστή και ως- κατάληψη Rosa de Foc, βρέθηκε κενό.

Η περίπτωση GARE

Στο τέταρτο κτίριο που εκκενώθηκε τη Δευτέρα, επί της οδού Καλλιδρομίου, επιχειρήθηκε κατά τα προηγούμενα χρόνια εφαρμογή εισαγγελικής παραγγελίας για εκκένωσή του. Η παράνομη κατάληψή του ξεκίνησε το 2016, μετά το θάνατο της ιδιοκτήτριάς του και το πέρασμα της ιδιοκτησίας στους κληρονόμους, οι οποίοι επιθυμούσαν να το παραχωρήσουν στο μη κερδοσκοπικό σωματείο «Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού» ώστε να λειτουργήσει εκεί ως χώρος για εφήβους. Αυτό δεν συνέβη λόγω της κατάληψης GARE (γαλλική λέξη που σημαίνει «Σταθμός»).

Ανάλογες επιχειρήσεις με αυτήν της Δευτέρας είχαν πραγματοποιηθεί στην GARE τον Νοέμβριο του 2017, όμως, επανακαταλήφθηκε μόλις λίγες ημέρες μετά την εκκένωσή της. Τότε οι αστυνομικές δυνάμεις φέρεται ότι είχαν εντοπίσει «εύφλεκτα» υλικά, ενώ είχαν πραγματοποιηθεί και συλλήψεις. Ένας εκ των συλληφθέντων τότε φερόταν, σύμφωνα με πληροφορίες, να έχει συλληφθεί ξανά το 2013 στη Νέα Φιλαδέλφεια, μετά τη ληστεία στο Βελβενδό Κοζάνης, μαζί με άτομα που εμπλέκονταν στην υπόθεση, και τελικά αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους. Θεωρείται ότι είναι ένας εκ των πρωτεργατών της κατάληψης, ο οποίος όμως δεν βρέθηκε εκεί τη Δευτέρα κατά την επιχείρηση εκκένωσης.

Βρέθηκαν τρεις άλλοι, δύο Έλληνες και ένας Γάλλος, οι μόνοι που συνελήφθησαν στα πλαίσια των εκκενώσεων και των τεσσάρων καταλήψεων. Ένας εκ των Ελλήνων είχε συλληφθεί κατά τις εφόδους των ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο το 1995, οπότε προσήχθησαν περίπου 400 αναρχικοί, ενώ ο Γάλλος είχε εμπλακεί στα επεισόδια έξω από το αστυνομικό τμήμα Ακρόπολης κατά τις πρόσφατες διαδηλώσεις για το Airbnb και την αύξηση των ενοικίων.

Όταν είχε εκκενωθεί η κατάληψη της οδού Καλλιδρομίου για λίγες ημέρες τον Νοέμβριο του 2017, δημοσιοποιήθηκαν ανακοινώσεις συμπαράστασης καθώς και κείμενα που εξηγούσαν τι σημαίνει GARE:

«Πραγματοποιήσαμε αυτή την κατάληψη με μια αντίληψη συλλογικής ανάκτησης, κοινωνικής οικειοποίησης και οργάνωσης εδάφους ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Το έδαφος της αντίστασης χτίζεται με υλικούς όρους και αποτελεί ανάχωμα και εφαλτήριο για τον αγώνα με σκοπό το σπάσιμο κάθε τυραννικού θεσμού. Η κίνησή μας αυτή επιχειρεί να ανοίξει μια ακόμη εστία οργάνωσης του αναρχικού αγώνα, έδαφος κοινωνικής αντίστασης και αυτοοργάνωσης μέσα στην γειτονιά των Εξαρχείων, ένα ακόμη οχυρό στο μέτωπο των καταλήψεων, ένα κόμβο διεθνιστικής αλληλεγγύης και δικτύωσης (…) Η κύρια κατεύθυνση της λειτουργίας της κατάληψης θα είναι το ευρύτερο δυνάμωμα του κοινωνικού-απελευθερωτικού αγώνα και των μετώπων αντίστασης μέσα από πρωτοβουλίες μαζικοποίησης, ζύμωσης και συνοργάνωσης με αποδέκτη τον κόσμο του αγώνα», αναφερόταν.

Επίσης, τα μέλη της κατάληψης εξέφραζαν την αλληλεγγύη τους «στην κινητοποίηση των φυλακισμένων ενάντια στον νέο σωφρονιστικό κώδικα, στην απεργία πείνας των μελών του Ε.Α. (σσ: Επαναστατικού Αγώνα) Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη και σε όλους τους μετανάστες που εξεγείρονται ενάντια στην αιχμαλωσία τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και που διώκονται γι’αυτό».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News