Το «Greece’s Next Top Model» ήταν αδιαμφισβήτητα ο τηλεοπτικός νικητής της χρονιάς. Ήταν το καινούργιο Survivor, που τους πήρε όλους μαζί του. Και τώρα, όπως κάθε πετυχημένο κόνσεπτ που σέβεται τον εαυτό του, θα επαναληφθεί ελπίζοντας ότι θα τους ξαναπάρει.

Πριν το διαπιστώσουμε αυτό βέβαια, διαπιστώνουμε (ακόμα μια φορά) πόσο εύκολα τα όνειρα των ανθρώπων μπαίνουν στην τροχιά μιας mainstream τάσης, και πώς οι προσδοκίες τους ευθυγραμμίζονται με την τηλεθέαση. Πριν δυο χρόνια, όλοι ήθελαν να γίνουν Ντάνοι. Τώρα, όλες θέλουν να γίνουν μοντέλα.

Μέσα σε μια βδομάδα, απ’ τη στιγμή που άνοιξε η συμμετοχή για το ριάλιτι μόδας, διαβάζω ότι οι αιτήσεις έφτασαν τις 800, σε δύο βδομάδες ξεπέρασαν τις 2.000, στις τρεις βδομάδες άγγιξαν τις 3.000, και ποιος ξέρει πού θα φτάσουν μέχρι να κλείσει η προθεσμία. Ούτε για κοινωνικό επίδομα να αιτούνταν, ούτε για ευνοϊκή ρύθμιση χρεών.

Είπαμε, αυτό το ριάλιτι είναι το χιτάκι της σεζόν, λογικό να έχει μεγάλη συμμετοχή. Αλλά και πάλι, σου κάνει εντύπωση. Άλλο να θες να βλέπεις κάτι, κι άλλο να θες να συμμετέχεις σ’ αυτό. Το δεύτερο προϋποθέτει ότι έχεις προσδοκίες και θεωρείς τον εαυτό σου ικανό να τις ικανοποιήσει. Και το ν’ ακούς ότι 3000 κοπέλες πιστεύουν κάτι τέτοιο, είναι οπωσδήποτε άξιο προβληματισμού και σχολιασμού, αν μη τι άλλο.

Δηλαδή, τόσες πολλές πιστεύουν ότι μπορούν να γίνουν μοντέλες; Τόσες πολλές θεωρούν ότι έχουν τα προσόντα; Κι όταν λέω προσόντα, δεν εννοώ ύψος 1.78 και βάρος 55 κιλά. Η μόδα έχει ανοίξει και προς άλλες κατευθύνσεις, plus size και διαφορετικότητα διεκδικούν μια θέση στο χώρο αυτό και υπάρχουν παραδείγματα που εκπροσωπούν δυναμικά τις νέες τάσεις. Ο χώρος της μόδας ψάχνει σίγουρα τις νέες Ζιζέλ, αλλά και τις νέες Άσλεϊ  Γκράχαμ, και πολλές ακόμα που απέχουν απ’ την εικόνα του μοντέλου όπως την έχουμε στο μυαλό μας.

Καταλαβαίνεις όμως ότι τα περισσότερα από τα κορίτσια που θα δούμε στις οντισιόν του ριάλιτι (ή δεν θα δούμε καθόλου γιατί θα τις έχουν απορρίψει στο αρχικό ξεδιάλεγμα) δεν εκπροσωπούν ούτε τη διαφορετικότητα, ούτε έχουν απ’ την άλλη τα τυπικά προσόντα για μοντέλα. Είναι απλώς κορίτσια αποπροσανατολισμένα, κορίτσια με παραμορφωμένη εικόνα για τον εαυτό τους, που για τους λάθος λόγους έχουν αναπτύξει την πεποίθηση ότι το μοντελινγκ τους ταιριάζει και είναι μια λύση για το μέλλον τους. Κορίτσια ανίδεα για το τι αξίζει να προσπαθήσουν και πού αξίζει να στοχεύσουν, και που θα φύγουν κλαίγοντας απ’ το πλατό, μόλις κάποιος διαλύσει τις ψευδαισθήσεις τους. Ή, αν είναι πιο εγωκεντρικές, θα πούνε ότι τις αδίκησε.

Οι 3.000 (ως τώρα) αιτήσεις για το GNTM, σε μια χώρα μικρή όπως η Ελλάδα, είναι η απόδειξη ότι η ματαιοδοξία, η επικράτηση λάθος προτύπων, η έλλειψη παιδείας και η απουσία καλλιέργειας, οδηγούν τους ανθρώπους σε λάθος εκτιμήσεις. Δεν είναι ψώνια οι 3.000 κοπέλες που θέλουν να γίνουν μοντέλα. Είναι θύματα μιας εποχής που έχει χαλάσει τις πυξίδες της.

ΥΓ. «Everybody wants to be a model, nobody wants to be a role model» που σημαίνει, όλοι θέλουν να γίνουν μοντέλα, κανείς δεν θέλει να γίνει πρότυπο. Το είπε κάποιος Ματ Άνταμ, στο ίνσταγκραμ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News