Ο καθοριστικός παράγοντας για τον σχηματισμό κυβέρνησης στην Ισπανία μετά τη νίκη των Σοσιαλιστών στις εκλογές του (ορθόδοξου) Πάσχα είναι οι… ευρωεκλογές!

Αυτό που εκ πρώτης όψεως συνιστά παραδοξότητα είναι μάλλον φυσιολογικό επειδή αφ’ ενός οι ευρωεκλογές είναι σε απόσταση αναπνοής –θα γίνουν στις 26 Μαΐου- και δεν μπορεί να αγνοηθεί το αποτέλεσμά τους, αφ’ ετέρου στο νέο, κατακερματισμένο κοινοβουλευτικό σκηνικό υπάρχουν τόσο εκείνες οι παρατάξεις που μπορούν να συγκυβερνήσουν με τον Πέδρο Σάντσεθ αλλά δεν θέλουν (Λαϊκό Κόμμα, Ciudadanos) όσο και εκείνες που θέλουν (και… παραθέλουν μάλιστα) ωστόσο δεν μπορούν (Podemos).

Το συμπέρασμα των αναλυτών στην Ισπανία είναι ότι δεν πρέπει να περιμένει κανείς να ανακοινωθεί σύντομα κάποια κυβερνητική συμφωνία με τους Σοσιαλιστές .

Το παιχνίδι θα παιχτεί ασφαλώς μεταξύ του νικητή Σοσιαλιστή Πέδρο Σάντσεθ και του επικεφαλής του τετάρτου τη τάξει κόμματος Πάμπλο Ιγκλέσιας των αριστεριστών Podemos. Υπάρχουν πολλά και σημαντικά πράγματα που διακυβεύονται και για τους δύο. Ο Σαντσέζ θέλει να ηγηθεί μίας μειοψηφικής κυβέρνησης με τη δύναμη των 123 εδρών του κόμματός του, αν και χρειάζονται 176 βουλευτές για την πλειοψηφία.

Ιγκλέσιας, ο σχεδόν… Καμμένος της Μαδρίτης

Ο Ιγκλέσιας ωστόσο έχει προνοήσει να δηλώσει ότι αυτή τη φορά δεν στηρίζει χωρίς αντιπαροχή, τουτέστιν ο κατά τα λοιπά αριστεριστής θέλει θώκο ή θώκους.

Οι αριστεριστές των Podemos θέλουν θώκους, οι Ciudadanos επιδιώκουν τη λεηλασία του Λαϊκού Κόμματος

Η απαίτησή του αυτή για συμμετοχή στην άσκηση της εκτελεστικής εξουσίας ενεργοποίησε ανακλαστικά… αδρανείας στους Σοσιαλιστές, οι οποίοι προ αυτής της αξίωσης των αριστεριστών δεν έχουν λόγους να βιάζονται. Ολα δείχνουν ότι η όποια πρόοδος σε αυτό το πεδίο συνεννόησης («μαγειρέματος») θα σημειωθεί μόνο μετά τις τοπικές, περιφερειακές και ευρωπαϊκές εκλογές της 26ης Μαΐου.

Επιπροσθέτως, οι Podemos επιχειρούν να πουλήσουν κάτι που δεν αγοράζεται εύκολα, αφού και με αυτούς ακόμη στην κυβέρνηση Σάντσεθ οι κυβερνητικές έδρες δεν θα ξεπεράσουν τις 176 και θα απαιτηθεί η στήριξη των αυτονομιστών/εθνικιστών (Καταλανών, Βάσκων). Η προσωπική σχέση των Σάντσεθ και Ιγκλέσιας θεωρείται καλή, ωστόσο το πρόβλημα είναι ότι οι Podemos δεν πολυαρέσουν στους αυτονομιστές των οποίων η στήριξη είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Τα μεγαλύτερα αγκάθια στο σενάριο συγκυβέρνησης Σοσιαλιστών – Podemos είναι τα παρακάτω:

• Ο Σάντσεθ δεν επιθυμεί να χάσει τον έλεγχο στην επιλογή και στην αξιολόγηση των υπουργών του.
• Στο εσωτερικό των Podemos γκρινιάζουν και αποδίδουν την εκλογική συρρίκνωσή τους στην προηγούμενη υποστήριξή τους στον Σάντσεθ (υπόθεση Προϋπολογισμού).

Αλλά και στην πλευρά των δεδηλωμένων αρνητών της συγκυβέρνησης με τους Σοσιαλιστές οι φιλοδοξίες δεν λείπουν:

Ο επικεφαλής των Ciudadanos, Αλμπερτ Ριβέρα, στοχεύει να αντικαταστήσει μελλοντικά τους συντηρητικούς του Λαϊκού Κόμματος στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, λεηλατώντας στις ευρωεκλογές και στις τοπικές εκλογές τα «κάστρα» τους, όπως ασφαλώς είναι η πρωτεύουσα Μαδρίτη.

Μετά την Πρωτομαγιά όλα τα ισπανικά κόμματα θα επιδοθούν σε νέες πολιτικές καμπάνιες για τις ευρωεκλογές. Δεν υπάρχει όρεξη ούτε χρόνος για συζητήσεις περί συγκυβέρνησης…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News