Ένα από τα καλά στο Ευρωπαϊκό Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών είναι ότι δεν πρόκειται για ανοιχτή εκδήλωση, αλλά με προσκλήσεις. Δεν είναι, δηλαδή, ανοιχτό σε οποιονδήποτε θέλει να παρακολουθήσει από κοντά την ομιλία του πολιτικού αρχηγού του. Έτσι, το ακροατήριο στις ομιλίες δεν αποτελείται από τα στελέχη των τοπικών οργανώσεων της Βοιωτίας αλλά από τους συμμετέχοντες στο σημαντικό αυτό για την Ελλάδα φόρουμ.

Στο κλίμα, πάντως, η εκλογική ατμόσφαιρα του 2019 είναι διάχυτη. Όλοι συζητούν στα πηγαδάκια για τις εκλογές, με το ερώτημα «πότε θα γίνουν οι εθνικές;» να τίθεται με κάθε ευκαιρία. Κι ας μην ξέρει κανείς την απάντηση, ίσως ούτε κι ο Τσίπρας.

Διάχυτη είναι, επίσης, και η αίσθηση του Πρωθυπουργού σε αποχώρηση και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης εν αναμονή. Ο Αλέξης φεύγει, ο Κυριάκος έρχεται. Ο ένας δίνει ό,τι προλαβαίνει, ο άλλος υπόσχεται ό,τι μπορεί.

Η Παρασκευή ήταν η ημέρα και των δυο τους. Ο Κυριάκος ήταν το μεσημέρι, αντιμέτωπος με τον δημοσιογράφο Πίτερ Σπίγκελ ο οποίος έθετε τα ερωτήματα. Ο Αλέξης το βράδυ, μόνος του, εκφωνούσε την ομιλία το περιεχόμενο της οποίας είχε ήδη διανεμηθεί πριν την εκφώνηση.

Του χρόνου, στο 5ο Φόρουμ, τα πράγματα αναμένεται να είναι αντίστροφα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μόνος το βράδυ, να συμμετέχει σε ένα «διάλογο» εκφωνώντας μια ομιλία προετοιμασμένη και στην οποία δεν υπάρχει αντίλογος. Ο Αλέξης Τσίπρας αντιμέτωπος με κάποιον δημοσιογράφο, να απαντά σε ερωτήσεις.

Aραγε πώς να νιώθουν οι γύρω τους, ο περίγυρος, οι υπουργοί σε αναμονή και εκείνοι σε αποχώρηση, οι σύμβουλοι; Οι μεν, της Νέας Δημοκρατίας, έχουν την προσμονή της νίκης. Οι δε, του ΣΥΡΙΖΑ, την πίκρα ότι θα χρειαστεί να αποχωριστούν την εξουσία. Το 2020, από το ίδιο βήμα, οι μεν θα έχουν την ορμή της εξουσίας. Οι δε, τη θλίψη της απώλειάς της και την άγρια ανάγκη της ρεβάνς.

Το βράδυ της Παρασκευής, ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς έβγαινε από τη μεγάλη αίθουσα με τον γνωστό αέρα του, χαμογελώντας και σφίγγοντας χέρια. Λίγα μόλις λεπτά αργότερα, έμπαινε ο Αλέξης Τσίπρας, με τον γνωστό αργό του τρόπο, χαμογελώντας και μιλώντας με τους διπλανούς του. Μπαίνει στην αίθουσα, προκειμένου να παρακολουθήσει τις ομιλίες εκείνων που θα προηγηθούν της δικής του.

Μετά από δυο τρία λεπτά, επτά οκτώ ανήσυχοι άνδρες ηλικίας 30-40 ετών, με πολύ ανήσυχο και ενοχλημένο ύφος όλοι τους, μπαίνουν σχεδόν τρέχοντας στον προθάλαμο που οδηγεί στη μεγάλη αίθουσα, όπου είχε πριν λίγο μπει ο Πρωθυπουργός. Ανάμεσά τους, εκείνος για χάρη του οποίου κινητοποιούνται: ο Νίκος Παππάς. Είχαν διαπράξει το «κομματικό ηθικό» παράπτωμα να απουσιάζουν από το χώρο την ώρα που έφτασε ο Πρωθυπουργός κι έτρεχαν για να επανορθώσουν.

Eτσι παίζεται το παιχνίδι της εξουσίας. Πρέπει πάντα να είσαι παρών πριν φτάσει ο ανώτερός σου. Φέτος ήταν ο Παππάς που το έδειξε ξεκάθαρα. Του χρόνου, ποιος άραγε;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News