Ηταν ένα σύμβολο του ευρωπαϊκού σινεμά, ένας από τους σπουδαιότερους γερμόφωνους ηθοποιούς μεταπολεμικά, αν όχι ο σπουδαιότερος. Ο Ελβετός Μπρούνο Γκαντς, ο οποίος σφράγισε με την παρουσία, το διαπεραστικό του βλέμμα και την ερμηνευτική του δεινότητα δεκάδες ταινίες, αλλά στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός όταν υποδύθηκε με εξαιρετική δεισδυτικότητα τον Αδόλφο Χίτλερ στο «Πτώση», πέθανε το Σάββατο στη Ζυρίχη σε ηλικία 77 ετών.

Ο Γκαντς είχε μια μακρά σταδιοδρομία πέντε δεκαετιών με εμφανίσεις σε δεκάδες ταινίες στο κινηματογράφο και σε θεατρικές παραστάσεις.

Πρωταγωνίστησε το 1998 στο «Μία αιωνιότητα και μία ημέρα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου και δέκα χρόνια αργότερα, το 2008, στην τελευταία ταινία του σκηνοθέτη, την «Σκόνη του χρόνου».

Το  1996, όπως σημειώνει η Deutsche Welle, είχε τιμηθεί με το βραβείο Iffland-Ring, το οποίο παραδοσιακά ο κάτοχός του διατηρεί όσο ζει και το μεταβιβάζει στη διαθήκη του σε όποιον άλλο ηθοποιό θεωρεί τον σπουδαιότερο στο γερμανόφωνο θέατρο.

Αναμφίβολα κομβική στιγμή του υπήρξε, το 2004, όταν πρωταγωνίστησε στο «Der Untergang» («Η Πτώση»), στον ρόλο του Αδόλφου Χίτλερ. Η ταινία επικεντρώνεται στις τελευταίες ημέρες του γερμανού δικτάτορα στο πολιορκημένο από τους Σοβιετικούς Βερολίνο.

Μάλιστα ο Γκαντς είχε επικριθεί επειδή με την καταπληκτική ερμηνεία του επέτρεπε στον θεατή να δει μια πιο ανθρώπινη εικόνα ενός ανθρώπου που η Ιστορία τον έχει καταγράψει, δικαίως, ως διαβολικό.

Η σκηνή της έκρηξης οργής του Χίτλερ, όταν  συνειδητοποιεί ότι είναι αδύνατον να αντεπιτεθεί, έχει μείνει κλασική, ενώ προκάλεσε εκατοντάδες χιουμοριστικές παρωδίες.

Η τελευταία του εμφάνιση ήταν το 2018 στην ταινία του Λαρς φον Τρίερ, «Το Σπίτι που Εχτισε ο Τζακ», στον ρόλο ενός άνδρα που ακούει τις εξομολογήσεις του Τζακ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News