«Οι ηθοποιοί παίζουμε κάθε βράδυ με το νευρικό μας σύστημα, ακροβατούμε στα όρια. Είναι δύσκολο, αλλά μου αρέσει» είχε πει κάποτε σε συνέντευξή της η σπουδαία Ελλη Λαμπέτη. Μία νέα επιστημονική έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που η ελληνίδα ηθοποιός γνώριζε εμπειρικά και ενστικτωδώς.

Οπως αναφέρει δημοσίευμα της  Guardian, ο καθηγητής Στίβεν Μπράουν του πανεπιστημίου McMaster στον Καναδά, καταλήγει στο εξής ενδιαφέρον συμπέρασμα: «Οταν βρίσκεσαι εντός ρόλου, είναι σα να καταπιέζεις τον πραγματικό σου εαυτό. Λες και ο χαρακτήρας που υποδύεσαι έχει κάνει κατάληψη στο σώμα σου».

Μαζί με άλλους συναδέλφους του, ο Μπράουν ζήτησε από δεκαπέντε ηθοποιούς με θεατρική εκπαίδευση να πάρουν μέρος σε ένα θεατρικό εργαστήρι με τον ρόλο του Ρωμαίου ή της Ιουλιέτας. Στη συνέχεια έπρεπε να απαντήσουν σε διάφορες ερωτήσεις, ενώ βρίσκονταν ακόμη εντός ρόλου. Στην τελική φάση της έρευνας, πήγαν στο εργαστήριο, προκειμένου να καταγραφεί η κινητικότητα των νευρώνων του εγκεφάλου τους.

Ποια ήταν λοιπόν τα αποτελέσματα της μαγνητικής εγκεφάλου σε συνδυασμό με την καλλιτεχνική φύση των τεστ;

Ενώ καλούνταν ταυτόχρονα να αντιδράσουν σε διάφορες εικόνες που έβλεπαν μέσω οθόνης, έπρεπε να σκεφτούν πώς θα αντιδρούσαν σε συνθήκες που συμβαίνουν όντως και στους δύο σαιξπηρικούς ήρωες: θα πήγαιναν απρόσκλητοι σε ένα πάρτι; Θα αποκάλυπταν στους γονείς τους ότι είναι τρελά ερωτευμένοι;

Σε διαφορετικές ερωτήσεις, κλήθηκαν να απαντήσουν με διαφορετικό τρόπο. Σε μία περίπτωση, έπρεπε να πουν την προσωπική τους άποψη. Σε μία άλλη, να απαντήσουν όπως πιστεύουν πως θα απαντούσε ένας συγκεκριμένος κοντινός τους φίλους. Και σε μία τρίτη, να μιλήσουν λες και ήταν οι ίδιοι, είτε ο Ρωμαίος, είτε η Ιουλιέτα.

Μία άλλη «δοκιμασία», ζητούσε από τους ηθοποιούς, οι οποίοι ως Καναδοί είχαν καναδική προφορά, να απαντήσουν από τη δική τους οπτική γωνία, αλλά με βρετανική προφορά.

Τα αποτελέσματα έδειξαν πως η εγκεφαλική δραστηριότητα έδειξε σαφείς διαφοροποιήσεις, κάθε φορά που οι ζητούμενες συνθήκες άλλαζαν. Οι ηθοποιοί «απενεργοποιούσαν» με θαυμαστή ταχύτητα τον ίδιο τους τον εαυτό, όταν καλούνταν να απαντήσουν ως Ρωμαίος ή Ιουλιέτα. Αυτό ήταν σαφέστατο από την κινητικότητα που παρατηρήθηκε σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου που έχουν να κάνουν με την προσωπικότητα και τη λήψη αποφάσεων.

«Οι ηθοποιοί καλούνται να λειτουργούν ως διχασμένες προσωπικότητες όταν παίζουν. Είναι σα να παρατηρούν τον εαυτό τους απ’ έξω, και ταυτόχρονα να βρίσκονται εντός ρόλου» καταλήγει ο Στίβεν Μπράουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News