Mόλις τον περασμένο Ιούνιο είχε βάλει την υπογραφή του στην επέκταση του συμβολαίου που τον έδενε με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Προηγουμένως, είχε αφήσει -για εβδομάδες- τους φίλους της ομάδας του να αγωνιούν, αν θα μείνει ή θα φύγει. Ηταν γνωστό ότι η Μπαρτσελόνα τον ήθελε «σαν τρελή», όμως εκείνος δεν αποκάλυπτε τις προθέσεις του. Το διασκέδαζε, που η μισή Μαδρίτη, αλλά και η Βαρκελώνη, «κρέμονταν από τα χείλη του».

Στο τέλος, αφού τους άφησε όλους να… ψήνονται, στήθηκε μπροστά στην κάμερα και ανακοίνωσε ότι θα μείνει στην «ομάδα της καρδιάς του». Για άλλα πέντε χρόνια, και -φυσικά- με το αζημείωτο. Οι ετήσιες αποδοχές του εκτοξεύτηκαν στα 20 εκατομμύρια ευρώ. Εβγαλε και ένα λογίδριο γεμάτο συναίσθημα για την ομάδα που, ήδη, υπηρετούσε επί πέντε χρόνια, χρίζοντας εαυτόν εκπρόσωπο του -όλο και πιο σπάνιου- αθλητικού ρομαντισμού.

Την Τρίτη στήθηκε, πάλι, μπροστά στον φακό. Αυτή τη φορά ως στυγνός επαγγελματίας, για να αποχαιρετήσει την «ομάδα της καρδιάς του» που, ξαφνικά, έπαψε να τον εξιτάρει. Το ομολόγησε, εμμέσως πλην σαφώς στο δίλεπτο… διάγγελμά του: «Αφού μίλησα με τον Τσόλο (Σιμεόνε) και τον Μιγκέλ Ανχελ, ήθελα να απευθυνθώ στους οπαδούς, που πάντα μου έδιναν πολλή αγάπη. Θέλω να σας πω ότι πήρα την απόφαση να φύγω, για να ζήσω καινούργια πράγματα και νέες προκλήσεις. Η αλήθεια είναι ότι μου στοιχίζει που διαλέγω αυτόν τον δρόμο, όμως αυτό νιώθω, αυτό έχω ανάγκη. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τη στοργή που μου δείξατε επί πέντε χρόνια, αλλά και για τα σημαντικά τρόπαια που κατέκτησα κοντά σας. Είναι εκπληκτικές στιγμές, που θα θυμάμαι για πάντα…».

Η φυγή του είναι νόμιμη και, εντελώς, κανονική. Το νέο, πενταετές του συμβόλαιο προβλέπει ρήτρα εξαγοράς του παίκτη. Που σημαίνει πως, όποια ομάδα καταβάλει αυτά τα χρήματα στην Ατλέτικο, 120 εκατομμύρια ευρώ, μπορεί να τον κάνει δικό της, εφόσον συμφωνήσει κι εκείνος. Ετσι είχε «αρπάξει» η Παρί τον Νεϊμάρ, από την Μπαρτσελόνα, για να θυμηθούμε την πιο πολύκροτη μεταγραφή στα ποδοσφαιρικά χρονικά. Είναι, όμως, και ηθική;

Μόλις πριν από τρεις μέρες ο προπονητής του, Ντιέγκο Σιμεόνε, είχε διαβεβαιώσει πως ο γάλλος επιθετικός δεν θα πήγαινε πουθενά. «Δεν υπάρχει κάποιο σημάδι, που να μας δείχνει ότι σκέφτεται να φύγει από την ομάδα», ήταν τα ακριβή λόγια του. Που αποδεικνύουν, ότι ο «Τσόλο» δεν είχε ιδέα για την πρόθεση του παίκτη να μετακινηθεί. Ο αργεντινός προπονητής δικαιούται να αισθάνεται προδομένος. Εμπιστεύτηκε τον Γκριζμάν (όταν, ακόμη, δεν ήταν η πριμαντόνα που είναι σήμερα), και τον βοήθησε να εξελιχθεί και να φτάσει στο ποδοσφαιρικό Εβερεστ: την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την εθνική ομάδα της Γαλλίας. Είναι unfair, να μαθαίνει μόλις μερικές ώρες πριν από τον υπόλοιπο κόσμο, ότι ο πιο επιδραστικός του παίκτης, αυτός γύρω από τον οποίο έχτισε αυτήν την ομάδα, έχει συμφωνήσει με κάποιον άλλο σύλλογο.

