Είναι σίγουρα μια διαδρομή που δοκιμάζει την αντοχή των οδηγών φορτηγών. Η απόσταση από το Φοίνιξ της Αριζόνα στο Ντάλας του Τέξας είναι περίπου 1710 χλμ. και αν μια εταιρεία θέλει να πραγματοποιήσει ένα δρομολόγιο μεταφοράς φορτίου στον συντομότερο δυνατόν χρόνο θα πρέπει να τοποθετήσει δύο οδηγούς στο φορτηγό οι οποίοι να εναλλάσσονται στις περίπου 20 ώρες που διαρκεί το ταξίδι. Μια διαδρομή που σε πολλά σημεία της μάλιστα οι συνθήκες δεν είναι οι καλύτερες δυνατές, ειδικά για τα φορτηγά, γεγονός που κάνει ακόμη πιο δύσκολη και επίπονη την δουλειά των οδηγών.

Από την μια πλευρά υπάρχει ο νόμος στις ΗΠΑ που απαγορεύει στους οδηγούς φορτηγών να κρατούν το τιμόνι για περισσότερες από δέκα συνεχόμενες ώρες. Την ίδια στιγμή μειώνεται δραστικά στις ΗΠΑ ο αριθμός των επαγγελματιών οδηγών φορτηγών ενώ παράλληλα αυξάνεται ο μέσος όρος ηλικίας όσων παραμένουν στο επάγγελμα.

Σε μια προσπάθεια να βρει λύσεις σε αυτά τα δύο προβλήματα η Ταχυδρομική Υπηρεσία των ΗΠΑ αποφάσισε να χρησιμοποιήσει αυτόνομα οχήματα και πραγματοποιεί σχετικές δοκιμές. Όπως αναφέρουν σε δημοσίευμα τους οι Times του Λονδίνου, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία ένα δρομολόγιο με αυτόνομο φορτηγό από το Φοίνιξ στο Ντάλας. Η επιτυχία δεν έγκειται μόνο στο γεγονός ότι το φορτηγό έφτασε στον προορισμό του χωρίς να υπάρξει κανένα απολύτως πρόβλημα αλλά ότι κινήθηκε με μεγαλύτερη ταχύτητα από εκείνη που αναπτύσσουν τα φορτηγά με τους ανθρώπους στο τιμόνι.

Το αυτόνομο φορτηγό κινήθηκε κατά μέσο όρο με 80 χλμ/ώρα ενώ οι οδηγοί κινούνται κατά μέσο όρο με ταχύτητες περίπου 73 χλμ/ώρα. Ετσι το αυτόνομο όχημα χρειάστηκε περίπου δύο ώρες λιγότερες για να καλύψει την απόσταση από όσο τα… επανδρωμένα φορτηγά. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μέσα στο αυτόνομο φορτηγό σε όλη την διάρκεια βρισκόταν ένας οδηγός αλλά και ένας μηχανικός ώστε να επέμβουν άμεσα σε περίπτωση που προέκυπτε κάποιο πρόβλημα.

Το φορτηγό διαθέτει όλον τον απαραίτητο εξοπλισμό αυτόνομης κίνηση (ραντάρ, ειδικούς αισθητήρες κλπ) καθώς και εννέα κάμερες που μπορούν να δουν τι υπάρχει μπροστά στον δρόμο σε απόσταση περίπου ενός χλμ, απόσταση τρεις φορές μεγαλύτερη από εκείνη που μπορούν να δουν τα μάτια ενός οδηγού.

«Η δεξαμενή που παρέχει οδηγούς μικραίνει συνεχώς. Στην νέα γενιά δεν αρέσει αυτό το επάγγελμα και έτσι έχει προκύψει τεράστια ανάγκη για οδηγούς. Ηταν αναμενόμενο να υπάρξει η σκέψη για χρήση αυτόνομων οχημάτων αλλά κανείς δεν φανταζόταν ότι η ιδέα αυτή θα υλοποιηθεί τόσο σύντομα. Η λειτουργία και οι επιδόσεις του αυτόνομου φορτηγού πιστεύω ότι αλλάζουν το παιχνίδι. Πρόκειται για μια επανάσταση για τις μεταφορικές εταιρείες αφού αλλάζει τόσο τις παρεχόμενες υπηρεσίες που μπορούν να προσφέρουν, όσο και κόστος. Με τα αυτόνομα φορτηγά οι εταιρείες θα μπορούν να καλύψουν ολοένα και μεγαλύτερες αποστάσεις. Επιπλέον αφού ένα φορτηγό θα μπορεί να ταξιδέψει χωρίς στάση ακόμη και από την μια πλευρά της χώρας στην άλλη, θα μειωθεί σημαντικά η ανάγκη για χρησιμοποίηση των αεροπλάνων για την μεταφορά των φορτίων, διαδικασία που αυξάνει το κόστος» αναφέρει ο Τσακ Πράις, στέλεχος της εταιρείας TuSimple η οποία κατασκεύασε το φορτηγό της δοκιμής.

Η TuSimple έκανε γνωστό ότι θα συνεχίσει τις δοκιμές του φορτηγού με στόχο ως το 2021 να γίνουν δοκιμαστικά δρομολόγια χωρίς την παρουσία μηχανικών μέσα στο όχημα και ως το 2024 να έχει ξεκινήσει η μαζική παραγωγή αυτών των φορτηγών.

Είναι σίγουρα άκρως εντυπωσιακή εξέλιξη η κατασκευή αυτόνομων φορτηγών και μπορεί η χρήση τους να φέρει επανάσταση στον τομέα των μεταφορών. Από την άλλη πλευρά βέβαια δεν μπορεί κανείς να πει αυτή την στιγμή με σιγουριά πώς μπορεί να λειτουργήσει όλο αυτό σε πραγματικές συνθήκες. Πώς δηλαδή θα υπάρξει ομαλή και ασφαλής αλληλεπίδραση των αυτόνομων φορτηγών τόσο με άλλα αυτόνομα οχήματα (φορτηγά ή αυτοκίνητα) αλλά και με τα υπόλοιπα οχήματα στο τιμόνι των οποίων θα βρίσκονται άνθρωποι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News