Ο κόσμος το κοιτούσε εκστασιασμένος. Ολοι, με το κινητό στο χέρι, το φωτογράφιζαν ή το βιντεοσκοπούσαν. Εβλεπες, παντού, φλας να αστράφτουν. Ακουγες επιφωνήματα χαράς και θαυμασμού. Στη Βρετανία, τη χώρα με τα περισσότερα ιδιόκτητα γήπεδα στην Ευρώπη, τέτοιου είδους επενδύσεις δεν λείπουν. Αλλά, αυτό που αντίκρυζαν οι οπαδοί της Τότεναμ, ήταν υπέροχο, επιβλητικό, «εξωγήινο». Εμοιαζε με διαστημόπλοιο που προσγειώθηκε στα ερείπια του «Ουάιτ Χαρτ Λέιν». Και ήταν δικό τους! Το νέο τους ποδοσφαιρικό σπίτι, στο οποίο θα περάσουν το υπόλοιπο της φίλαθλης ζωής τους.
Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το πόσο κόστισε: ένα εκατομμύριο στερλίνες. Σχεδόν 1,2 δισ. ευρώ. Τα διπλάσια απ’ όσα προέβλεπε ο αρχικός προϋπολογισμός. Το μυαλό του Ελληνα πάει πάντοτε στο πονηρό: «κάποιοι φάγανε». Η αλήθεια, όμως, είναι ότι κάπου στο δρόμο για την κατασκευή του τα σχέδια άλλαξαν. Αντί για ένα γήπεδο, φτιάχτηκαν δυο. Ενα για αμερικάνικο φούτμπολ, κι ένα για soccer.
Ο αγωνιστικός χώρος έχει διαστάσεις με προδιαγραφές αγώνων NFL (National Football League), όμως ένας συρόμενος χλοοτάπητας, χωρισμένος σε τρία μέρη, έρχεται να τον καλύψει και να τον μετατρέψει σε ποδοσφαιρικό τερέν με το πάτημα ενός κουμπιού. Από το Φθινόπωρο, το «Tottenham Hotspur Stadium» θα φιλοξενεί (και) αγώνες του NFL. Καθώς το American Football είναι πολύ διαδεδομένο στην Αγγλία, με χιλιάδες φανατικούς οπαδούς, ο λονδρέζικος σύλλογος προσδοκά μεγάλα έσοδα από τη διπλή χρήση του νέου γηπέδου.
Το νέο «παλάτι» της Τότεναμ μπορεί να φιλοξενήσει 62.062 θεατές. Είναι το μεγαλύτερο γήπεδο ποδοσφαίρου στο Λονδίνο και δεύτερο, σε χωρητικότητα, στην Premier League. Διαθέτει ένα ενιαίο πέταλο 17.500 θέσεων (η μεγαλύτερη κερκίδα ενός επιπέδου στο Νησί), στα πρότυπα του «κίτρινου τείχους» της Ντόρτμουντ. Στο δρόμο προς το South Stand (Νότια Εξέδρα), οι οπαδοί μπορούν να απολαύσουν την μπίρα τους στην μπάρα του Goal Line Bar, που έχει μήκος 65 μέτρων -περίπου όσο και η γραμμή τέρματος, δηλαδή το πλάτος του αγωνιστικού χώρου- και είναι η μεγαλύτερη στην Ευρώπη. Εκεί θα δει κανείς το ποτήρι του να γεμίζει από κάτω προς τα πάνω.
Οι πενταώροφοι κοινόχρηστοι χώροι του είναι ένα θαύμα άνεσης και τεχνολογίας. Με εστιατόρια που σερβίρουν γεύσεις απ’ όλο τον Κόσμο. Με micro brewery μπιραρία, που παράγει την μπίρα επιτόπου, στα τεράστια καζάνια της. Με καταστήματα. Με κυλιόμενες σκάλες, ασανσέρ και 7.072 ουρητήρια. Με κάθε πρόβλεψη που θα μπορούσε να εξυπηρετήσει ανθρώπους με κινητικά προβλήματα και ηλικιωμένους. Αλλά, το πραγματικό αριστούργημα είναι το κυρίως γήπεδο. Οι εξέδρες απέχουν από τον αγωνιστικό χώρο μόλις πέντε μέτρα, ο ηλεκτρονικός του πίνακας (matrix) είναι υπερυψηλής ευκρίνειας (4K), και η ακουστική του θυμίζει Οπερα. Ο θεατής δεν βλέπει, απλώς, το παιχνίδι. Το ζει.
