Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πρέπει να αντιμετωπίζονται ως το ναρκωτικό της σύγχρονης (ψηφιακής) εποχής, καθώς αποτελούν αιτία «μιας παγκόσμιας επιδημίας νέων εξαρτήσεων». Είναι αυτή μια από τις πιο ανησυχητικές διαπιστώσεις της φετινής World Happiness Report που κοινοποιήθηκε σήμερα μέσω της αρμόδιας υπηρεσίας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Μια άλλη κρίσιμη διαπίστωση των συντακτών της Παγκόσμιας Εκθεσης Ευτυχίας αφορά το γεγονός ότι παρ’ όλο που η χρηστή διακυβέρνηση αποτελεί καθοριστικό παράγοντα ευημερίας, δεν σχετίζεται απαραίτητα με το επίπεδο και την ορθή λειτουργία της δημοκρατίας, γιατί αυτό που μετράει περισσότερο για τους πολίτες, είναι τα απτά αποτελέσματα προς όφελός τους. Παρά, όμως, τις όποιες ανησυχητικές διαπιστώσεις, αποτελεί γεγονός πως η επιστημονική αξιοπιστία αυτής της παγκόσμιας έκθεσης βελτιώνεται χρόνο με τον χρόνο.

Η αρχική ιδέα ανήκει σε όλους όσοι επιδίωξαν να αμφισβητήσουν την εγκυρότητα στατικών δεικτών (όπως το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) υποστηρίζοντας ότι οι εν λόγω δείκτες δεν λαμβάνουν υπόψη ούτε την ποιότητα όλων των προϊόντων και των αγαθών που παράγουμε ούτε τον αντίκτυπό τους στους ανθρώπους.

Τον Μάρτιο του 1968, κατά τη διάρκεια μιας ιστορικής ομιλίας του στο πανεπιστήμιο του Κάνσας, λίγους μήνες προτού δολοφονηθεί, ο Ρόμπερτ Κένεντι κατήγγειλε την ευτυχία του ΑΕΠ καθώς «μετράει τα πάντα εκτός από όλα όσα έχουν αξία στη ζωή».

Ενας από τους πρώτους που βάλθηκε να επεξεργαστεί εναλλακτικούς δείκτες μέτρησης της ποιότητας ζωής των ανθρώπων είναι ο ινδός νομπελίστας οικονομολόγος και φιλόσοφος Αμάρτια Σεν. Και ένας από τους πιο πιστούς οπαδούς του, ο αμερικανός οικονομολόγος με ειδίκευση στη βιώσιμη ανάπτυξη Τζέφρι Σακς επιβλέπει σήμερα, από τη θέση του διευθυντή του Δικτύου Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, δεκάδες ειδικούς -ψυχολόγους και κοινωνιολόγους, γιατρούς και οικονομολόγους, στατιστικολόγους και φιλοσόφους- που εργάζονται για τη σύνταξη της Wold Happiness Report.

Μια από τις βασικές αρχές που διέπουν την Παγκόσμια Εκθεση Ευτυχίας είναι ο πραγματισμός, με την έννοια ότι αρμόδιοι να καθορίσουν τι αποτελεί αληθινή ευτυχία δεν είναι τόσο οι επιστήμονες όσο οι ίδιοι οι άνθρωποι/πολίτες. Εάν «η επιδίωξη της ευτυχίας» αποτελεί «αναφαίρετο δικαίωμα» όλων των ανθρώπων, όπως αναφέρεται στη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, τότε είναι σωστό να καθορίζουν οι ίδιοι τα όποια κριτήρια.

Η πρώτη Εκθεση Ευτυχίας παρουσιάστηκε τον Απρίλιο του 2012 με στόχο τον «καθορισμό ενός νέου οικονομικού μοντέλου» με πυλώνες την «ευημερία» και την «ευτυχία» των ανθρώπων. Κάθε έκθεση περιλαμβάνει επικαιροποιημένες αξιολογήσεις και μια σειρά κεφαλαίων για συγκεκριμένα, ειδικά, ζητήματα που εμβαθύνουν στην κατανόηση και την ανάλυση της ευτυχίας όπως αυτή ορίζεται και γίνεται αντιληπτή σε διάφορες χώρες και περιοχές του κόσμου.

Συχνά υπάρχει και ένα κεντρικό θέμα το οποίο στη φετινή, έβδομη, Εκθεση Παγκόσμιας Ευτυχίας είναι η σχέση μεταξύ «ευτυχίας και κοινότητας» στο πλαίσιο της οποίας αναλύονται οι τρόποι με τους οποίους παράγοντες όπως η διακυβέρνηση, η ισχύς της προ-κοινωνικής συμπεριφοράς και η εξέλιξη της τεχνολογίας της Πληροφόρησης και των Επικοινωνιών επιδρούν στην ευτυχία.

Οσον αφορά την οικονομία, εξακολουθεί να αποτελεί βασικό σημείο αναφοράς, δεδομένου ότι στη Δύση παρατηρήθηκε μια σημαντική μείωση της συλλογικής ευτυχίας εξαιτίας των συνεπειών της χρηματοπιστωτικής κρίσης που ξέσπασε το 2008. Οπως εξακολουθούν να είναι εξαιρετικής σημασίας για τον καθορισμό του βαθμού ευτυχίας των πολιτών και των λαών οι ανισότητες – η διεύρυνσή τους συνεπάγεται και τη διεύρυνση της δυστυχίας.

Δεν θα πρέπει, οπότε, να προκαλεί έκπληξη ότι, λαμβάνοντας υπόψη έξι βασικούς δείκτες – το κατά κεφαλήν εισόδημα, το προσδόκιμο μιας υγιούς ζωής, την κοινωνική στήριξη, την ελευθερία, τη γενναιοδωρία και την απουσία διαφθοράς – στην πρώτη δεκάδα με τις πιο ευτυχισμένες χώρες στον κόσμο περιλαμβάνονται εφέτος και τα πέντε κράτη που συναποτελούν τις αποκαλούμενες Βόρειες Χώρες (Nordic Countries). Για δεύτερη συναπτή χρονιά η πιο ευτυχισμένη χώρα στον πλανήτη είναι η Φινλανδία ενώ πίσω της ακολουθούν με τη σειρά η Δανία, η Νορβηγία και η Ισλανδία. Η Σουηδία βρίσκεται στην έβδομη θέση, πίσω από την Ολλανδία και την Ελβετία, ενώ τη λίστα συμπληρώνουν η Νέα Ζηλανδία, ο Καναδάς και η Αυστρία.

Λιγότερο ευτυχισμένοι σε σχέση με την περσινή χρονιά εμφανίζονται οι Έλληνες, με την χώρα μας να κατατάσσεται 82η ενώ το 2018 βρισκόταν στην 79η θέση. Αξίζει να σημειωθεί ότι την Ελλάδα ακολουθούν η Μογγολία και η «Macedonia» (χωρίς το «North») στην 83η και στην 84η θέση αντίστοιχα. Πάντως οι πιο δυστυχείς φέτος είναι οι πολίτες του Νότιου Σουδάν (πέρυσι ήταν του Μπουρούντι) το οποίο κατατάσσεται στην 156η και τελευταία θέση της λίστας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News