Οπως δείχνουν οι εξελίξεις  στο πεδίο της μόδας, η Τάιρα Μπανκς, έκανε το σωστό βήμα όταν αποφάσισε να προχωρήσει στη δημιουργία του «Modelland». Το θεματικό πάρκο ψυχαγωγίας της διάσημης καλλονής, παρουσιάστριας και παραγωγού του «America’s Next Top Model», που θα λειτουργήσει έως τα τέλη του 2019, στο υπαίθριο εμπορικό κέντρο Santa Monica Place, στην Καλιφόρνια, πρόκειται να φέρει το μόντελινγκ στις μάζες.

Αυτό σημαίνει ότι οι επισκέπτες του πάρκου θα μπορούν να γίνονται «η ονειρεμένη έκδοση του εαυτού τους» και να απολαμβάνουν μια βιωματική εμπειρία μοντέλου, που θα περιλαμβάνει, διάφορα events, αγορές, εστιατόρια και φυσικά φωτογραφίσεις … αφού τα social media παίζουν πλέον έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Εξάλλου είναι συναρπαστικό να παρακολουθείς τα μοντέλα να κάνουν κάτι περισσότερο από το να περπατούν σε μια πασαρέλα, όπως αποδεικνύει η σκηνοθεσία των επιδείξεων τα τελευταία χρόνια.

Σίγουρα, οι άνθρωποι έξω από τη βιομηχανία της μόδας ενδιαφέρονται για τα ρούχα. Ωστόσο, μια απλή επίδειξη μόδας δεν αρκεί πια  για να τραβήξει το ενδιαφέρον του κοινού, γράφουν οι New York Times. Πάρτε για παράδειγμα τους χιλιάδες επισκέπτες, οι οποίοι στήθηκαν στην ουρά για ένα εισιτήριο για το ανδρικό ντεφιλέ του Balmain που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο «Jardin des Plantes» του Παρισιού. Το πιθανότερο είναι ότι δεν τους τράβηξε αποκλειστικά η λαμπερή, χαρούμενη «κουρελαρία» του 30χρονου σχεδιαστή του διάσημου γαλλικού οίκου, Ολιβιέ Ρουστέινγκ: το ντεφιλέ ήταν μέρος ενός show με live μουσική, DJ set, street food και ποτά, και τα έσοδα δόθηκαν στην οργάνωση RED του Μπόνο για την εξάλειψη του H.I.V. κaι του AIDS.

Ήταν επίσης η ευκαιρία για μια έντονη επίδειξη της ψυχαγωγικής αξίας των ντεφιλέ, ιδέα που είχε αντιληφθεί πολύ νωρίς ο Καρλ Λάνγκερφελντ και άρχισε να οργανώνει τις θεαματικές επιδείξεις του οίκου Chanel, με την εγκατάσταση κρουαζιερόπλοιων, σούπερ μάρκετ, ακτών και παγόβουνων στο παρισινό Grand Palais, πάντα, όμως, είχε καλεσμένους με προσκλήσεις. Αλλά δεν ήταν ο μοναδικός.

Τον περασμένο Ιανουάριο ο οίκος Dior σκηνοθέτησε ένα μαγικό σόου χρησιμοποιώντας τα μέλη του γυναικείου τσίρκου Mimbre, που ζωντάνεψαν την επίδειξη με ακροβατικά κατά μήκος του catwalk, ενώ οι επιδείξεις του Ρουστέινγκ ήταν ένα είδος glam rock Γούντστοκ.

Είναι ολοφάνερο, λοιπόν, ότι τα ντεφιλέ παύουν σιγά-σιγά να απευθύνονται μόνο στους εμπλεκόμενους με τη βιομηχανία της μόδας, αυτή η αποκλειστικότητα τείνει να εξαφανιστεί. Οι προσκλήσεις δίνουν τη θέση τους σε εισιτήρια, οι οίκοι υψηλής μόδας  θα χρεώνουν πλέον την είσοδο σε θεματικά πάρκα, και μαζί με T-shirts και μπρελόκ (το μικρό βρώμικο… μυστικό της μόδας) θα πωλούν επίσης κουπόνια για ποτά, από όλα αυτά άλλωστε θα εξασφαλίζουν τα πραγματικά κέρδη τους. Γιατί όχι;

Στις πηγές της ποίησης

Σε κάθε περίπτωση στα ντεφιλέ υπάρχουν σχεδόν πάντα στιγμές απροσδόκητης απόλαυσης. Πάρτε για παράδειγμα την εξαιρετικά εκλεπτυσμένη επίδειξη του οίκου Hermès, που για δεύτερη φορά φέτος  έγινε στο Mobilier National, το εθνικό κέντρο διαχείρισης και συντήρησης των κρατικών επίπλων της Γαλλίας.

Τον Ιανουάριο, το σόου έγινε σε εσωτερικούς χώρους, αλλά αυτή τη φορά οι μπερζέρες του 18ου αιώνα, οι δύσκαμπτες καρέκλες Regency, και τα πλαστικά καθίσματα γραφείου από τη δεκαετία του 1960 μεταφέρθηκαν στον κήπο όπου έμοιαζαν να περιμένουν τους επισκέπτες ενός απίθανου κοκτέιλ πάρτι.

