Ο Αύγουστος Κορτώ είναι συγγραφέας. Από τους καλύτερους της νέας γενιάς. Επίσης είναι ένας άνθρωπος που παλεύει με το τέρας της κατάθλιψης. Εχει μιλήσει δημοσίως για αυτόν τον αγώνα του. Πέρυσι μάλιστα, Μάρτιο του 2018, είχε γνωστοποιήσει σε δραματικό τόνο ότι βρισκόταν αντιμέτωπος για τέταρτη φορά με τον εφιάλτη (εδώ). Και τώρα επανέρχεται. Μιλώντας με συγκλονιστικές λεπτομέρειες για αυτήν την σχεδόν άνιση μάχη. Που τον οδήγησε μέχρι την απόπειρα αυτοκτονίας, ένα βήμα από το τέλος.

Και μόνο η σχετική ανάρτηση στο Facebook, την οποία ο συγγραφέας συνόδευσε με μια συγκλονιστική φωτογραφία από τη νοσηλεία του μετά την απόπειρα αυτοκτονίας, είναι μια γροθιά στο στομάχι, ένα μήνυμα αφύπνισης για το τι μπορεί να αντιμετωπίζουν οι συμπολίτες μας κάτω από το προσωπείο της φυσιολογικής ζωής. Είναι όμως και ένα μήνυμα προς όσους αντιμετωπίζουν αυτό το τέρας: «Μιλήστε για την αρρώστια σας. Ζητήστε τη βοήθεια φίλων, γνωστών, συγγενών – πάνω απ’ όλα, τη βοήθεια γιατρού. Η κατάθλιψή σας, η υπομανία, η ψύχωση, ο αυτοκτονικός ιδεασμός, δεν είναι παρά συμπτώματα μιας ψυχικής νόσου. Θα ντρεπόταν ποτέ ένας καρκινοπαθής για τη νεοπλασία του, ένας διαβητικός για το ασθενικό πάγκρεας με το οποίο γεννήθηκε; Καμιά ντροπή: ό,τι νοσεί, είναι ζωντανό – κι άρα μπορεί να ζήσει καλύτερα», έγραψε ο κ. Κορτώ σε μια ανάρτηση που προφανώς βγήκε μετά από πολύ σκέψη και πολύ κόπο.

«Οποιος θεωρεί πως η ανάρτηση αυτή έγινε ελαφρά τη καρδία, με ευκολία, και σκοπό τα λάικ, ας κάνει παρέα για μία ώρα σ’ έναν άνθρωπο με κλινική κατάθλιψη – και μετά συζητάμε τα περί ευκολίας» σημείωσε κάτω από την ανάρτηση ο συγγραφέας, ο οποίος εξήγησε και σε κάποιους κακόπιστους ότι τη φωτογραφία την τράβηξε ο σύντροφός του «όσο ήμουν ημιθανής, ώστε, σε περίπτωση που συνερχόμουν, να μου την τρίψει στα μούτρα, για να συνειδητοποιήσω τι πήγα να κάνω στον άνθρωπό του.

» Κι εγώ την ανέβασα – με μεγάλο ψυχικό κόστος και για τους δυο – αφενός για να βοηθήσω όποιον άνθρωπο έχει βρεθεί (ή νιώθει πως θα βρεθεί) στη θέση μου, κι αφετέρου για να καθαρίσω διά παντός με την ντροπή».

Τι συνέβη στον κ. Κορτώ; Το περιέγραψε ο ίδιος:

«Πριν ένα χρόνο, έπειτα από σκληρή, πολύμηνη μάχη με την κατάθλιψη, προσπάθησα να δώσω τέλος στη ζωή μου. Στα πέντε λεπτά, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, που είχε καμφθεί σε μια στιγμή απελπισίας, επανήλθε βρυχώμενο, και κάλεσα ασθενοφόρο. Στο νοσοκομείο, υποβλήθηκα σε πλύση στομάχου, και όταν συνήλθα κάπως απ’ την αρχική σύγχυση, διαπίστωσα ότι υπέφερα από μερική αφασία: οι λέξεις, που ως τότε δεν με είχαν προδώσει ποτέ, τώρα ξεγλιστρούσαν και χάνονταν, κι αδυνατούσα να ολοκληρώσω μια απλή πρόταση. Για καλή μου τύχη, η συνέπεια αυτή της απόπειρας παρήλθε.

» Μαζί με τον Τάσο – ο οποίος, χάρη στο σύμφωνο συμβίωσης, μπορούσε να συναποφασίζει για την πορεία της υγείας μου – αποφασίσαμε ότι έπρεπε να νοσηλευθώ, οπότε και πέρασα δύο βδομάδες στο Αιγινήτειο, όπου έλαβα πολύτιμη βοήθεια και στήριξη: η διάγνωση της διπολικής διαταραχής ετέθη οριστικά, και άρχισα να παίρνω την αγωγή που χρειαζόμουν για χρόνια, και χάρη στην οποία – σε συνδυασμό με την ανεκτίμητη συμπαράσταση και την απέραντη αγάπη του συζύγου, του πατέρα και των φίλων μου – σύντομα κατέκτησα μια πρωτόγνωρη ψυχική ευρωστία.

» Ωστόσο, για καιρό, απέφευγα να μιλήσω για την απόπειρα, και δεν τολμούσα να αντικρίσω τη φωτογραφία του σακατεμένου μου εαυτού – γιατί με κατέτρυχε η ντροπή που επί αιώνες τυραννούσε (κι εξακολουθεί να τυραννά) τους ψυχικά νοσούντες: το στίγμα κι η σιωπή, η αίσθηση ότι ευθύνεσαι για την αρρώστια σου, η άδικη, παράλογη, απάνθρωπη ενοχή για μια πράξη που δεν ήταν παρά ένα δραματικό σύμπτωμα μιας νόσου πέρα από τον έλεγχό σου», ανέφερε μεταξύ άλλων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News