Για να προσεγγίσει κανείς υποθέσεις στις οποίες υπάρχει ή πιθανολογείται εμπλοκή πολιτικών προσώπων, αρκεί να έχει υπόψη του έναν ασφαλή κανόνα: να αναζητήσει και το σκάνδαλο και τη σκανδαλολογία. Και επειδή έχουμε αρκετή πείρα από το παρελθόν, απώτερο και πρόσφατο, δεν είναι πολύ δύσκολο. Αλλωστε, έχουμε δει και τις δύο πλευρές του έργου. Και ψευδομάρτυρες (τύπου Μαμανέα), για να πληγούν πολιτικοί και πραγματικά λαδωμένους πολιτικούς (τύπου Τσοχατζόπουλου), που φώναζαν ότι είναι θύματα πολιτικής σκευωρίας, για να καταλήξουν στη φυλακή (περισσότερα εδώ).

Κάπως έτσι φαίνεται ότι συμβαίνει και με την αναθερμανθείσα υπόθεση της Novartis, με αφορμή την (επίσημη) αποκάλυψη της ταυτότητας ενός τέως προστατευόμενου μάρτυρα, ο οποίος μετετράπη σε κατηγορούμενο για να μη φύγει στο εξωτερικό. Πρόκειται για (πρώην) ευυπόληπτο πρόσωπο της υψηλής κοινωνίας, καθηγητή με ειδίκευση σε θέματα υγείας και φαρμάκου, ο οποίος νταραβερίζεται με τέτοιες εταιρείες, εδώ και στο εξωτερικό: οι εισαγγελείς τον έπιασαν μπόσικο και μετά άρχισαν τα όργανα. Η περίπτωση του (πρώην ευυπολήπτου) κυρίου καθηγητού συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά αυτού που αποκαλείται «τεχνικός της εξουσίας»: είναι το πρόσωπο που χρησιμοποιείται από πολιτικούς για να κάνουν τις δουλειές τους, όλων των ειδών. Το επιβεβαιώνουν απολύτως όσα αποκαλύφθηκαν –και από τον ίδιο!– αυτές τις δύο ημέρες.

Πρώτον, ο κύριος καθηγητής ήταν ο προστατευόμενος μάρτυρας (ή «κουκουλοφόρος»), ο οποίος δέχτηκε να γίνει τέτοιος, όταν οι εισαγγελείς κάπου τον έπιασαν «μπόσικο». Ετσι γίνεται συνήθως.

Δεύτερον, αυτός ο ίδιος ήταν που «κελάηδησε» καρφώνοντας δύο πρώην υπουργούς ότι τα έπαιρναν, απευθείας ο ένας, μέσω συνεργατών του ο άλλος (εδώ και εδώ όσα είχε πει ο κύριος καθηγητής ως προστατευόμενος μάρτυρας). Τότε τα είπε για να «βοηθήσει τις αρχές», φυσικά «αυτοβούλως» και δεν είχε υποκύψει σε καμιά «πίεση». Αυτό το λέει σήμερα.

Τρίτον, το πουλάκι αυτό δεν αρκέστηκε σε αυτό. Αλλά πήγε να μιλήσει και στις αμερικανικές αρχές. Τέτοια ήταν η πρεμούρα του τότε να «βοηθήσει» στην αποκάλυψη του σκανδάλου.

Τέταρτον, από τότε που τα έλεγε αυτά και μέχρι προχθές ο «αξιόπιστος» αυτός μάρτυρας ήταν το αγαπημένο παιδί των κυβερνητικών, Πολάκη προεξάρχοντος. Ευλόγως, αφού κάρφωνε τους  υποτιθέμενους «λαδιάρηδες» πρώην υπουργούς. Ταυτόχρονα, ο ίδιος άνθρωπος ήταν ο «κουκουλοφόρος», που «συκοφαντούσε». Ετσι τον αποκαλούσαν οι «συκοφαντούμενοι» πρώην υπουργοί, αλλά και τα κόμματά τους.

Πέμπτον, σήμερα ο ίδιος άνθρωπος, πάντα «αξιόπιστος», κελαηδάει από την ανάποδη. Λέει ότι οι εισαγγελείς (με τους οποίους -σημειωτέον- αντάλλαξε ευχές (!) πριν πάει να ταξιδέψει στο εξωτερικό) τον «πίεζαν» προκειμένου να εμπλέξει πολιτικά πρόσωπα (εδώ όσα είπε -ακούστε και το ηχητικό για να σχηματίσετε καλύτερη γνώμη). Μάλιστα ο ίδιος λέει με έμφαση αρκετές φορές «αυτό θέλω να περάσει», δηλαδή ότι «τον πίεζαν».

Συμπέρασμα πρώτο: ο τύπος αυτός, ως τεχνικός της εξουσίας, γνωρίζει πολλά. Και για το πώς εξελίχθηκε το σκάνδαλο της φαρμακευτικής δαπάνης (τα έχει πει στις καταθέσεις του) και για εμπλεκόμενα πρόσωπα.

Συμπέρασμα δεύτερο: Για να γλιτώσει το τομάρι του, τότε, πριν από ένα χρόνο, μίλησε ως «κουκουλοφόρος», για πρόσωπα και πράγματα και είπε αυτά που ήθελε η σημερινή πολιτική εξουσία, δηλαδή την αποκάλυψη «λαδιάρηδων» πολιτικών ή την ενοχοποίηση άλλων. Προφανώς, είχε κάποιες διαβεβαιώσεις.

Συμπέρασμα τρίτο: Για να γλιτώσει το τομάρι του σήμερα, αφού βλέπει ότι από μάρτυρας γίνεται κατηγορούμενος, λέει αυτά που θέλει η (πιθανώς) αυριανή εξουσία. Προφανώς, έχει κάποιες διαβεβαιώσεις.

Είναι όντως καταπληκτικό: Μέχρι χθες τον κύριο καθηγητή είχαν αγκαλιάσει, ως «κουκουλοφόρο», οι σημερινοί διαχειριστές της εξουσίας. Τώρα τον αγκαλιάζουν οι άλλοι, αυτοί που ξεσπάθωναν εναντίον των «κουκουλοφόρων».

Πού καταλήγουμε; Στο συμπέρασμα που μας έχουν οδηγήσει ανάλογες υποθέσεις του παρελθόντος. Δηλαδή, ότι (και) στην υπόθεση Novartis συνυπάρχουν το σκάνδαλο και η σκανδαλολογία. Συνυπάρχουν οι πραγματικοί μάρτυρες (όπως αυτός που αποκάλυψε τον λογαριασμό των Κοσκωτά-Κουτσόγιωργα στην Ελβετία το 1989) και οι ψευδομάρτυρες τύπου Μαμανέα.

Τι από τα δύο είναι ο κύριος καθηγητής, που πρωταγωνιστεί είτε ως «κουκουλοφόρος» είτε με τη φάτσα του; Πιθανώς και τα δύο. Λέει κάθε φορά ό,τι ο ο ίδιος και οι δικηγόροι του νομίζουν ότι τον εξυπηρετεί και ανάλογα με τις διαβεβαιώσεις που παίρνει. Θα αποδειχθεί κάποια στιγμή. Και τότε θα μάθουμε αν έχουμε να κάνουμε μόνο με Μαμανέες ή και με νέους Τσοχατζόπουλους.

Εκτός αν όλα τα σκεπάσουν οι εκλογές…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News