Την περασμένη Τετάρτη, όταν οι ηγέτες της Βρετανίας, της Γαλλίας, των ΗΠΑ και της Γερμανίας τιμούσαν με την παρουσία τους τη συμπλήρωση 75 χρόνων από την Απόβαση στη Νορμανδία, η Μόσχα κατηγορούσε τις χώρες της Δύσης για παραχάραξη της Ιστορίας, με στόχο τον υποβιβασμό του τεράστιου ρόλου που διαδραμάτισαν οι σοβιετικές δυνάμεις στην τελική ήττα του ναζισμού και στο τερματισμό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος δεν ήταν καλεσμένος στην τελετή, θεωρεί πως οι δυτικοί ομόλογοί του υποτιμούν εσκεμμένα τη θυσία των στρατευμάτων της πρώην ΕΣΣΔ. Και ενδέχεται ο ρώσος πρόεδρος να έχει δίκιο, αναφέρουν οι λονδρέζικοι Times. Γιατί από τον Ιούνιο του 1941, όταν οι Γερμανοί επιτέθηκαν κατά της Σοβιετικής Ενωσης, έως τον Ιούνιο του 1944, όταν οι δυτικές Συμμαχικές Δυνάμεις άνοιξαν το λεγόμενο «δεύτερο μέτωπο» στη Γαλλία, ο Κόκκινος Στρατός είχε ήδη υποστεί τεράστιες απώλειες.

Αρκεί να σημειωθεί πως κατά τη διάρκεια του πολέμου εκτιμάται πως έχασαν τη ζωή τους 24 εκατομμύρια Σοβιετικοί (14 εκατομμύρια άμαχοι) ενώ οι Γερμανοί θρήνησαν 7 εκατομμύρια νεκρούς και οι Βρετανοί 450 χιλιάδες.

Η Μάχη του Στάλινγκραντ, η οποία άρχισε τον Ιούλιο του 1942 και έληξε τον Φεβρουάριο του 1943 με νίκη των Σοβιετικών, συνέβαλε σημαντικά στο να αλλάξει η τροπή του πολέμου, δεδομένου ότι εξάντλησαν τις αντοχές των ναζιστικών δυνάμεων, τις οποίες στη συνέχεια κατάφεραν να απωθήσουν πέρα από τη σοβιετική επικράτεια, έως το Βερολίνο.

Την περασμένη Τετάρτη η Μαρία Ζαχάροβα, εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, ανέφερε σε δηλώσεις της πως η Απόβαση στη Νορμανδία «δεν επηρέασε ουσιαστικά την έκβαση» του πολέμου, υποστηρίζοντας συγχρόνως πως η Μάχη του Κουρσκ ήταν πιο καθοριστική.

Το καλοκαίρι του 1943, περισσότερα από 6.000 άρματα μάχης των Σοβιετικών κατάφεραν να επιβληθούν έναντι των δυνάμεων της Βέρμαχτ. Το τίμημα, ωστόσο, ήταν ιδιαίτερα βαρύ, δεδομένου ότι οι απώλειες του Κόκκινου Στρατού ξεπέρασαν τις 250.000 ψυχές. Και αυτές τις ημέρες ιστορικοί υπενθύμισαν πως ο Ουίνστον Τσόρτσιλ προσπαθούσε ακόμα να εμποδίσει το άνοιγμα ενός νέου μετώπου στη Δύση όταν συναντήθηκε με τον Ιωσήφ Στάλιν και τον Φραγκλίνο Ρούσβελτ στην Τεχεράνη τον Νοέμβριο του 1943.

Σύμφωνα μάλιστα με τους Times, όταν ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ σημείωσε πως «ψευδείς ερμηνείες της Ιστορίας» υποτιμούν τους προγόνους του, εξέφρασε μια άποψη την οποία συμμερίζονται πολλοί. «Οι νέοι άνθρωποι μαθαίνουν πως τα εύσημα για τη νίκη επί του ναζισμού και την απελευθέρωση της Ευρώπης ανήκουν όχι στα σοβιετικά στρατεύματα αλλά στη Δύση εξαιτίας της Απόβασης στη Νορμανδία η οποία έλαβε χώρα λιγότερο από έναν χρόνο πριν από την ήττα των ναζιστών» ανέφερε ο κ. Λαβρόφ. Σε δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε στη Ρωσία το 2017, σχεδόν τα 2/3 των ερωτηθέντων συμφώνησαν πως η Σοβιετική Ενωση θα μπορούσε να έχει κερδίσει τον πόλεμο αποκλειστικά με τις δικές της δυνάμεις δίχως την αρωγή της Δύσης.

Οι επικριτές της στάσης της Ρωσίας επισημαίνουν από την πλευρά τους πως οι Σοβιετικοί είχαν υπογράψει σύμφωνο μη επίθεσης με τη χιτλερική Γερμανία τον Αύγουστο του 1939, το οποίο διήρκεσε μία διετία, με τη Μόσχα να προμηθεύει εκείνη την περίοδο τους Γερμανούς με 865.000 τόνους λάδι και 1,5 εκατομμύριο τόνους σιτάρι. Και κατά τη διάρκεια της Μάχης της Βρετανίας (10 Ιουλίου – 31 Οκτωβρίου 1940) σοβιετικά πλοία που διέθεταν μετεωρολογικούς σταθμούς μεταβίβαζαν τις προγνώσεις τους στη πολεμική αεροπορία των Γερμανών Λουτβάφε.

Σύμφωνα με τον διακεκριμένο βρετανό ιστορικό σερ Αντονι Μπίβορ είναι «απόλυτα αναληθής» ο ισχυρισμός πως οι Σοβιετικοί θα μπορούσαν να κερδίσουν τον πόλεμο χωρίς τη βοήθεια των Συμμαχικών Δυνάμεων. Η Σοβιετική Ενωση «έσπασε τη ράχη της Βέρμαχτ», εξήγησε στους Times, αλλά στην τελική νίκη διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο οι βομβαρδισμοί της Γερμανίας από τους Συμμάχους, η προμήθεια αμερικανικών οχημάτων καθώς και η αποστολή οικονομικής βοήθειας στην ΕΣΣΔ από τις ΗΠΑ.

Διαφορετική άποψη έχει, ωστόσο, ένας άλλος κορυφαίος βρετανός ιστορικός, ο σερ Μαξ Χέιστινγκς. Συμφωνεί πως η οικονομική αρωγή που έλαβε η Μόσχα από την Αμερική ήταν «εξαιρετικά σημαντική» και αναγνωρίζει τον ρόλο που διαδραμάτισαν οι συμμαχικοί βομβαρδισμοί. Αλλά θεωρεί πως η Σοβιετική Ενωση «κατά πάσα πιθανότητα θα μπορούσε να έχει κερδίσει τον πόλεμο με τις δικές της δυνάμεις, γιατί η γερμανική οικονομία ήταν πολύ πιο αδύναμη από όσο πίστευαν όλοι τότε».

Σημείωσε, φυσικά, πως ο πόλεμος θα διαρκούσε περισσότερο ενώ οι απώλειες των Σοβιετικών θα ήταν ακόμα μεγαλύτερες. Αλλά όσον αφορά τους 25 εκατομμύρια Σοβιετικούς που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του πολέμου, θέλησε να να υπογραμμίσει πως σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε το γεγονός πως «από το 1941 έως το 1944, οι δυτικές συμμαχικές δυνάμεις άφησαν με πολύ κυνισμό τους Ρώσους να πολεμούν μόνοι τους εναντίον των Γερμανών».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News