Να προβούν σε μια «ουσιαστική κίνηση που θα υποδεικνύει πως είναι έτοιμοι να υποβληθούν σε πολιτικές θυσίες», προτρέπει η συντακτική ομάδα των Financial Times (με συνδρομή) τους προέδρους Ντόναλντ Τραμπ και τον Σι Τζινπίνγκ ενόψει της επικείμενης συνάντησής τους στην Οσάκα της Ιαπωνίας στο πλαίσιο των εργασιών της συνόδου των G20. Για να γλιτώσουν από μια δραματική κατάληξη τις οικονομίες τους και τους λαούς τους αλλά και όλες τις οικονομίες και όλους τους λαούς του κόσμου που περιστρέφονται γύρω από την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Κατά την προηγούμενη συνάντησή τους, πριν από επτά μήνες στο Μπουένος Αϊρες, πάλι στο πλαίσιο μιας συνόδου των G20, οι δύο ηγέτες ανακοίνωσαν, προς έκπληξη όλων, πως επρόκειτο να προβούν στην αναστολή των μεταξύ τους εμπορικών εχθροπραξιών, με στόχο τη συνέχιση των συνομιλιών για τη σύναψη μιας περιεκτικής εμπορικής συμφωνίας. Από τότε έως σήμερα, ωστόσο, το κλίμα έγινε τοξικό ενώ η οποία αμοιβαία εμπιστοσύνη υπήρχε μεταξύ Ουάσινγκτον και Πεκίνου ανήκει πλέον στο παρελθόν.

Η λονδρέζικη οικονομική εφημερίδα που τάσσεται αναφανδόν υπέρ του ελεύθερου εμπορίου πραγματοποιεί μια αναδρομή σε αυτούς τους δύσκολους μήνες. Τον περασμένο Δεκέμβριο οι δύο πλευρές ξεκίνησαν να διαπραγματεύονται για την επίτευξη μιας λεπτομερούς συμφωνίας που θα περιόριζε τη δυνατότητα της Κίνας να επεμβαίνει στην οικονομία της με τρόπο αρνητικό για το διεθνές εμπόριο. Ως αντάλλαγμα οι ΗΠΑ θα προέβαιναν στην κατάργηση των δασμών που επέβαλλαν στα κινεζικά προϊόντα τα τελευταία χρόνια και θα δεσμεύονταν για τη μη επιβολή νέων δασμών στο μέλλον. Η προτεινόμενη συμφωνία ήταν κάθε άλλο παρά ιδανική, σημειώνουν οι βρετανοί δημοσιογράφοι. Ορισμένες πτυχές της, μάλιστα, «θα καθιστούσαν το παγκόσμιο σύστημα εμπορίου λιγότερο παρά περισσότερο φιλελεύθερο, μετατρέποντας το ελεύθερο εμπόριο σε ελεγχόμενο εμπόριο με βάση όχι κανόνες αλλά πολιτικές ισχύος».

Οι προτεινόμενες διατάξεις περί χειραγώγησης των συναλλαγματικών ισοτιμιών, για παράδειγμα, θα ενθάρρυναν τους Κινέζους να καθορίζουν αυτοί τη συναλλαγματική ισοτιμία του νομίσματός τους, αντί για τις δυνάμεις της αγοράς, ενώ οι όποιες διαφορές μεταξύ των δύο πλευρών θα επιλύονταν αποκλειστικά μέσω διμερών διαπραγματεύσεων, δίχως τη συμμετοχή ανεξάρτητων φορέων, επιτρέποντας, έτσι στον ισχυρότερο να επιβάλει τη θέλησή του.

Επρόκειτο, ωστόσο, για μια συμφωνία η οποία μεσοπρόθεσμα θα μπορούσε να οδηγήσει τουλάχιστον στην εκτόνωση της εμπορικής αντιπαράθεσης. Οι συνομιλίες, όμως, κατέρρευσαν τον περασμένο Μάιο λίγο πριν την ολοκλήρωσή τους. Αισθανόμενοι πως προσέφεραν πάρα πολλά στους Αμερικανούς, οι Κινέζοι αποφάσισαν να αποσύρουν την τελευταία στιγμή κάποιες από τις προσφορές του. Αρνητικό, φυσικά, ρόλο διαδραμάτισε και η στάση του αμερικανού προέδρου, ο οποίος συνέχισε να εξαπολύει απειλές ακόμα και όταν οι διαπραγματεύσεις βρίσκονταν στο πιο κρίσιμο σημείο.

Από τότε η κατάσταση επιδεινώθηκε δραματικά με τον Λευκό Οίκο να βάζει στο στόχαστρό του, πρώτα την Huawei και στη συνέχεια άλλες μεγάλες κινεζικές τεχνολογικές εταιρείες. Και αυτό υποδεικνύει, υπογραμμίζουν οι συντάκτες του άρθρου, πως ο Ντόναλντ Τραμπ  επιδιώκει «να διχάσει την παγκόσμια ψηφιακή οικονομία». Εμφανίζεται επίσης έτοιμος να «χωρίσει» με αυτόν τον τρόπο την αμερικανική από την κινεζική οικονομία και αυτό σίγουρα κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικό για την εκτόνωση της κρίσης και την εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης.

Εάν, οπότε, ο Σι και ο Τραμπ δεν προβούν σε κάποια κίνηση καλής θέλησης (συμφωνώντας, για παράδειγμα, να μειώσουν κάποιους από τους δασμούς που επέβαλλαν ο ένας στη χώρα του άλλου) και συνεχίσουν να κινούνται επιθετικά, τότε η ΕΕ και οι υπόλοιπες 17 χώρες του G20 αλλά και οι κυβερνήσεις των υπόλοιπων κρατών σε όλον τον κόσμο, καθώς επίσης οι επιχειρήσεις αλλά και οι καταναλωτές, θα πρέπει να αποδεχτούν ότι ο εμπορικός πόλεμος ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου δεν πρόκειται να τελειώσει σύντομα και να προετοιμαστούν ανάλογα, γιατί οι συνέπειες ενδέχεται να είναι δραματικές.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News