Ο Γκριζμάν δεν ήταν, απλώς, ο καλύτερος παίκτης της Ατλέτικο. Ηταν το πρώτο όνομα στη μαρκίζα της. Και την εγκαταλείπει στην πιο δύσκολη στιγμή της. Ο Ντιέγκο Γκοντίν και ο Λούκας Ερναντέζ, οι εμβληματικοί της αμυντικοί, ετοιμάζουν βαλίτσες. Ο ένας για την Ιντερ, κι ο άλλος για την Μπάγερν Μονάχου. Οπως αποκάλυψε η Marca, θα αποχωρήσει και ο Χουανφράν. Ισως φύγει και ένας από τους βασικούς της χαφ, ο Ρόντρι. Το δημιούργημα του Σιμεόνε κινδυνεύει με διάλυση, και ο γάλλος σούπερ-σταρ, το αγαπημένο παιδί του καπετάνιου, εγκαταλείπει πρώτος το καράβι που κλυδωνίζεται.

Πέρυσι ορκιζόταν αιώνια πίστη στην Ατλέτικο, που φιλοδοξούσε να κατακτήσει τον τίτλο στην Ισπανία και να ταξιδέψει μακριά στο Τσάμπιονς Λιγκ. Περηφανευόταν πως περιφρόνησε κοτζάμ Μπαρτσελόνα για χάρη των μαδριλένων οπαδών, που τον λάτρευαν. Και τώρα, που τα όνειρα του συλλόγου διαψεύστηκαν, μιλάει για κύκλους που ανοίγουν και κλείνουν. Είναι και ο τρόπος που διάλεξε να αποχωρήσει. Θα το κάνει μετά την 1η Ιουλίου, που η ρήτρα του πέφτει από τα 200 στα 120 εκατομμύρια ευρώ. Τη διαφορά των 80 εκατομμυρίων προτίμησε να την κάνει δώρο στη νέα του ομάδα, κι όχι σε αυτήν που τον ανέδειξε.

Η Ατλέτικο τον είχε αποκτήσει από τη Ρεάλ Σοσιεδάδ. Τότε (2014) ήταν ένας 23χρονος, πολλά υποσχόμενος, ποδοσφαιριστής. Η εξέλιξή του την επόμενη πενταετία ήταν, πράγματι, εντυπωσιακή. Με τους «ροχιμπλάνκος» πέτυχε 133 γκολ σε 256 εμφανίσεις -ήταν ο τοπ σκόρερ της ομάδας του επί πέντε διαδοχικές σεζόν- και κατέκτησε ένα τρόπαιο Γιουρόπα Λιγκ, ένα Σούπερ Καπ Ισπανίας, και ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης. Φτωχοί οι τίτλοι, για έναν από τους ελάχιστους παίκτες που τα ονόματά τους μπορούν να μπουν στην ίδια πρόταση με εκείνα του Λιονέλ Μέσι και του Κριστιάνο Ρονάλντο. Αυτό είναι και το μόνο ελαφρυντικό της «αχαριστίας» του: βαρέθηκε να βλέπει τους μεγάλους τίτλους να τον προσπερνούν.

Το παιχνίδι του περασμένου Σαββάτου, κόντρα στη Λεβάντε, ήταν -όπως αποδείχτηκε- το τελευταίο του με τη φανέλα της Ατλέτικο. Σύμφωνα με το BBC και την καταλανική Sport, ο επόμενος σταθμός του θα είναι η Μπαρτσελόνα. Στη Βαρκελώνη μπορεί να αμείβεται με (λίγο) λιγότερα χρήματα απ’ αυτά που είχε εξασφαλίσει στη Μαδρίτη. Και, ασφαλώς, δεν θα είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής. Θα παίζει, όμως, δίπλα στον Μέσι και τον Σουάρες. Την επόμενη φορά που θα τους δει να σηκώνουν μια Κούπα, δεν θα βρίσκεται στην πλευρά των χαμένων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News