Από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας ο Αλέξης Τσίπρας, άρχισα να σημειώνω ερωτήσεις που θα ήθελα να του κάνω εάν ποτέ μου δινόταν η ευκαιρία μιας πρόσωπο-με-πρόσωπο συνέντευξης. Το ζήτησα δυο-τρεις φορές από το γραφείου Τύπου του στο Μαξίμου, όχι για εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη αλλά για θέματα εξωτερικής πολιτικής, κυρίως για το Κυπριακό, αλλά δεν είχα τύχη. Μου’παν «ευχαρίστως να σας δώσουμε μια δήλωση», αλλά αυτού του είδους η… δημοσιογραφία δεν μου αρέσει και αρνήθηκα ευγενικά.

Τώρα λοιπόν που πλησιάζει το τέλος της πρωθυπουργικής θητείας του, και ενώ οι ερωτήσεις στο ηλεκτρονικό μου σημειωματάριο καταλαμβάνουν τόσο χώρο που τις μετέφερα σε «σκληρό», είπα να τους τις θέσω και να φανταστώ ότι τις απαντά σε «μια αποκλειστική συνέντευξη στο Protαgon και στον Χρήστο Μιχαηλίδη»!

Δεν έχει σημασία που δεν είναι αποκλειστική, αφού μιλάει πια ως και στον ΣΚΑΙ, ούτε και ότι δεν απαντά ο ίδιος, αφού συνέντευξη πραγματική δεν είναι. Κάποιοι που έχουν ασχοληθεί και επιστημονικά με τις δημοσιογραφικές συνεντεύξεις, λένε πως μερικές φορές οι ερωτήσεις μετράνε περισσότερο από τις απαντήσεις. Ίσως να είναι και έτσι, σκέφτηκα. Και ιδού η… συνέντευξη, που είναι 100% απολογιστική. Δεν αναφέρεται καθόλου στο «τι θα κάνετε μετά την Κυριακή».

ΕΡ.: Πιστεύετε στ’ αλήθεια ότι θα γίνει τη Κυριακή η «μεγάλη ανατροπή» που είπατε προχθές στη Κρήτη, ακόμα κι αν σας ακούσουν ο ψηφοφόροι και πάνε δυο-δυο στις κάλπες;

ΑΠ.:

ΕΡ.: ΟΚ. Αλλά δεν φοβάστε μήπως δεν γίνει αυτή η ανατροπή που προβλέπετε και σας κάνουν και αυτήν την ατάκα ηχητικό, που θα παίζει εσαεί;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Καταλαβαίνω. Όμως ειλικρινά πείτε μου: όταν ακούτε ή βλέπετε ηχητικά και οπτικοποιημένα αποσπάσματα από προηγούμενες ομιλίες-τοποθετήσεις-δηλώσεις σας, αναγνωρίζετε τουλάχιστον ότι αυτές προέρχονται από σας;  Οτι δεν είναι μοντάζ;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Ωραία. Και δεν ντρέπεστε;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Μάλιστα. Αυτές οι «κυρίες και κύριοι της συντηρητικής νομενκλατούρας της Ευρώπης» που τους φωνάζατε «κάντε πίσω» (go back), εννοώντας «πηγαίντε σπίτια σας», εκτός από την Μέρκελ και τον Σόϊμπλε, ποιοι είναι

ΑΠ.:

ΕΡ.: «Νομενκλατούρα», τι σημαίνει;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Ωραία. Εχω εδώ, επί λέξει, μια δήλωση στην Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung, του Μάρτιν Σουλτς, πρώην Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μετέπειτα Προέδρου του γερμανικού SDP, ότι ανάμεσα στους πολλούς ευρωπαίους ηγέτες που του τηλεφωνούσαν  και τον προέτρεπαν να κάνει, ως σοσιαλδημοκράτης, κυβέρνηση συνεργασίας με τους χριστιανοδημοκράτες της Ανγκελα Μέρκελ, ήταν  και ο έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας». Εσείς. Όντως;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Θα μας τρελάνετε;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Το σημειώνω. Πάμε παρακάτω. Η συμφωνία σας με δανειστές και εταίρους το καλοκαίρι του 2015, είναι το 3ο Μνημόνιο; Γιατί δεν το είπατε ποτέ έτσι; «Μνημόνιο», εννοώ.

