Η είδηση πως στα τέλη Αυγούστου θα κατατεθεί φορολογικό νομοσχέδιο για την προοδευτική κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης και το φόρο πολυτελείας των Ι.Χ. αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού, πρέπει να αφορά το 99% των Ελλήνων φορολογουμένων. Μόνο το 1% πηγαίνει με τα πόδια. Συχνά από άποψη.
Επί τέσσερις και πλέον δεκαετίες, από το σωτήριον έτος 1978, τα τεκμήρια διαβίωσης έχουν θεσπίσει το δικό τους φορολογικό φασισμό.
Στις περισσότερες χώρες του δυτικού κόσμου, η κατοχή ενός αυτοκινήτου μεγάλων κυβικών δεν προκαλεί την «εκδίκηση» του κράτους.
Και κανένας μηχανολόγος δεν θα μπορέσει ποτέ να μας εξηγήσει γιατί ένα πιστόνι που δημιουργεί, λόγω διαστάσεων, χωρητικότητα μεγαλύτερη των 1,929 κ. εκ. σε κατατάσσει στους «κακούς» πλούσιους. Δεν εξηγείται. Είναι αυτό ακριβώς. Φορολογικός αυταρχισμός.
Η απλή λογική ορίζει ότι καθένας μπορεί να καταναλώνει όπως θέλει τα χρήματα που διαθέτει. Άλλος σε χάι-εντ ηχοσυστήματά, άλλος σε εξωτικές διακοπές ή άλλος σε κοσμήματα στο δεξί που «μας φέρνουν πιο κοντά». Και άλλος σε λουκούλεια δείπνα.
Δημοκρατία έχουμε.
Εκτός από τη μεταχείριση των κυβικών στην Ελλάδα. Η οποία, αν θέλετε, δημιούργησε και το γνωστό ψυχολογικό απωθημένο του Έλληνα με το ισχυρό αυτοκίνητο ως σύμβολο στάτους. Σοβαρό ψυχολογικό κι αυτό αλλά δεν είναι του παρόντος.
Η εξίσωση, λοιπόν, σε μία χώρα που ευαγγελίζεται τον φιλελευθερισμό οφείλει να γίνεται προς τα επάνω. Και όχι προς τα κάτω.
Aσε τον άλλον, τον ιδιοκτήτη, να πληρώνει περισσότερα σε κατανάλωση καυσίμου, μεγαλύτερα ελαστικά, ακριβότερα σέρβις ή αυξημένα κόστη ασφάλισης. Δικαίωμά του.
Ταυτόχρονα, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που σε βάθος τετραετίας θα σβήσει από το δαιμονοποιημένο χάρτη τα τεκμήρια διαβίωσης, θα είναι και δείγμα φορολογικής ευελιξίας: από τους έμμεσους φόρους, τον ΦΠΑ, την κίνηση σε συνεργεία και ανταλλακτικά ή και την άρση ακινησίας αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού που αραχνιάζουν σε δρόμους και πυλωτές, θα είναι χαρούμενο και το Υπ. Οικονομικών. Όλοι ευχαριστημένοι.
Η είδηση κάνει τη ζέστη του Αυγούστου πιο υποφερτή. Αλλά και δείχνει, αν γίνει πράξη, πως ίσως ξεκινάμε να βαδίζουμε προς το τέλος μιας αυτοκινητικής παράνοιας δεκαετιών. Προσεύχομαι.
- Ο Γιάννης Κωνσταντόπουλος «οδηγεί» το 4Drivers και ταυτόχρονα εκδίδει το Best of Cars
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News