«Στα μάτια ορισμένων ο Μάριο Ντράγκι έχει κάτι από τη λάμψη ενός αστέρα της ροκ», πράγμα που επιβεβαιώθηκε κατά την τελευταία εμφάνισή του στην Ευρωβουλή – αυτά γράφουν οι Finacial Times, έχοντας κατά νου ότι στις 28 του περασμένου Ιανουαρίου ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) απόλαυσε τη βράβευσή του επί τη διασώσει του ευρώ, όπως και τα χειροκροτήματα της αίθουσας.

«Στον πρόεδρο Ντράγκι για τη σωτηρία του ευρώ» έγραφε η πλακέτα που του απονεμήθηκε.

Η αποχώρηση του 71χρονου ιταλού οικονομολόγου και παλαιού στελέχους της Goldman Sachs από τον κορυφαίο τραπεζιτικό θώκο της Ευρωζώνης, τον ερχόμενο Οκτώβριο, κλείνει έναν κύκλο οκταετούς «πολέμου» με την κρίση αλλά και με τις παθογένειες του συστήματος (μεταξύ αυτών, η ισχυρότερη γερμανική εμμονή, η λεγόμενη αντιπληθωριστική).

Η προεδρία Ντράγκι άλλαξε το DNA της ΕΚΤ, αντιμετωπίζοντας παράλληλα τις επιπτώσεις «της σοβαρότερης κρίσης της 20ετούς ιστορίας της Ευρωζώνης». Μεταρρυθμίστηκε ο τρόπος λειτουργίας της ΕΚΤ, ενός θεσμικού οργάνου «που χτίστηκε κατά τα πρότυπα της Μπούντεσμπανκ και με εμμονή στον έλεγχο του πληθωρισμού».

«Υπό την ηγεσία Ντράγκι, η ΕΚΤ διεύρυνε την εργαλειοθήκη της» λέει ο Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι, ο πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο οποίος βράβευσε τον συμπατριώτη του οικονομολόγο. «Εχει πλέον μία εργαλειοθήκη συγκρίσιμη με της Federal Reserve’s».

Ο Μάριο Ντράγκι παραδίδει τα ηνία σε μια εποχή που η ευρωπαϊκή οικονομία είναι και πάλι ευάλωτη, με ανάπτυξη επιβραδυνόμενη σε όλη την Ευρωζώνη και με το σκιάχτρο της ύφεσης ορατό στον σκοτεινό ορίζοντα. Ετσι αυξάνεται η ανησυχία για το μέλλον. Τι θα κάνει ο διάδοχός του για να αντιμετωπίσει μια μακροπρόθεσμη επιβράδυνση; (Οι τελευταίες προβλέψεις του ΟΟΣΑ, μόλις την περασμένη εβδομάδα, μειώνουν την ευρωζωνική ανάπτυξη στο 1% – από 1,8%.)

Οι γερμανοί αναλυτές των πεπραγμένων του ευρώ ισχυρίζονται ότι οι κινήσεις του Ντράγκι είχαν και τη συγκατάθεση της γερμανίδας καγκελαρίου. Η Ανγκελα Μέρκελ τον στήριξε, λένε. Παρ’ ότι ο Ντράγκι συγκρούστηκε με τον πρόεδρο της Μπούντεσμπανκ Γιένς Βάιντμαν.

Επειδή η Γερμανία στοχεύει στην «κατάληψη» δύο άλλων σημαντικών θώκων του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, εκείνου του προέδρου της Κομισιόν, όπως και εκείνου του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο Βάιντμαν δεν έχει τύχη στην κούρσα διαδοχής. Τουλάχιστον όση έχουν οι Γάλλοι Μπενουά Κερέ και Φρανσουά Βιλερουά ντε Γκαλό ή ο Φινλανδός Ερκι Λιικάνεν.

Οποιος και αν διαδεχθεί, πάντως, τον Μάριο Ντράγκι δεν θα είναι εντελώς ελεύθερος να αλλάξει τη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ «με το καλημέρα σας». Η ΕΚΤ έχει δεσμευθεί να διατηρήσει τα «χαμηλά ρεκόρ» των επιτοκίων της μέχρι το τέλος του 2019. Η κληρονομιά του Ιταλού θα διαμορφωθεί εν πολλοίς και από το γενικότερο πλαίσιο, από όσα συμβαίνουν στην παγκόσμια οικονομία, δηλαδή από τον πόλεμο που μαίνεται στις διεθνείς εμπορικές συναλλαγές και από την επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας η οποία επηρεάζει και τη γερμανική.

Φυσικά και από την εμπιστοσύνη των αγορών στο κατά πόσον ο νέος πρόεδρος της τράπεζας του ευρώ θα κάνει και αυτός ό,τι χρειάζεται όταν παραστεί ανάγκη.

(Ολόκληρο το αφιέρωμα της Κλερ Τζόουνς στη βρετανική εφημερίδα διαβάστε το εδώ.)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News