ΑΠ.:

ΕΡ.:  Κατανοητό. Σας ενοχλεί που έγκυρα διεθνή μέσα ενημέρωσης όπως Financial Times, El Pais και άλλα σας ταυτίζουν με τη λέξη «κωλοτούμπα»;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Από την συζήτησή σας με τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, στο CNN, που απ’ ό,τι γνωρίζουμε είχε κανονιστεί από πλούσια ελληνίδα υποστηρίκτριά σας (τότε) για να ενισχύσετε το διεθνές σας προφίλ, μείνατε ευχαριστημένος;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Αγγλικά, πού μάθατε;

Απ.:

ΕΡ.: Ρωτώ, για να πάω να μάθω και εγώ.  Ας μη δώσουμε συνέχεια σ’ αυτό, όμως . Στον Ερντογάν υποσχεθήκατε πράγματι ότι θα του δώσετε πίσω τους οκτώ αξιωματικούς που δραπέτευσαν από την Τουρκία μετά το πραξικόπημα του 2016;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Πιστεύατε στα αλήθεια ότι ο Ερντογάν θα πραγματοποιούσε επίθεση κατά της Ελλάδας εάν δεν τους δίνατε;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Ησασταν ευχαριστημένος από τον κ. Κοτζιά στο υπουργείο Εξωτερικών;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Αφού λέτε τόσα καλά λόγια για αυτόν, γιατί δεχτήκατε την παραίτησή του όταν ο Καμμένος τον είπε άνθρωπο του Σόρος μπροστά σας, στο Υπουργικό Συμβούλιο;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Δυσκολεύομαι να καταλάβω την εξήγησή σας, αλλά συνεχίζω με άλλο θέμα: «Κύριε Πρωθυπουργέ, νοιώθετε μόνος μήπως μέσα στην Ευρώπη που υπερασπίζεστε κάποιες θέσεις ενώ όλη η υπόλοιπη Ευρώπη παίρνει άλλη στροφή;» – Συγγνώμη, αυτήν την ερώτηση μου ζήτησε συνάδελφος από την ΕΡΤ να σας μεταφέρω. Σας την είχε υποβάλει ο ίδιος στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, Σεπτέμβριο 2018 και, αντίθετα με την προσδοκία του, είδε ότι δεν σας δυσκόλεψε…

ΑΠ.:

ΕΡ.: Πολύ ωραία. Με καλύψατε. Μιλάτε συχνά, ακόμα και πολύ πρόσφατα,  για «την ανάγκη του περάσματος της Ελλάδας και της Ευρώπης στην επόμενη μέρα». Η υπόλοιπη Ευρώπη, κατά πολλούς, έχει ήδη περάσει. Επίσης, πείτε μου ρεαλιστικά, και όχι ως έκθεση ιδεών,  αυτή η «επόμενη μέρα», ποια 3-4 ξεκάθαρα χαρακτηριστικά θα έχει;

ΑΠ.:

ΕΡ.: «Αποχαιρετούμε ένα παγκόσμιο σύμβολο αγώνα και αντίστασης που με το παράδειγμά του ενέπνευσε τους αγώνες των λαών σε ολόκληρο το κόσμο. Τους αγώνες για ανεξαρτησία, ελευθερία, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια», είπατε στη κηδεία του Φιντέλ Κάστρο στην οποία και παραβρεθήκατε τον Νοέμβριο του 2016 ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας – από τους ελάχιστους ηγέτες δυτικών κρατών. Ο φλογερός σας λόγος εκεί με κάνει να σας ρωτήσω  εάν θα θέλατε κάποτε η Ελλάδα να γίνει σαν τη χώρα-πρότυπο όπως περιγράψατε τη Κούβα.

