Είναι άλλη μια απόδειξη του τεράστιου ποδοσφαιρικού του μεγέθους. Τουλάχιστον επτά ομάδες θα ήθελαν να τον δουν να υπερασπίζεται την εστία τους, επτά μήνες πριν κλείσει τα 42. Η Πόρτο, που αναζητεί τον αντικαταστάτη του Ικερ Κασίγιας (προσφάτως υπέστη καρδιακή προσβολή). Η Πάρμα, που τον έκανε γνωστό. Η Τζένοα, για την οποία δεν έχει κρύψει τη συμπάθειά του όταν ήταν μικρός. Αλλά και η Ρόμα, η Λιντς, η Μπρέσια και η Αταλάντα. Κι εκείνος, ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν, συζητούσε με όλες. Ο παίκτης-παράδειγμα της αφοσίωσης σε έναν σύλλογο είναι πρόθυμος να κλείσει την καριέρα του ως γυρολόγος. Αρκεί να συνεχίσει να παίζει!

Φαίνεται, όμως, πως η ίδια η Ιστορία δεν θα του επιτρέψει να αδικήσει κι άλλο την υστεροφημία του. Σύμφωνα με τα ιταλικά ΜΜΕ, η Γιουβέντους, ο σύλλογος με τον οποίο ταυτίστηκε, του προσφέρει την ευκαιρία να ξαναγράψει τον επίλογο του μύθου του σωστά. Του προτείνει συμβόλαιο ενός έτους (2019-2020) και, στη συνέχεια, κάποιο πόστο στη διοίκηση ή στην τεχνική ηγεσία. Η μόνη παραχώρηση που πρέπει να κάνει ο ίδιος, είναι να δεχθεί το ρόλο του αναπληρωματικού τερματοφύλακα, πίσω από τον Πολωνό Βόιτσεχ Σέσνι.

Ο νέος προπονητής της «Γηραιάς Κυρίας», Μαουρίτσιο Σάρι, έκρινε ότι χρειάζεται την εμβληματική του προσωπικότητα –όχι τόσο τα φημισμένα του χέρια. Αλλωστε, ο Μπουφόν ξεχώριζε, ανέκαθεν, για τον χαρακτήρα του, το πάθος για τη νίκη, τις ηγετικές του ικανότητες, και την αγάπη του για τον σύλλογο που υπηρέτησε από την αρχή της χιλιετίας (2001) μέχρι πέρυσι το καλοκαίρι. Ο Σάρι το συζήτησε, ασφαλώς, και με τον Κριστιάνο Ρονάλντο, όταν πήγε να τον συναντήσει στις καλοκαιρινές του διακοπές. Δύο τόσο έντονες προσωπικότητες στα ίδια αποδυτήρια, μπορεί να… τα ανατινάξουν. Οι εξελίξεις δείχνουν ότι ο Πορτογάλος δεν είχε σοβαρές αντιρρήσεις.

Ναι, αλλά ο «Τζίτζι» αποχώρησε από την Παρί επειδή στη δεύτερη σεζόν του στο Παρίσι δεν θα ήταν βασικός. Γιατί να πάει στη Γιουβέντους, όπου θα κάθεται στον πάγκο; Γιατί είναι η ομάδα «της καρδιάς του». Γιατί η Γαλλία δεν του πρόσφερε τίποτα περισσότερο από ένα (ακόμη) Πρωτάθλημα και τέσσερα (ακόμη) εκατομμύρια ευρώ. Τη χαρά του παιχνιδιού, που αναζητούσε, δεν τη βρήκε. Ηθελε να επιστρέψει στην Ιταλία, να ξαναζήσει το ποδόσφαιρο με τις φλέβες στο λαιμό του έτοιμες να «εκραγούν» από ένταση, όπως παλιά. Ιδίως η «Γιούβε» θα του δώσει μια τελευταία ευκαιρία να κατακτήσει -επιτέλους- το Champions League, προτού αποσυρθεί από τη δράση. Το μόνο μεγάλο τρόπαιο που λείπει από την πλούσια συλλογή του, αν και τρεις φορές πέρασε δίπλα του, σε ισάριθμους τελικούς (2003, 2015, 2017).

Πέρυσι τον Απρίλιο, όταν η Γιουβέντους συνάντησε τη Ρεάλ Μαδρίτης στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου», είχε δηλώσει πως εκείνος ο αγώνας ήταν ο τελευταίος της καριέρας του στο Champions League. Ενα μήνα αργότερα είχε ανακοινώσει πως θα έκλεινε την καριέρα του στο τέλος της σεζόν (2017-2018). Και τις δύο φορές είπε ψέματα, πρώτα στον ίδιο του τον εαυτό. Την αλήθεια την είπε, λίγο πριν αναχωρήσει για το Παρίσι, στο RAI1: «Είναι κάτι που κάνω επί 28 χρόνια. Στο τέλος της ημέρας, το ποδόσφαιρο ήταν πάντοτε η ζωή μου». Δεν ήταν ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος, μεγάλος παίκτης που δείλιασε μπροστά στο «αντίο». Ο Ριβάλντο έφτασε, κάποτε, μέχρι την Ανγκόλα για να αποφύγει τη… σύνταξη. Λίγοι βρίσκουν την ψυχική δύναμη να σταματήσουν προτού ο χρόνος τους νικήσει – ο Γιόχαν Κρόιφ υπήρξε ένας από αυτούς.

Δεν πήγε στην Παρί για τα λεφτά, αλλά για να εξακολουθήσει να παίζει στο υψηλότερο επίπεδο ανταγωνισμού. Εδωσε, όμως, λάθος εντύπωση: του περιπλανώμενου μισθοφόρου. Πίκρανε όσους ήθελαν να τον θυμούνται καπετάνιο της Γιουβέντους και της εθνικής Ιταλίας. Κι αδίκησε κατάφωρα τον εαυτό του. Εδωσε το δικαίωμα σε δημοσιογράφους και αναλυτές να του ζητούν, επιμόνως, να βάλει ένα τέλος στην καριέρα του.

Κανείς, ποτέ, δεν έμαθε γιατί, πραγματικά, έφυγε πέρυσι από το Τορίνο, εφόσον είχε αποφασίσει να μην αποσυρθεί. Τέλος πάντων, τώρα έχει την ευκαιρία να διορθώσει αυτό το ιστορικό λάθος. Εάν επιστρέψει στη Γιουβέντους, οι 25 εμφανίσεις του με τη φανέλα της Παρί Σεν Ζερμέν θα ξεχαστούν, σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Στις μνήμες των πολυάριθμων «φαν» του θα μείνει ως ο αξεπέραστος αρχηγός, ο οποίος αντλούσε δύναμη από την αφοσίωσή του στη μοναδική «Κυρία» που ερωτεύτηκε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News