Η ποικιλία των καθισμάτων ήταν μια υπενθύμιση γι’ αυτό που η Vogue.com αποκάλεσε «κλίμακα και βάθος της ανθρώπινης σχεδιαστικής εφευρετικότητας», και για την αφανή ιδιοφυΐα μεγάλης δεξιοτεχνίας που έχει εφαρμοστεί σε αντικείμενα απλής λειτουργίας. Υπογράμμιζαν ταυτόχρονα κάτι που ισχύει για την σχεδιάστρια του οίκου Hermès: η Βερονίκ Νισανιάν παρουσιάζει σταθερά εδώ και χρόνια μερικά από τα ωραιότερα χρηστικά ενδύματα, που προορίζονται για ολιγάρχες και κανείς κοινός θνητός δεν μπορεί να αγοράσει.

Χωρίς αμφιβολία, πάντως, τα πιο φίνα παρισινά ντεφιλέ της τελευταίας σεζόν ήταν αυτά των GmbH και Sacai. Είναι αλήθεια ότι ο Κιμ Τζόουνς, καλλιτεχνικός διευθυντής του Dior απέδειξε για άλλη μια φορά την κυριαρχία της υψηλής ραπτικής, που ήταν πάντα στο επίκεντρο αυτού του παραδοσιακού οίκου. Και ο Τζουν Τακαχάσι του Undercover δημιούργησε αινιγματικά όμορφα μαύρα κοστούμια με ιστούς αράχνης πλεγμένους στις επιφάνειές τους, που θύμιζαν στολές μιας «μυστικής εταιρείας δολοφόνων».

Χωρίς αμφιβολία, ο σχεδιαστής Μπρούνο Σιαλέλι έδωσε πνοή ζωής στον οίκο Lanvin με τη ναυτική θεματική επίδειξη που πραγματοποιήθηκε μέσα σε μια δημόσια πισίνα του 1933. Και, φυσικά, ο Ρικ Οουενς συνέχισε με συναρπαστικό τρόπο την εξερεύνηση του υβριδισμού, των φύλων, της εθνικότητας (ο τίτλος του ντεφιλέ του, «Tecuatl», ήταν αναφορά στο όνομά της μεξικάνας γιαγιάς του, που καταγόταν από τη φυλή των Μιξτέκων), της πολιτικής (μερικά από τα ρούχα του φέρουν το λογότυπο με τον Αητό των Αζτέκων της Ένωσης «United Farm Workers», για την οποία ο πατέρας του Οουενς εργάστηκε ως μεταφραστής στα δικαστήρια της Καλιφόρνια και τα έσοδα θα δοθούν στην UFW), και της ανατομικής μορφολογίας.

Αλλά αυτές οι επιδείξεις ήταν κατά κάποιον τρόπο πολύ εξεζητημένες και ψυχρές, και άφησαν λίγες αναμνήσεις αποδεικνύοντας ότι για να είναι επιτυχημένη η μόδα απαιτεί ψυχή, όλων των πραγμάτων, πράγμα, επίσης, αδιαμφισβήτητο μετά το ντεφιλέ του βερολινέζικου οίκου GmbH, που οργανώθηκε γύρω από το concept των προληπτικών και προστατευτικών χειρονομιών.

Αν και άργησε πολύ, η πολυμορφία της μόδας περιλαμβάνει τώρα πια και μεγάλη εκπροσώπηση από τον αραβικό κόσμο. Με τη συνοδεία βορειοαφρικανικής μουσικής την επίδειξη του GmbH παρουσίασαν μοντέλα από την Αλγερία, το Μαρόκο και την Τυνησία, των οποίων η ομορφιά σπάνια εμφανίζεται στις πασαρέλες.

Τέλος, στο ντεφιλέ του Sacai, παρουσιάστηκε ένα (αεροπορικό) γιλέκο MA-1 φορεμένο πάνω από ένα τζάκετ,  το πουκάμισο και το παντελόνι ενός φράκου μεταμορφώθηκε σε φόρεμα, ενώ ένα πλεκτό πουλόβερ με μοτίβα από τα νησιά Αραν της Ιρλανδίας έγινε ζακέτα του τένις.

Η πιο ενδιαφέρουσα ιδέα, πάντως, ήταν ότι τα εξεζητημένα ενδύματα του Sacai παρουσιάστηκαν φορεμένα πάνω από μακό μπλουζάκια με ατάκες από την ταινία των αδελφών Κοέν «Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι», ίσως γιατί ο Τζεφ Μπρίτζες στον κλασικό ρόλο του Ντουντ είχε την ικανότητα να αποτρέπει τα κακά vibes…

Λοιπόν, για σκεφθείτε, σας άρεσαν οι φετινές συλλογές; Όχι; Δεν πειράζει. Γνώμη σας…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News