Η εξέδρα των αντίπαλων οπαδών τού τραγουδούσε «αύριο απολύεσαι». Για να τον πικάρει. Τα βρετανικά ΜΜΕ προσπαθούσαν να μαντέψουν τον αντικαταστάτη του. Ο Ζινεντίν Ζιντάν, ίσως; Οι «μπουκς» τον έδιναν πρώτο φαβορί για αποχώρηση, ανάμεσα σε όλους τους προπονητές της Πρέμιερ Λιγκ. Αλλά ο Ζοσέ Μουρίνιο αποδείχτηκε, για άλλη μια φορά, «σκληρό καρύδι». Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ νίκησε, κατά σειράν, την Εβερτον, την Μπόρνμουθ και τη Γιουβέντους του Κριστιάνο Ρονάλντο στο Τορίνο (ουάου!), κι ο Πορτογάλος σούπερ-σταρ των πάγκων κέρδισε χρόνο. Την Κυριακή πήγε στο «Ετιχαντ» για να σώσει την παρτίδα. Αυτή η καθαρή ήττα (3-1) από τη Μάντσεστερ Σίτι δεν ήταν, ακριβώς, το αποτέλεσμα που επιθυμούσε.

Στο τρίτο γκολ, λίγο πριν ο Γκουντογκάν στείλει τη μπάλα στα δίχτυα της Γιουνάιτεντ (86′), οι παίκτες της Σίτι άλλαξαν 44 πάσες. Με το γνωστό «τίκι-τάκα», που αποτελεί το σήμα κατατεθέν του Πεπ Γκουαρντιόλα. Λες και το έκαναν επίτηδες, για να πληγώσουν τον άσπονδο εχθρό του προπονητή τους ακόμη περισσότερο. Πίσω από το προσωπείο της φαινομενικής του ψυχραιμίας, ο Μουρίνιο «έβραζε» από θυμό. Επί μια δεκαετία σχεδόν, ο Καταλανός αποτελεί τον χειρότερο εφιάλτη της προπονητικής του καριέρας.

Επειτα από 12 αγωνιστικές στην Αγγλία, η Γιουνάιτεντ είναι όγδοη στον βαθμολογικό πίνακα, πιο κάτω ακόμη και από την Ουότφορντ ή την Μπόρνμουθ. Η Λίβερπουλ του Κλοπ έχει κάνει μερικά εξαιρετικά παιχνίδια και απέχει μόλις δυο βαθμούς από την κορυφή. Η Τσέλσι του Σάρι είναι αήττητη και εντυπωσιάζει με την αποτελεσματικότητά της. Η Τότεναμ του Ποτσετίνο, η οποία το περασμένο καλοκαίρι δεν πραγματοποίησε ούτε μια μετεγγραφή, βρίσκεται σταθερά στην πρώτη τετράδα. Η Αρσεναλ του Εμερι δείχνει πολύ πιο ανταγωνιστική από εκείνη που του παρέδωσε ο Αρσέν Βενγκέρ. Αλλά, το μεγάλο πρόβλημα του «Special One» είναι ο Γκουαρντιόλα. Οχι τόσο οι τίτλοι του, όσο οι υπέροχες ομάδες που κατασκευάζει. Η Σίτι παίζει (από πέρυσι) φοβερή μπάλα – και η σύγκρισή της με τα χάλια της Γιουνάιτεντ είναι αναπόφευκτη.

Κανένας άλλος προπονητής δεν έχει ταπεινώσει τον Μουρίνιο, όσο ο Πεπ. Στις 22 φορές που έχουν βρεθεί αντιμέτωποι, ο Γκουαρντιόλα έχει επικρατήσει τις 11. Εχασε μόνο πέντε. Ο Καταλανός έχει διαψεύσει κατ’ επανάληψη τον ισχυρισμό του «Mou» ότι το ποδοσφαιρικό του σχέδιο, αν και ελάχιστα ελκυστικό, κερδίζει τους αγώνες. Αρχισε να το κάνει από την πρώτη τους, κιόλας, συνάντηση. Ηταν τη σεζόν 2009-2010. Η Μπαρτσελόνα του Πεπ είχε νικήσει (2-0) την Ιντερ του Ζοσέ, στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ, και είχε πάρει 0-0 στο Μιλάνο. Προκρίθηκαν και οι δυο στους «16», για να αναμετρηθούν αργότερα (και) στους ημιτελικούς. Εκεί, πανηγύρισε ο Πορτογάλος (3-1, 0-1). Ηταν η πιο μεγάλη του νίκη απέναντι στον Γκουαρντιόλα. Στη συνέχεια κατέκτησε το τρόπαιο, νικώντας στον τελικό την Μπάγερν Μονάχου.

