Στα τραπέζια του, μπροστά σε πιάτα με εκλεκτά εδέσματα και δίπλα σε πίνακες του Τζέιμς Ρόζενκουιστ και του Τζάκσον Πόλοκ κρίθηκε πολλές φορές η πορεία της αμερικανικής οικονομίας και ελήφθησαν μερικές από τις πιο σημαντικές πολιτικές αποφάσεις στην αμερικανική ιστορία. Λογικό, εάν αναλογιστούμε πως για περισσότερο από μισόν αιώνα το εστιατόριο Four Seasons στην καρδιά του Μανχάταν αποτέλεσε το αγαπημένο στέκι όλων των αμερικανών προέδρων και όλων των πολιτικών, επιχειρηματιών, χρηματιστών της Γουόλ Στριτ και διαφημιστών αλλά και αστέρων του Χόλιγουντ, εκπροσώπων της υψηλής ραπτικής, καλλιτεχνών, κινηματογραφικών παραγωγών, συγγραφέων και εκδοτών.

To Four Seasons ήταν το εστιατόριο όπου καθιερώθηκε ο θεσμός του «power lunch» (γεύμα ισχύος) γιατί από τον Ιούλιο του 1959, όταν άρχισε να υποδέχεται τους σπουδαίους και τρανούς πελάτες του, έως και σήμερα, έχουν παραθέσει εκεί γεύματα εργασίας οι πιο πλούσιοι, οι πιο ισχυροί, οι πιο διάσημοι άνθρωποι στον πλανήτη – από τον JFK έως την πριγκίπισσα Νταϊάνα και από τον Ουόρεν Μπάφετ και τον Ντόναλντ Τραμπ έως τον Ντέιβιντ Μπάουι.

Εκεί, στο ισόγειο του εμβληματικού ουρανοξύστη Seagram, έργο του φημισμένου αρχιτέκτονα Λούντβιχ Μις φαν ντερ Ρόε, μεγιστάνες του πλούτου έκλειναν συμφωνίες εκατοντάδων εκατομμυρίων και συγγραφείς παρουσίαζαν τα βιβλία τους απολαμβάνοντας μοναδικά και πανάκριβα κρασιά του περίφημου Chateau d’Yquem ενώ σε ένα τραπέζι κάτω από ένα έργο του Πάμπλο Πικάσο, ο Χένρι Κίσινγκερ εξηγούσε στους οπαδούς του πώς ο κόσμος επρόκειτο να αλλάξει προς όφελος των Αμερικανών, γεγονός που εξηγεί γιατί όλοι οι επιφανείς της Νέας Υόρκης αλλά και ολόκληρης της Αμερικής ήθελαν πάση θυσία να γευματίσουν εκεί.

Πριν από λίγες ημέρες, ωστόσο, ανακοινώθηκε πως το μεσημέρι της Τρίτης 11 Ιουνίου οι σερβιτόροι του ιστορικού Four Seasons επρόκειτο να σερβίρουν για τελευταία φορά τους πελάτες τους. «Ο κόσμος των εστιατορίων άλλαξε. Απλά δεν μπορέσαμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις» εξήγησε μιλώντας στους New York Times ο Αλεξ φον Μπίντερ, διευθυντής και συνιδιοκτήτης, μαζί με τον Τζούλιαν Νικολίνι, του Four Seasons από τα μέσα της δεκαετίας του 1990.

Τους εσωτερικούς χώρους του εστιατορίου σχεδίασε ο αμερικανός μοντερνιστής αρχιτέκτονας (και μόνιμος θαμώνας του επί δεκαετίες) Φίλιπ Τζόνσον, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Μις φαν ντε Ρόε και στον σχεδιασμό του κτιρίου, ενώ η κουζίνα του μύησε τους συντηρητικούς Αμερικανούς στα μυστικά της υψηλής γαστρονομίας, μετατρέποντας το κάθε γεύμα σε μια γαστριμαργική απόλαυση για τους πελάτες του. Μια σειρά από εξαιρετικούς σεφ συνέβαλαν σημαντικά στην εξέλιξη της αμερικανικής κουζίνας, προβαίνοντας σε καινοτόμες κινήσεις. Αλλαζαν, για παράδειγμα, κάθε τρεις μήνες το μενού, δημιουργώντας νέα πιάτα με βάση τρόφιμα αποκλειστικά εποχικά, επιβεβαιώνοντας, έτσι, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το όνομα του εστιατορίου.

Αλλά τα πολυτελή και πεντανόστιμα εδέσματά του που καθόρισαν την υψηλή μαγειρική στις ΗΠΑ δεν ήταν ό,τι καλύτερο είχε να προσφέρει το Four Seasons. «Οι ισχυροί άνθρωποι τρώνε ούτως ώστε να τους δουν με άλλους ισχυρούς ανθρώπους» έγραψε σε κείμενό του στους NYT το 1977 ο Μάικλ Κόρντα, πρώην επικεφαλής του εκδοτικού οίκου Simon & Schuster και τακτικός πελάτης του Four Seasons, εξηγώντας πως αυτό που απολάμβαναν περισσότερο οι πελάτες του ιστορικού εστιατορίου ήταν η ευκαιρία να επιβεβαιώσουν τη θέση τους στα υψηλότερα κλιμάκια της αμερικανικής αλλά και παγκόσμιας κοινωνίας.

Τα προβλήματα του Four Seasons ξεκίνησαν το 2016, όταν ο νέος ιδιοκτήτης του ουρανοξύστη Seagram αποφάσισε να μην ανανεώσει το συμβόλαιο, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να κλείσει πρώτη φορά στην πολύχρονη ιστορία του. Οι ιδιοκτήτες του, αφότου υποσχέθηκαν στους πιστούς πελάτες του πως θα αναζητούσαν έναν νέο χώρο για ένα νέο εστιατόριο, έβγαλαν σε πλειστηριασμό σχεδόν τα πάντα -από τις καρέκλες οι οποίες πωλήθηκαν προς 3.000 δολάρια η κάθε μία έως και το τελευταίο κουτάλι-, βάζοντας στις τσέπες τους περί τα 4 εκατ. δολάρια.

Το 2018, έχοντας εξασφαλίσει χρηματοδότηση ύψους 30 εκατ. δολαρίων, αποφάσισαν να δοκιμάσουν την τύχη τους ξανά, ανοίγοντας τον περασμένο Αύγουστο ένα καινούργιο Four Seasons, τρία οικοδομικά τετράγωνα μακριά από το παλιό. Δεν κατάφεραν, ωστόσο, να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των επενδυτών που τους στήριξαν. Αρνητικό ρόλο διαδραμάτισε σίγουρα η παραίτηση του κ. Νικολίνι, τον περασμένο Δεκέμβριο, λόγω της εμπλοκής του ονόματός του σε υποθέσεις σεξουαλικής παρενόχλησης, γεγονός απαράδεκτο στην εποχή του #MeToo.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News