Κοιτάζοντας τις ζημιές στο κτίριο του ΣΚΑΪ και της «Καθημερινής» στο Φάληρο και βλέποντας το στιγμιότυπο από τη στιγμή της έκρηξης τα ξημερώματα της Δευτέρας, συνειδητοποιεί κάποιος ότι θα μπορούσαν να έχουν υπάρξει νεκροί.

Είτε δημοσιογράφοι, είτε περίοικοι, είτε περαστικοί, εργαζόμενοι ή οτιδήποτε άλλο. Σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της περιοχής, ο δρόμος δεν είναι και ερημικός…

Πέραν όλων αυτών που ακούστηκαν από εκείνην την ώρα κι έπειτα, πέρα από τον αναπόφευκτο συνειρμό με την εμπρηστική και διχαστική ομιλία του Πρωθυπουργού μόλις δύο βράδια νωρίτερα, μία άλλη διαπίστωση είναι αυτή που προξενεί ανάμικτα συναισθήματα: η επιχειρησιακή ισχύς των τρομοκρατών σε συνδυασμό με την ανενόχλητη δράση τους.

Είναι τραγική ειρωνεία, έπειτα από ένα τέτοιο χτύπημα να ακούγεται από την αρμόδια υπουργό ότι η τρομοκρατία είναι βασική προτεραιότητα της ΕΛΑΣ.

Αν δεν ήταν δηλαδή, με τι θα είχαν ανατινάξει τον ΣΚΑΪ οι τρομοκράτες; Με βομβαρδισμό από αέρος ή από θαλάσσης;

Εκτός από τον συμβολισμό, τη σημασία των επιθέσεων κατά του Τύπου, το κλίμα που έχει καλλιεργήσει η κυβέρνηση, την αντίληψη που φανερώνει η στοχοποίηση δημοσιογράφων και συγκεκριμένων ΜΜΕ, το περιστατικό της Δευτέρας αποκαλύπτει κάτι άλλο: την πλήρη υποχώρηση του κράτους και το πώς έχει αφεθεί ελεύθερο πεδίο δράσης σε διαφόρους, είτε μιλάμε για ομάδες τάχα «χαμηλής παραβατικότητας», όπως ο Ρουβίκωνας, είτε για άλλες όπως αυτή που έχει την δυνατότητα να αφήνει ένα σακί εκρηκτικά μπροστά από ένα φυλασσόμενο κτίριο, που τυγχάνει να στεγάζει έναν εμβληματικό δημοσιογραφικό όμιλο.

Για να μην ξεχνάμε ότι πριν από κάποιους μήνες λίγο έλειψε να δολοφονηθεί ένας πρώην Πρωθυπουργός (φραστικά στοχοποιημένος και αυτός, ακόμη και μετά τη σε βάρος του επίθεση…).

Είναι ένα ακόμη πιο επικίνδυνο σύμπτωμα για το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έχει τον έλεγχο της χώρας.

Νομίζει ότι τον έχει, όταν 18 διμοιρίες ΜΑΤ αναλαμβάνουν να περιφρουρήσουν μία κομματική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτή της Θεσσαλονίκης την προηγούμενη Παρασκευή. Ομως αυτό δεν είναι δουλειά της κυβέρνησης και της αστυνομίας. Δουλειά της είναι να προστατεύει τους πολίτες, τους θεσμούς και όλα αυτά τα άλλα, τα οποία μοιάζει να περιφρονεί.

Ο Πρωθυπουργός φαίνεται ότι μετράει μία μία τις ημέρες από τότε που, όπως υποστηρίζει, έβγαλε την χώρα από τα μνημόνια. Θεωρεί ότι τότε μηδενίστηκε το κοντέρ και ότι ξεκινά πλέον την περίοδο της… άμωμης διακυβέρνησης του.

Δυστυχώς για εκείνον, περιστατικά όπως αυτό με την παρ’ ολίγον ανατίναξη του ΣΚΑΪ, ακυρώνουν την θεωρία του και δείχνουν ότι υπάρχουν πολύ βαθιές πληγές, που δεν ξεχνιούνται.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News