Υπάρχει ένα βασικό πρόβλημα με τις Ευρωεκλογές: δεν είναι και πολύ… ευρωπαϊκές. Οταν οι ευρωπαίοι πολίτες προσέλθουν στις κάλπες, θα ψηφίσουν σύμφωνα με τους εθνικούς εκλογικούς νόμους, για υποψήφιους που κατεβαίνουν με εθνικά κόμματα, και ατζέντες που αφορούν εσωτερικά ζητήματα και όχι πανευρωπαϊκά.

Οι νέοι ευρωβουλευτές δεν θα συμπορευτούν με πανευρωπαϊκά κόμματα, αλλά χαλαρές κατακερματισμένες συμμαχίες. Ετσι, μία ψήφος για το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας θα σημαίνει επίσης, ψήφο στο ακροδεξιό εθνικιστικό κυβερνών κόμμα Fidesz της Ουγγαρίας – εφόσον το κόμμα αυτό, παρά την έντονη αντιευρωπαϊκή του εκστρατεία, ακόμα δεν έχει διαγραφεί οριστικά από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο ανήκει.

Εδώ και 60 χρόνια, γράφει η Guardian, η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει αποτύχει να δημιουργήσει έναν ευρωπαϊκό πολιτικό χώρο.

«Η ευρωπαϊκή δημοκρατία παραμένει το άθροισμα όλων των εθνικών δημοκρατιών της ΕΕ», λέει ο Αλμπέρτο Αλεμάνο, καθηγητής Ευρωπαϊκού Δικαίου στη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων HEC του Παρισιού, ο οποίος μάχεται εδώ και δύο δεκαετίες για τη δημιουργία πραγματικά πανευρωπαϊκών κομμάτων.

«Δεν έχουμε ευρωπαϊκή πολιτική. Δεν υπάρχει πανευρωπαϊκή κοινή γνώμη ούτε πολιτικός διάλογος για θέματα που αφορούν τα κοινά μας συμφέροντα ως Ευρωπαίοι -ανεργία, περιβάλλον, μετανάστευση, προστασία δεδομένων. Αλλά καθώς η ανάγκη για κάτι τέτοιο μεγαλώνει, πλησιάζει η ώρα που θα γίνει πραγματικότητα», λέει ο Αλεμάνο.

Προηγούμενες απόπειρες για τη δημιουργία πανευρωπαϊκών διεθνικών κομμάτων απέτυχαν, όπως των Πρασίνων το 2000 και των Newropeans σε Ολλανδία, Γερμανία και Γαλλία, το 2009.

Παραδόξως, η πιο σοβαρή προσπάθεια προέρχεται από τον χώρο των αντιευρωπαϊστών ακροδεξιών, χτίζοντας μία κοινή γλώσσα κατά της ενωμένης Ευρώπης με κεντρικό άξονα βέβαια το μεταναστευτικό, οι οποίοι κατάφεραν να κάνουν ό,τι δεν μπόρεσαν τα μετριοπαθή εθνικά κόμματα, τονίζει ο Αλεμάνο.

Οι προοδευτικοί προσπαθούν και αυτοί. Το κόμμα Volt είναι υπέρ της Ευρώπης και δημιουργήθηκε την ημέρα μετά το δημοψήφισμα του Brexit, ως αντίδραση στο αποτέλεσμα, από την Κολόμπ Καέν-Σαλβαντόρ, σήμερα 25 ετών, γαλλίδα δικηγόρο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον σύντροφό της, Αντρέα Βενζόν, 27 ετών, ιταλό σύμβουλο και τον 30χρονο γερμανό φίλο τους, Ντέιμιαν Μπεσλάγκερ. Οι τρεις τους ελπίζουν ότι αυτό θα είναι το πρώτο πραγματικά πανευρωπαϊκό κόμμα που θα κερδίσει έδρες στο Στρασβούργο.