ΑΠ.:

ΕΡ.: Γιατί δυσκολεύεστε;

ΑΠ.: Εντάξει. Για τη Βενεζουέλα, τον Μαδούρο, που και αυτόν σύντροφο τον λέτε, τον πρώην πρεσβευτή της στην Αθήνα, τον Πετσίτη, τον Αρτεμίου, τον Παππά και τα ταξίδια τους, να ρωτήσω;

ΑΠ.:

 ΕΡ.: Όπως θέλετε.  Πάμε σε ένα άλλο ταξίδι σας. Στο πρώτο σας, ως πρωθυπουργός,  στη Μόσχα, λίγο μετά την εκλογή σας, μιλήσατε για «πιθανή συνεργασία» στα ενεργειακά, και είπατε ότι εξ αυτής η Ελλάδα θα μπορέσει να λάβει από την Ρωσία προκαταβολή επί των κερδών που θα αποκομίσει από την προώθηση, μέσω του Greek Stream πια, όπως τον ονομάσατε κιόλας, του φυσικού αερίου στις ευρωπαϊκές αγορές. Ένας καθηγητής, ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης, ειδικός σε αυτά τα θέματα, μου είπε τότε ότι η Ρωσία δεν έχει ούτε φράγκο να δώσει, ότι μάλλον η ίδια θέλει πρόγραμμα διάσωσης, και ότι θεωρεί πως αυτός ο αγωγός στον οποίο εμείς κιόλας έχουμε… επενδύσει, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα γίνει ποτέ. Ποιον να πιστέψουμε; (Η σχετική είδηση μεταδόθηκε στις 09.04.2015 στο Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων, ΚΥΠΕ).

ΑΠ.:

ΕΡ.: Μα πανηγυρίζατε τότε. Και εσείς, και ο κ. Λαφαζάνης ως αρμόδιος υπουργός σας.

ΑΠ.:

ΕΡ. : Δεν λέω ότι δεν είναι σημαντική η συμμετοχή σας με την Κυπριακή Δημοκρατία, το Ισραήλ και την Αίγυπτο σε αντίστοιχες τριμερείς διασκέψεις και για την ενέργεια. Θέμα αξιοπιστίας, θέτω. Πείτε μου, παρεμπιπτόντως: γιατί παίρνετε μαζί σας, και πληρώνετε συνάμα, προσωπικό φωτογράφο, κρατικούς δημοσιογράφους και τεχνικούς, σχεδόν σε όλα σας τα ταξίδια;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Εντάξει, ας κιτρινίσω κι εγώ λίγο!  Πάμε στα οικονομικά τώρα. Θα θέλατε να συναντηθείτε ποτέ στη Κύπρο με εκπροσώπους της πολυπληθούς πια αντιπροσωπείας ελλήνων πολιτών (επιχειρηματιών, επιστημόνων, ελεύθερων επαγγελματιών, καλλιτεχνών, ιατρών, δημοσιογράφων και άλλων) πού έχουν εγκατασταθεί και εργάζονται εκεί κυρίως επί των δικών σας ημερών, για να σας πουν γιατί έφυγαν από τον τόπο τους, και τι βρήκαν εκεί που δεν έχουν εδώ;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Εσείς προσωπικά, εάν είχατε 100 εκατομμύρια ευρώ να διαθέσετε, θα τα επενδύατε στην Ελλάδα, και σε ποιον ακριβώς τομέα;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Ένας εργαζόμενος με μισθό  €1500 πληρωτέο, καθαρό δηλαδή, ξέρετε πόσο κοστίζει στον εργοδότη εδώ στην Ελλάδα;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Να σας πω εγώ. Για €1400, ο εργοδότης καταβάλλει €2992.    Για €1500, κοντά στις €3100, στην Κύπρο, λίγο πιο κάτω από €2000. Για πληρωτέο €1700 εδώ, το εργοδοτικό κόστος είναι €3600.  Επιμένετε να επενδύσετε εδώ;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Μα το ερώτημα αφορά έναν ξένο επενδυτή. Φαντασθείτε τον εαυτό σας ως τέτοιον.

ΑΠ.:

