Θεωρώντας ότι η Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου (ή Ημέρα Τύπου) την οποία ο ΟΗΕ τιμά στις 3 Μαΐου κάθε έτους έχει απήχηση, ειδικά εφέτος, στους ανθρώπους όπου Γης, το νεοϋορκέζικο συγκρότημα των Νew Υork Τimes αποφάσισε να ξεκλειδώσει τις ηλεκτρονικές πύλες του ώστε ο καθένας να αποκτήσει πρόσβαση στο δημοσιογραφικό υλικό του.

Η άρση της συνδρομής θα διαρκέσει τρεις ημέρες.

Σε άρθρο του αρχισυντάκτη διεθνών θεμάτων των ΝΥΤ Μάικλ Σλάκμαν αναπτύσσεται το σχετικό σκεπτικό.

Ο Σλάκμαν καλεί το αναγνωστικό κοινό του να αναλογιστεί τι θα συνέβαινε σε όλον τον κόσμο αν δεν υπήρχε η δημοσιογραφική καταγραφή των γεγονότων και αν ο πολίτης δεν είχε το δικαίωμα να πληροφορείται ό,τι θέλει απ’ όπου θέλει.

Ανακαλεί στη μνήμη του και παραθέτει περιστατικά από εμπόλεμες και πολιτικά διακεκαυμένες ζώνες που δείχνουν την ανάγκη κάλυψης της επικαιρότητας. Θυμάται τη Μέση Ανατολή (χωρίς να κατονομάζει χώρα, η περιγραφή «μυρίζει» Συρία) βουτηγμένη στο αίμα αθώων και τους κυβερνητικούς (χωρίς να κατονομάζει τον Ασαντ) να προσπαθούν να ενοχοποιήσουν «τρομοκράτες».

«Αλλά ήμουν εκεί» γράφει. «Είδα την αστυνομία να σκοτώνει ειρηνικούς διαδηλωτές, ως εργαζόμενος σε μια δημοσιογραφική επιχείρηση η οποία με είχε στείλει εκεί για να αναφέρω ό,τι βλέπω».

Και μπαίνει στο ψητό: «Ζούμε σε μια στιγμή της Ιστορίας κατά την οποία οι δημοκρατικές αξίες απειλούνται από αυταρχικούς ηγέτες. Το Διαδίκτυο χρησιμοποιείται καταχρηστικά από ανθρώπους που διακινούν ιδεολογίες μίσους. Φανταστείτε ότι οι ΝΥΤ δεν μπόρεσαν να στείλουν ρεπορτάζ από τη Βενεζουέλα. Η κυβέρνηση εκεί προσπαθεί να μας κρατήσει μακριά και επιτίθεται στους ανταποκριτές μας επειδή μεταδίδουν κάτι ενοχλητικό για αυτήν το οποίο θέλει να αποκρύψει: τα βρέφη στη Βενεζουέλα πεθαίνουν από την πείνα».

Στη συνέχεια των παραδειγμάτων του περί «ανθρωπιστικών καταστροφών» ή καταπατήσεως δικαιωμάτων ο Σλάκμαν αναφέρει την Υεμένη επιτιμώντας τον ρόλο της Σαουδικής Αραβίας, τον κυβερνητικό αυταρχισμό της «προηγούμενης κυβέρνησης» του Μεξικού, αλλά και ένα επεισόδιο στον διαβόητο φράχτη της Γάζας, όπου «στρατεύματα αντιμετώπιζαν χιλιάδες διαδηλωτές». (Στο κείμενό του τα ουσιαστικά «στρατεύματα» και «διαδηλωτές» στερούνται επιθετικού προσδιορισμού.)

Υπενθυμίζοντας επιτυχίες του Μέσου του σε κάθε γωνιά της Γης (από το Βερολίνο μέχρι τη Νότια Αφρική και από τη Βραζιλία μέχρι την Ταϊλάνδη) και σεμνυνόμενος για την εργασία των συναδέλφων του, ο αρθρογράφος ενημερώνει τους αναγνώστες του ότι «οι δημοσιογράφοι διατρέχουν συχνά μεγάλο προσωπικό κίνδυνο για να σας φέρουν τέτοιες ιστορίες ‘στο πιάτο’, ειδικά αυτήν την εποχή».

Ειδικά για την ειδησεογραφία του Ιντερνετ σημειώνει: «Πλέον τα πάντα είναι διαθέσιμα στον καθένα με την απλή πληκτρολόγηση, χωρίς να απαιτείται η αγορά μιας εφημερίδας. Ωστόσο, σε έναν κόσμο γεμάτο πληροφορίες, η προσωπική μαρτυρία έχει γίνει ακόμα πιο σημαντική. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου έχει απήχηση εφέτος, περισσότερο ίσως από ό,τι είχε στο παρελθόν. Αυτός είναι ο λόγος που αίρουμε τη συνδρομή για τρεις ημέρες. Πιστεύουμε σε αυτό που κάνουμε και νομίζουμε ότι πιστεύετε και εσείς».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News