«Η ζωή είναι σαν ένα κουτί με σοκολατάκια. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα βρεις μέσα…». Αυτό έλεγε ο Φόρεστ Γκαμπ, ο αξιαγάπητος «μπουφονικός» χαρακτήρας της ομώνυμης οσκαρικής ταινίας του 1994, θέλοντας να καταδείξει το απρόβλεπτο αυτό του υπέροχου ταξιδιού.

Αυτό το απρόβλεπτο διέλυσε και τα σχέδια των συντελεστών του φιλμ για μια συνέχεια λίγα χρόνια αργότερα. Το δεύτερο «Forrest Gump» είχε σκοπό να επιστρέψει στη μεγάλη οθόνη με ένα εξίσου συναρπαστικό σίκουελ, είχε γραφτεί σενάριο είχε συμφωνήσει ο Χανκς. Αλλά οι επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους την 11η Σεπτεμβρίου 2001 ανέτρεψαν τα σχέδια. Το κουτί με τα σοκολατάκια που λέγαμε…

Οπως εξομολογήθηκε ο σεναριογράφος της ταινίας, Ερικ Ροθ, είχε ήδη γράψει το σενάριο για τη συνέχεια του φιλμ –ένα σενάριο που, όπως και η πρώτη ταινία που αποτελεί διασκευή του ομώνυμου βιβλίου του Γουίνστον Γκρουμ, βασιζόταν στη λογοτεχνική του συνέχεια με τίτλο «Gump & Co.» που γράφτηκε από τον Γκρουμ το 1995, με στόχο να επωφεληθεί από την συγκυρία.

«Υπέβαλα το τελειωμένο σενάριο (στην εταιρεία παράγωγης) στις 10 Σεπτεμβρίου του 2001. Tην επόμενη ημέρα, μετά τα γεγονοτα, συναντήθηκα με τον Τομ (Χανκς) και συμφωνήσαμε μαζί πως πλέον δεν υπήρχε κανένας λόγος να πραγματοποιηθεί το σίκουελ», σημειωνει ο Ροθ στο Yahoo Entertainment.

Ο 73χρονος σεναριογράφος αποκάλυψε μάλιστα μερικές από τις νέες περιπέτειες του Γκαμπ, ενός απλού ανθρώπου που συνάντησε σημαντικές προσωπικότητες της ιστορίας, επηρέασε την ποπ κουλτούρα και έζησε από κοντά αξιοσημείωτα ιστορικά γεγονότα, των οποίων τη σημασία δεν κατάλαβε ποτέ, καθώς ήταν ένα άτομο χαμηλών νοητικών δυνατοτήτων.

Όπως στην πρώτη ταινία, ο Γκαμπ διέτρεχε τα γεγονοτα των δεκαετιών του 1950, 1960, 1970 και 1980, πλέον ο ήρωας θα ζούσε τα ’90s και όλες τις σημαντικές στιγμές της δεκαετίας.

I talked to Forrest Gump screenwriter Eric Roth about the sequel he wrote, and it would’ve been… interesting. @YahooEnt pic.twitter.com/pLkN4GeXC5

— Kevin Polowy (@djkevlar) 20 Μαρτίου 2019

«Τον είχα βάλει να κάθεται στο πίσω κάθισμα του τζιπ του Οου Τζέι Σιμπσον», αναφέρει ο Ροθ, αναφερόμενος στην διάσημη κινηματογραφική καταδίωξη στους κεντρικούς δρόμους του Λος Άντζελες του ηθοποιού και τέως αθλητή στις 17 Ιουνίου 1994, αμέσως αφού του είχαν απαγγελθεί κατηγορίες για την δολοφονία της Νικόλ Μπράουν και του Ρον Γκόλντμαν.

«Θα σήκωνε δειλά δειλά το κεφάλι και μετά θα το ξανακατέβαζε», προσθέτει.

Επίσης, ο Γκαμπ προοριζόταν να χορέψει με την πριγκίπισσα Νταϊάνα σε ένα φιλανθρωπικό γκαλά, ενώ θα πάλευε, μαζί με τον νεαρό γιο του να αποτινάξουν το στίγμα του AIDS, από το οποίο έπασχε ο μικρός και το οποίο είχε κολλήσει από την μητέρα του, επίσης φορέα του ιού.

Η πρώτη ταινία σημείωσε τεράστια εισπρακτική επιτυχία, αποτελώντας το φιλμ με τις μεγαλύτερες εισπράξεις (330,2 εκατ. δολάρια) τη χρονιά εκείνη στις ΗΠΑ. Παγκοσμίως είχε κόψει εισιτήρια αξίας 678 εκατ. δολαρίων, ποσό απίστευτο για πριν από 25 χρόνια.

Συνολικά το φιλμ απέσπασε 13 υποψηφιότητες για Oσκαρ, από τα οποίες κέρδισε τα έξι, ανάμεσα στα οποία τα Βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τον Ρόμπερτ Ζεμέκις και βεβαίως Α’ Ανδρικού Ρόλου για τον υπέροχο Χανκς, ο οποίος κατάφερε τότε κάτι σπάνιο: να κερδίσει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το Οσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου, καθώς το 1993 είχε τιμηθεί για την ερμηνεία του στο «Φιλαδέλφεια».

To 2007, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατέταξε το «Forrest Gump» στο #71 στη λίστα των καλύτερων ταινιών όλων των εποχών.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News