Τα εθνικά κόμματα αποτυγχάνουν παταγωδώς σε ευρωπαϊκό επίπεδο, λέει ο Βενζόν. «Σε οποιαδήποτε συγκέντρωση για τις ευρωεκλογές, η συζήτηση θα αφορά κατά το 90% εθνικά θέματα και κατά το 10% το πώς μπορεί η ΕΕ να υπηρετήσει τα εθνικά συμφέροντα. Τα εθνικά συμφέροντα έρχονται πάντα πρώτα, ακόμα και για τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα».

Το Volt χρηματοδοτείται από τα 25.00 μέλη του σε 32 χώρες. Είναι καταχωρισμένο ως πολιτικό κόμμα σε 12 χώρες και θα κατεβάσει υποψηφίους σε οκτώ χώρες. Μετά από ενάμισι χρόνο διαβουλεύσεων online και σε συναντήσεις, οριστικοποίησε την πολιτική του πλατφόρμα στα τέλη του 2018.

Στόχοι του είναι να επιτραπεί στους ευρωβουλευτές η κατάθεση νομοσχεδίων και η απόφαση κατά πλειοψηφία και όχι ομόφωνα των κρατών-μελών, καθώς και η χρήση των κοινοτικών κονδυλίων για την παιδεία, τις υποδομές και τη δημιουργία θέσεων εργασίας σε όλες τις χώρες.

Αλλη προσπάθεια, είναι η Ευρωπαϊκή Ανοιξη του Γιάνη Βαρουφάκη, που όμως είναι μία συμμαχία μικρών ριζοσπαστικών εθνικών κομμάτων και όχι ένα πανευρωπαϊκό κόμμα, όπως λέει η Guardian, η οποία παρουσιάζει μία κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, το New Deal για την Ευρώπη.

Κοινή προσπάθεια σε πολλές χώρες, είναι η ομάδα Génération Identitaire, που αυτοαποκαλείται «πολιτικό κίνημα για νέους από όλη την Ευρώπη που μάχεται ενάντια στη μαζική μετανάστευση και τον εξισλαμισμό της Ευρώπης».

Οι διαφορετικοί εθνικοί εκλογικοί νόμοι είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα για τη δημιουργία πανευρωπαϊκών κομμάτων. Σε κάθε χώρα, ισχύουν διαφορετικά προαπαιτούμενα για να κατέβει κάποιο κόμμα στις εκλογές. Για αυτό και το Volt, τα κατάφερε μόνο σε οκτώ χώρες και μάλιστα όχι στη Βρετανία, όπου είναι η έδρα του.

«Είναι τρελό. Αυτοί οι νόμοι είναι τεράστιο εμπόδιο για την ευρωπαϊκή δημοκρατία. Πρέπει να εναρμονιστούν μεταξύ τους», λέει η Καέν-Σαλβαντόρ.

Πάντως, οι ιδρυτές του Volt πιστεύουν ότι η μαγιά ήδη υπάρχει. «Εκανα προεκλογική περιοδεία σε 15 χώρες της Ευρώπης και χωρίς αμφιβολία, οι άνθρωποι έχουν τους ίδιους  φόβους, τις ίδιες ελπίδες και αντιμετωπίζουν τις ίδιες προκλήσεις. Δουλειές, περιβάλλον, η βάση είναι εκεί για μία πραγματική λειτουργική ευρωπαϊκή δημοκρατία -αλλά η απαραίτητη δομή, όχι ακόμα», λέει ο Βενζόν.

Μετά από δύο δεκαετίες, ο Αλεμάνο είναι αισιόδοξος: «Βλέπουμε τη γέννηση του ευρωπαϊκού πολιτικού χώρου. Είναι αργή, διστακτική, επώδυνη, την πολεμούν οι εθνικές πολιτικές, κανείς δεν ξέρει τι μορφή θα λάβει. Και θα συμπεριλαμβάνει και αντιευρωπαϊστές σίγουρα. Ομως, βρίσκεται σε εξέλιξη».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News