Εκείνο το καλοκαίρι (2010) ο Μουρίνιο προσλήφθηκε στη Ρεάλ. Ο Πεπ τον… καλωσόρισε στην Ισπανία, τον Νοέμβριο, με μια «πεντάρα» (5-0 στο «Καμπ Νου»), που είχε κάνει διεθνή πάταγο. Πρόκειται για την πιο βαριά ήττα στην καριέρα του Πορτογάλου. Στα πιο σημαντικά παιχνίδια των δυο κορυφαίων συλλόγων, για τη La Liga αλλά και για το Τσάμπιονς Λιγκ, νικητής αναδείχτηκε ο Γκουαρντιόλα. Ο Ζοσέ φρόντιζε πάντοτε να δυναμιτίζει τα ντέρμπι (εκείνη την εποχή τα «clásico» σημείωσαν ρεκόρ αποβολών), όμως -συνήθως- έχανε. Οταν ο Πεπ έφυγε από τη Βαρκελώνη (2012), ο Μουρίνιο ήταν, ήδη, «τελειωμένος» στη Μαδρίτη. Την αμέσως επόμενη σεζόν (2012-2013) έχασε το Πρωτάθλημα από τον Βιλανόβα (τον διάδοχο του Γκουαρντιόλα) με 15 βαθμούς διαφορά, αποκλείστηκε στο Champions League από την Ντόρτμουντ και έχασε το Κύπελλο Ισπανίας από την Ατλέτικο Μαδρίτης. Υστερα, απολύθηκε.

Συναντήθηκαν ξανά τον Αύγουστο του 2013. Ο Πεπ ήταν προπονητής της Μπάγερν Μονάχου, που είχε, μόλις, κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ, και ο Ζοσέ της Τσέλσι, κατόχου του Γιουρόπα Λιγκ. Το ματς έληξε 2-2, όμως οι Βαυαροί κέρδισαν το τρόπαιο του ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ στα πέναλτι.

Η κόντρα τους συνεχίζεται, τώρα, στην Αγγλία – και η πλάστιγγα γέρνει συντριπτικά υπέρ του Καταλανού. Τα αποτελέσματα στις αναμετρήσεις τους είναι ισορροπημένα (προηγείται ελαφρώς ο Καταλανός), όμως η αγωνιστική εικόνα των δυο ομάδων εκθέτει «χοντρά» τον Πορτογάλο. Η Σίτι κατέκτησε τον τίτλο, πέρυσι, και παίζει καταπληκτικό ποδόσφαιρο – ό,τι πλησιέστερο προς τη «διαστημική» Μπαρτσελόνα του 2008-2011 έχουμε δει. Η Γιουνάιτεντ, αντιθέτως, είναι αποκαρδιωτική (με μερικές αναλαμπές), αν και ο «Mou» την έχει στα χέρια του για τρίτη σεζόν.

Δεν τους χωρίζει μόνον το ποδόσφαιρο. Η έχθρα τους είναι (και) προσωπική, κι έχει τις ρίζες της 22 χρόνια πίσω. Τότε που, το καλοκαίρι του 1996, ο σερ Μπόμπι Ρόμπσον ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Μπαρτσελόνα, φέρνοντας μαζί του στο «Καμπ Νου» έναν ωραιοπαθή διερμηνέα με ειρωνικό χαμόγελο, τον οποίο αργότερα έχρισε βοηθό του: τον Μουρίνιο. Ο Γκουαρντιόλα ήταν, ακόμη, ποδοσφαιριστής. Αντιπάθησε, ο ένας τον άλλον, με την πρώτη ματιά. Πολλά χρόνια μετά, το 2008, ο Ζοσέ ήταν το μεγάλο φαβορί για τη θέση του πρώτου προπονητή της Μπαρτσελόνα. Αλλά, την τελευταία στιγμή, ο τότε πρόεδρος (Λαπόρτα) την εμπιστεύθηκε στον μόλις 37 ετών προπονητή της δεύτερης ομάδας, τον Πεπ.
Εδώ και δέκα χρόνια, ο Γκουαρντιόλα καταστρέφει κάθε φιλοδοξία του εγωϊστή Μουρίνιο. Ιδίως τη μεγαλύτερη: να τον παραδεχτούν όλοι ως τον κορυφαίο προπονητή του καιρού του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News