Ενας παλιός μας γνώριμος
Πίσω από αυτό το θαύμα κρύβεται ο παλιός μας γνώριμος, Ντάνιελ Λίβι, ο άγγλος μάνατζερ – εκπρόσωπος της πολυεθνικής επενδυτικής εταιρείας Enic, που το 1997 είχε εξαγοράσει την ΠΑΕ ΑΕΚ. Εκείνη την προσπάθειά του να επιχειρήσει στο ελληνικό ποδόσφαιρο τη θυμάται, ακόμη, με τρόμο. Εκείνος έχασε ένα σεβαστό ποσό μέχρι να πουλήσει την ΑΕΚ στη NetMed, το 2000, όμως η ΑΕΚ έχασε πολύ περισσότερα. Οπως απέδειξε ο χρόνος, ο Λίβι διέθετε κεφάλαια, είχε σχέδιο και καλές προθέσεις.
Οταν η Enic ανέλαβε τη διοίκηση της Τότεναμ, το 2001, ο αγγλικός σύλλογος -ο πρώτος που πήρε «νταμπλ» τον 20ο αιώνα (1961) και κατέκτησε ευρωπαϊκό τρόπαιο (το Κύπελλο Κυπελλούχων, το 1963)- είχε καταντήσει κομπάρσος της Premier League. Ζούσε στη σκιά της συμπολίτισσας Αρσεναλ, ιδίως μετά το 1996, που οι «Κανονιέρηδες» συνάντησαν τον Αρσέν Βενγκέρ. Σήμερα, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τη μισητή γειτόνισσα. Ούτε την ομάδα της, ούτε το υπερσύγχρονο γήπεδό της («Emirates»). Στα 18 χρόνια της προεδρίας του Λίβι, η Τότεναμ έφτασε την Αρσεναλ – και την ξεπέρασε. Χωρίς να ξεπουλήσει παίκτες της (τον Κέιν, τον Αλι, ή τον Ερικσεν), και χωρίς να προσκυνήσει ρώσους ολιγάρχες, ή άραβες μεγιστάνες.
Οι Times έγραψαν ότι το νέο γήπεδο θα δώσει στον σύλλογο «άλλες» προοπτικές, και θα τον βάλει στην ευρωπαϊκή «ελίτ». Επίσης, ότι θα παρασύρει στην ανάπτυξη ολόκληρη την (υποβαθμισμένη) περιοχή του Northumberland, στο βόρειο Λονδίνο, όπου, ήδη, άνοιξε ένα μεγάλο σούπερ-μάρκετ, χτίζονται πολλά σπίτια και, συντόμως, θα λειτουργήσει πολυτελές ξενοδοχείο. Εχει και η ίδια η Τότεναμ ένα project για την αναβάθμιση της γειτονιάς της, το οποίο θα δώσει δουλειά σε τρεις χιλιάδες ανθρώπους. Τα σχέδιά της, μάλιστα, τα μετέφρασε σε διάφορες γλώσσες -και στα Ελληνικά- και τα επικοινώνησε σε τοπικούς επιχειρηματίες.
Το παλιό γήπεδο, που υπήρξε η έδρα των «Πετεινών» επί 118 χρόνια, οι οπαδοί της Τότεναμ το αποχαιρέτησαν στις 14 Μαΐου του 2017, στον αγώνα εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (2-1). Μετακόμισαν, προσωρινά, στο ψυχρό «Ουέμπλεϊ». Περίμεναν πώς και πώς να ολοκληρωθεί το «Tottenham Hotspur Stadium», το οποίο παραδόθηκε με καθυστέρηση επτά μηνών. Τα επίσημα εγκαίνια έγιναν την περασμένη Τετάρτη, με το ματς Τότεναμ – Κρίσταλ Πάλας (2-0) για την 32η αγωνιστική της Premier League.
Τα 62.062 εισιτήρια είχαν εξαντληθεί μέσα σε είκοσι λεπτά (41.000 είναι οι κάτοχοι καρτών διαρκείας). Οι τυχεροί θεατές έφτασαν στο γήπεδο αρκετές ώρες πριν από την έναρξη του αγώνα, στέκονταν απέξω και το χάζευαν. Οταν οι θύρες του άνοιξαν, οι υπάλληλοι τους ξενάγησαν στους κοινόχρηστους χώρους, κι έπειτα τους οδήγησαν στις θέσεις τους. Εκεί, τους περίμενε από μια σημαία «Welcome Home». Η τελετή των εγκαινίων ήταν φαντασμαγορική, τα πυροτεχνήματα στην οροφή του γηπέδου, εκτυφλωτικά. Υστερα άρχισε το ματς. Και μια νέα εποχή για την Τότεναμ.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News