ΕΡ.: Ναι, εσάς ρώτησα, για να βγάλω από τη μέση το συναισθηματικό στοιχείο. Ο ξένος επενδυτής δεν το έχει. Τέλος πάντως, μη κολλήσουμε εκεί.  Διαβάζω: «Επιπλέον, για τις μεγάλες ξένες και εγχώριες επενδύσεις άνω των 20 εκατομμυρίων ευρώ, παρέχεται για πρώτη φορά στη χώρα μας 12ετές σταθερό φορολογικό περιβάλλον». Θυμάστε ποιος το είπε αυτό, πού το είπε, πότε το είπε, και εάν σήμερα ισχύει;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Εσείς το είπατε, στις 10.12.2016,  στη Βουλή. Επιμένετε στο «12ετές σταθερό φορολογικό περιβάλλον»;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Όταν τα νούμερα δείχνουν ότι μειώθηκε το ποσοστό των νέων που είναι άνεργοι – που πράγματι έτσι είναι – πιστεύετε ότι υπάρχει περίπτωση αυτό να συμβαίνει και επειδή εκατοντάδες χιλιάδες, κυρίως επιστήμονες στο ξεκίνημά τους, που εδώ καταγράφονταν ως άνεργοι, πλέον έχουν βρει δουλειά στο εξωτερικό; Άρα, ότι η εδώ μείωση της ανεργίας μπορεί να οφείλεται στο ότι άλλοι «έλυσαν» το πρόβλημα για μας;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Είναι η πρώτη ειλικρινής απάντηση που μου δίνετε. Όντως, δεν περίμενα να το είχατε σκεφτεί αυτό. Ποιος είναι, αλήθεια, ο άνθρωπος που σας ενημερώνει και σας συμβουλεύει για τα οικονομικά θέματα; Για να τα καταλάβετε, και να σχηματίσετε ολοκληρωμένη άποψη εννοώ.

ΑΠ.:

ΕΡ.: Έπρεπε να τον είχατε απολύσει. Πείτε μου τώρα: Με ποια κριτήρια επιλέξατε ως Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας των Ελλήνων τον Παύλο Πολλάκη;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Διάβασα σήμερα ανακοίνωση των νοσοκομειακών γιατρών ότι στα δημόσια νοσηλευτήρια της χώρας, οι συγγενείς των αρρώστων μαζεύουν χρήματα μεταξύ τους για να πάρουν ανεμιστήρες για τους θαλάμους, γιατί δεν δουλεύουν τα κλιματιστικά. Σήμερα, με 40 βαθμούς.

ΑΠ.:

ΕΡ.: Στις άμεσες προτεραιότητές σας, «τώρα που βγήκαμε από τα μνημόνια» και αυτό;

ΑΠ.:

ΕΡ.:  ΟΚ!  Κατά την ψηφοφορία στην Βουλή για το τελευταίο Πολυνομοσχέδιο που μεταξύ άλλων θέτει κριτήρια για την πραγματοποίηση απεργιών και μειώνει τα επιδόματα των πολυτέκνων, έγιναν έξω, στο κέντρο της Αθήνας, μεγάλες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας. Σας έλειψαν;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Μιλώντας για την Παιδεία στις 28.09.2016 στη Βουλή, αναφερθήκατε στον στόχο της δημιουργίας «ενός σχολείου για όλους και για όλες, που θα παρέχει ίσες ευκαιρίες και δεν θα διευρύνει τις ταξικές και πολιτισμικές διαφορές, ένα σχολείο δημόσιο, δωρεάν, δημοκρατικό, ανθρωπιστικό», κλπ. Είναι σωστό να υποθέσει κάποιος ότι, κατά συμπέρασμα, τέτοιο σχολείο που περιγράψατε δεν υπάρχει, άρα ο λόγος που αποφασίσατε να στείλετε τα δικά σας παιδιά σε ιδιωτικό είναι μέχρι να το φτιάξετε;

ΑΠ.:

ΕΡ.: «Οι δύο πρώτοι υπερθεματιστές κατέθεσαν στα δημόσια ταμεία 40 εκατομμύρια ευρώ», διάβασα σε ένα από τα πολλά πανηγυρικά non papers που έχω λάβει όλα αυτά χρόνια από το υπόγειο του Μαξίμου. Θυμάστε ποιος το έγραψε αυτό και τι αφορούσε;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Στις 6 Απριλίου του 2017, δηλώνατε επί λέξει: «Είμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία για την αξιολόγηση, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι». Τις τελευταίες έξι λέξεις τις έχω εντοπίσει σε πάρα πολλές άλλες δηλώσεις και ομιλίες σας. Φανερώνουν μια διαρκή ενόχληση, θα πει ένας. Γιατί όμως θα πρέπει αυτή να ενδιαφέρει τον λαό;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Σε άλλο non-paper, στις 30.11.2018, γράφατε τα εξής, προφανώς για τον Κυριάκο Μητσοτάκη: « Αλλοι μπήκαν στη πολιτική δράση μέσα από κοινωνικούς αγώνες, άλλοι ως κληρονόμοι με τη στήριξη του μπαμπά και της αδελφής τους και άλλοι έχτισαν καριέρες ψαρεύοντας στα θολά νερά του εθνικισμού και της πατριδοκαπηλίας. Μας κρίνει όλους ο λαός…». Συμπεριλάβατε σε αυτό, το τελευταίο, και τον τότε εταίρο σας;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Εσείς έχετε τακτοποιήσει συγγενικά σας πρόσωπα, φίλους συγγενικών σας προσώπων, ή συγγενείς φίλων σας σε κυβερνητικές ή και άλλες θέσεις;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Δεν χρειάζεται να εκνευρίζεστε.  Ποιοι από όλους τους κοινωνικούς αγώνες και τις πολιτικές δράσεις που λέτε ότι αναπτύξατε στην μέχρι τώρα πολιτική σας σταδιοδρομία, ποιοι συγκεκριμένα πιστεύετε πως ωφέλησαν την κοινωνία, ποιο κομμάτι της κοινωνίας, και ως προς τι ;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Εξηγείστε μου σας παρακαλώ, εσείς που είστε ειδικός και δώσατε και ομιλίες και συνεντεύξεις επ’ αυτού, πώς γίνεται μια μεγάλη ανθρωπιστική κρίση, όπως την λέγατε πριν έρθετε εσείς στα πράγματα το 2015, να σταμάτησε να υπάρχει από την ημέρα που γίνατε Πρωθυπουργός, μέχρι και τώρα; Να πανηγυρίσουμε ότι έπαψε να υπάρχει; Ή, εάν χάσετε, μπορεί να επανέλθει;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Για το Μάτι. Το «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη» πιστεύετε πως ισοδυναμεί με το «ζητώ συγγνώμη, και θα κάνω ό,τι μπορώ ως Πρωθυπουργός για να μη συμβεί ποτέ ξανά τέτοιο κακό;»

ΑΠ.:

ΕΡ.: Όχι, δεν ήταν αυτονόητο. Όπως και νά ‘χει: πόσα αυθαίρετα έχουν κατεδαφιστεί;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Με την Εκκλησία τελικά τα βρήκατε;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Πιστεύετε στον Θεό;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Ποιον αρχαίο Έλληνα θα θέλατε να είχατε στην κυβέρνησή σας;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Με ποιον αντίπαλό σας από την Δεξιά θα μπορούσατε να συμμαχήσετε πολιτικά;

ΑΠ.:

ΕΡ.:  Επιστρέφω στα δικά σας πρόσωπα, και ολοκληρώνω. Θα μπορούσατε να κυβερνήσετε χωρίς τον Παππά;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Σε τι ακριβώς σας συμβουλεύει στο Μαξίμου ο Νίκος Καρανίκας;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Για ποιες από τις επιλογές σας, σε επίπεδο κορυφής λέω, έχετε μετανιώσει;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Για τον Βαρουφάκη;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Καλά, εγώ θα ρωτώ κι εσείς μην απαντάτε. Την Κωνσταντοπούλου;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Την Τασία;

ΑΠ.:

ΕΡ.:  Έ, όχι δα!  Τον Καμμένο; Έχετε μιλήσει από τότε που έφυγε;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Γιατί;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Ρώτησα γιατί βγάλατε ολόκληρη θητεία αλληλοϋποστηριζόμενοι, και φαινόσασταν και τόσο αγαπημένοι. Οι Σαμαροβενιζέλοι, όπως τους λέτε, ακόμα επικοινωνούν μεταξύ τους και λένε δυο κουβέντες. Φυσικό δεν είναι;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Τέλος πάντων. Εάν βγαίνατε πρώτο κόμμα, έστω με μία ψήφο, στις εκλογές της Κυριακής, και υπήρχαν ακόμα οι ΑΝΕΛ με ποσοστό που θα σας έφτανε να κυβερνήσετε ξανά, θα τρέχατε πάλι στον Καμμένο εάν ήταν η μόνη διαθέσιμη επιλογή;

ΑΠ.:

ΕΡ.: Το φαντάστηκα. Ευχαριστώ πολύ, και καλή επιτυχία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News